آسمان‌خراش دههٔ ۵۰ دنور که به‌نظری در برابر بمب هسته‌ای مقاوم است، جان تازه‌ای می‌گیرد
ساختمان نفت دارای یک پیشخوان بانکی سرویس‌رو، بزرگ‌ترین بار شهر و هسته‌ای مقاوم در برابر بمب هسته‌ای بود.
کیارا دِمار
ساختمان نفت در تقاطع خیابان شانزدهم و برادوی مرکز شهر. ۲۵ نوامبر ۲۰۲۵.
کوین جی بیاتی/دنورایت
پروژهٔ دیگری برای تبدیل اداری به مسکونی در دنور در حال راه‌اندازی است. ساختمان نفت، واقع در گوشهٔ خیابان شانزدهم و برادوی، تا تابستان ۲۰۲۷ به مسکن تبدیل خواهد شد.
اداره مسکن دنور گفت که پروژه در مراحل نهایی اخذ مجوزها قرار دارد و پیش‌بینی می‌کند که کارهای خاک‌برداری در بهار ۲۰۲۶ آغاز شود.
ساختمان نفت یک ساختمان اداری ۱۴ طبقه است که در سال ۱۹۵۷ ساخته شد و توسط چارلز دی. استرونگ طراحی شده است. استرونگ مسئول ساخت بسیاری از ساختمان‌های نمادین در سراسر دنور، به‌ویژه در محوطهٔ دانشگاه دنور است.
برجی مستقر بر برادوی — که گاهی به‌عنوان ساختمان باشگاه نفت دنور شناخته می‌شود — هنگام تکمیل، یکی از بلندترین ساختمان‌های شهر بود. این برج پیش‌درآمدهایی نظیر پیشخوان بانکی سرویس‌رو و بزرگ‌ترین بار شهر را در خود می‌داشت و خانهٔ باشگاه نفت، یک مؤسسهٔ تاثیرگذار، بود.
ساختار بر پایهٔ سبک «بین‌المللی» بوده و بر اساس اسناد تاریخی گفته می‌شود که هسته‌ای دارد که می‌تواند انفجار اتمی از فاصلهٔ ۲٬۰۰۰ فوت (حدود ۶۰۰ متر) را تحمل کند. هستهٔ «اتمی» معروف دارای دیوارهای بتنی به‌ضخامت یک فوت بود و پله‌هایی به زیرزمین زیرساخت‌دار داشته که می‌توانست به‌عنوان پناه‌گاه مورد استفاده قرار گیرد.
امروزه، این ساختمان در طبقهٔ اول رستوران جیمی جانز دارد و در فهرست ملی مکان‌های تاریخی ثبت شده است.
و همانند بسیاری از برج‌های اداری دیگر، این ساختمان اخیراً با خالی بودن فضاها دست و پنجه نرم کرده است، به گفتهٔ بورست و شرکا، توسعه‌دهندگان این بازطراحی.
بازطراحی این ساختمان یک تعهد وام ۱۴ میلیون دلاری از اداره توسعه مرکز شهر دنور دریافت کرد. هزینهٔ بازطراحی می‌تواند نزدیک به ۷۰ میلیون دلار باشد. این وام دارای مدت بازپرداخت ۱۰ ساله است.
طرح چیست؟
دوازده طبقه از این ساختمان به مسکن تبدیل می‌شود، در حالی که طبقهٔ همکف و طبقات بالایی به فضاهای خدماتی برای ساکنان اختصاص خواهند یافت. این تحول منجر به ایجاد ۱۷۸ واحد آپارتمان ترکیبی از استودیوها و واحدهای حداکثر سه‌خوابه خواهد شد.
نمای تاریخی این ساختمان نزدیک به حالت اصلی‌اش به‌عنوان دروازه‌ای به خیابان شانزدهم بازسازی خواهد شد، به گفتهٔ گنسلر. این ساختمان در شمارهٔ ۱۱۰ خیابان شانزدهم واقع است.
«تبدیل ساختمان‌های اداری کم‌استفاده در ناحیهٔ بالایی مرکز شهر، بخش مهمی از احیای هستهٔ دنور است»، تیم بورست، رئیس بورست و شرکا و صاحب جزئی ساختمان نفت، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت. او افزود پروژه از اعتبارهای مالیاتی تاریخی ایالتی و فدرالی و همچنین حمایت دفتر شهردار مایک جانستون بهره‌مند شده است.
این ساختمان همچنین تحت مالکیت شرکت دلاکاوا هولدینگز است. دو شرکت در سال ۲۰۰۵ این ساختمان را خریداری کردند. شرکت معماری گنسلر و شرکت ساخت‌وساز PCL Construction نیز در این پروژه مشارکت دارند.
این طرح از سال ۲۰۲۲ در حال تدوین است. بورست و شرکت او قصد فروش ساختمان را داشته‌اند، اما پس از شیوع کووید‑۱۹ این معامله به نتیجه نرسید.
«ما قبلاً کمی خالی بودیم … و سپس وقتی کووید رخ داد و یک جداسری گسترده به مرکز شهر رخ داد، نرخ اشغال ما به‌طور قابل‌توجهی به سطح فعلی کاهش یافت»، بورست در گفت‌و‌گوی خود با سی‌پی‌آر نیوز در سال ۲۰۲۲ گفت.
ساختمان‌های اداری در بحران
تقریباً ۴۰ درصد از فضای اداری مرکز شهر در طول تابستان خالی بود، که بخشی از رکود بزرگتری بود که مقامات شهر امیدوارند به پایان رسیده باشد.
مسئولان دنور اذعان داشته‌اند که ساختمان‌های اداری احتمالاً به سطوح اشغال پیش از پاندمی باز نخواهند گشت. در سال‌های اخیر، رهبران محلی سعی در تشویق پروژه‌های تبدیل داشته‌اند، از جمله از طریق اعطای میلیون‌ها دلار کمک هزینه.
شورای شهر دنور هنوز باید وام از DDA را تصویب کند. به گفتهٔ بورست و شرکا، این پروژه پیش از این تعهد دریافت اعتبارهای مالیاتی تاریخی ایالتی را تضمین کرده است.
ماه گذشته، شورای شهر دنور طرح شهر برای خرید و بازسازی تعمیرگاه خودرو سابق گویدیر را به مسکن مقرون‌به‌صرفه رد کرد. این طرح به این دلیل رد شد که منابع مالی آن از صندوق‌های اضطراری سرمایه‌گذاری شهر بود.
اما پروژه‌های تبدیل دیگری در حال اجرا هستند، از جمله در ساختمان تاریخی فروشگاه لوازم خشک دنور. مرکز فناوری دنور نیز به نقطهٔ تمرکز بازسازی تبدیل شده است. یک توسعه‌دهندهٔ کوچک نیز امیدوار است دو برج در خیابان هفدهم را به مسکن تبدیل کند.
وام‌های DDA از بودجهٔ عادی شهر جدا هستند. DDA یک نهاد عمومی است که رهبران آن توسط شهر منصوب می‌شوند و از بخشی از مالیات‌های مرکز شهر تأمین مالی می‌شود.
کیارا دِمار