اختلافات پیرامون تغییرات بازنشستگی، دولت ائتلافی آلمان را تهدید میکند
جناح جوانی محافظهکاران میگوید جوانان مجبور خواهند شد بار نسلهای مسنتر را بر عهده بگیرند
اختلافی درباره تغییرات بازنشستگی، آیندهٔ دولت ائتلافی آلمان را تهدید کرده است؛ بهطوریکه جناح جوانی محافظهکاران رهبریشده توسط نخستوزیر فردریش مرز، حمایت خود را برای تلاشی به منظور مسدود کردن قانون پیشنهادی جمعآوری کردهاند، که آنها استدلال میکنند باعث میشود جوانان آلمانی بار نسل مسنتر را بر عهده بگیرند.
گروه کوچکی متشکل از ۱۸ نمایندهٔ جوان از جنبش جونیون یونین متهم شدهاند که دولت ائتلافی مرز را به گروگان گرفتهاند تا خواستهایشان مبنی بر بازنگری در تغییرات پیشنهادی بازنشستگی، که تضمین افزایشهای بازنشستگی برای شش سال آینده را در بر میگیرد، برآورده شود.
در میان شورشیانی که از رأیگیری به نفع این قانون خودداری میکنند، نوهٔ ۲۸ سالهٔ نخستوزیر پیشین آلمان، هلموت کول، حضور دارد. یوهانس فولکمَن، نمایندهٔ لاِن‑دیل در غرب آلمان، ادعا میکند که نسلهای جوانتر مجبور خواهند شد بار بازنشستگان و بازنشستگان محتمل را بر عهده بگیرند. مرز که تنها با اکثریتش کمنقشه ۱۲ نفره در مجلس ۶۳۰ نفره بوندستاگ مواجه است، پیش از رأیگیری در ماه دسامبر با احتمال بنبست روبروست.
فولکمَن که نه تنها صدای این گروه، بلکه صدای تعداد بیشتری از رأیدهندگان ناراضی محافظهکار را به خود اختصاص داده است، میگوید پیشنهادهای مرز برای تضمین سطوح فعلی بازنشستگی تا سال ۲۰۴۰ منجر به هزینههای اضافی حدود ۱۲۰ میلیارد یورو (۱۰۵ میلیارد پوند) خواهد شد، «که باید توسط نسل من باردار شود… این بهسادگی از نظر مالی غیرقابلپایدار است».
سایر «شورشگران»، از جمله نمایندگان مسنتر که معتقدند برنامهها نیاز به بازنگری دارند، میتوانند تعداد کل کسانی که آمادهٔ مقابله با مرز هستند را به حدود ۴۰ تا ۵۰ نفر برسانند.
مرز با بیان نظراتی بیشتر، در مواجهه با جمعی از اعضای جونیون یونین—که پیش از این خود نیز عضو آن بود—در جنوب آلمان در آخر هفته، گفت که «با وجدان صاف» برای این بستهٔ بازنشستگی رأی مثبت خواهد داد.
او اظهار کرد که این یکی از بسیاری از اصلاحاتی است که برای دولت رفاهی در حال گسترش آلمان لازم است انجام شود.
مشکلات آلمان بهخصوص به بزرگترین اقتصاد اروپایی محدود نمیشود، اما بهدلیل وسعت کشور و جمعیتی که حتی سریعتر از سایر نقاط اروپا پیر میشود، تشدید میشوند.
اکنون تنها حدود دو کارگر برای هر بازنشسته وجود دارد، در حالی که تنها چند سال پیش این عدد سه نفر بود و در دههٔ ۱۹۵۰ تا شش نفر بهازای هر بازنشسته میرسید.
بههمین ترتیب، مشارکتهای اجباری بازنشستگی که بین کارفرما و کارمند تقسیم میشود، بهحدود ۱۹٪ از دستمزدها افزایش یافته است و بر اساس برنامههای جاری احتمال دارد حتی بیشتر شود.
بازنشستگان در حال حاضر حدود ۴۸٪ از حقوق خود را بهعنوان بازنشستگی دریافت میکنند. اگرچه این نسبت نسبت به معیارهای دیگر کشورها خوشیده بهنظر میرسد، گروههای لابی بازنشستگان استدلال میکنند که این میزان در حد پایینتری از آنچه آنها نیاز دارند، قرار دارد و بههرحال باید بازتابدهندهٔ مبلغی باشد که آنها بهصورت پیشین به سیستم پرداخت کردهاند. با این وجود، این وضعیت خلاء مالی عظیمی را برای دولت ایجاد میکند؛ فاصلهٔ بین پرداختهای بازنشستگی و دریافتهای مشارکتها بهوضوح مشاهده میشود.
کارشناسان همچنین میگویند جمعیت در سن کار بهطور غیرضروری بار مالی را بهعهده میگیرد، بهویژه با پیر شدن جمعیت. نمایندگان جوان معتقدند که تنها کاهش ۱٪ تا ۴۷٪ از متوسط حقوق کافی است؛ این هزینهٔ اندکی است که نسل مسنتر میتواند بپردازد تا فشار بر جوانان کاهش یابد.
نگرانی ابراز شده توسط رأیدهندگان نمایندگان جوان در نتایج نظرسنجیها نیز مشهود است؛ این نظرسنجیها نشان میدهند که آلمانیها در تمام ردههای سنی اعتماد کافی به بازنشستگیهای آینده خود ندارند.
تعداد بیشتری از آلمانیها اعتقاد یا آگاهی دارند که مجبور خواهند شد پس از سن بازنشستگی، که بهتدریج به ۶۷ سال افزایش مییابد، به کار ادامه دهند.
دولت آلمان تحت فشار است تا کمپینهای اطلاعاتی عمومی را برای تشویق مردم به جستجوی منابع درآمدی اضافی، مانند سهام بازار بورس برای تأمین بازنشستگی خصوصی، راهاندازی کند. در حال حاضر تنها ۶۰٪ از آلمانیها منابع مالی دیگری برای تکیه در زمان بازنشستگی دارند.
فولکمَن گفت که با مرز گفتوگو کرده و نخستوزیر بهنظر میرسد بهدلیل اینکه خواستهای گروه او «معقول» هستند، اعتراف کرده است. اما پس از اظهارات او در آخر هفته، تردیدهایی دربارهٔ میزان امتیازهایی که مایل به دادن آن است، به وجود آمده است.
مرز با این چالش روبروست که اگر تغییری در موضوع بازنشستگی رخ ندهد، سایر اصلاحات گستردهای که وعده داده است در دورهای که آلمان با چالشهای متعددی مواجه است، به تعلیق میافتند؛ از جمله برنامهٔ اخیر برای تشویق بازنشستگان به ادامهٔ کار.