در مواجهه با پایان یارانهها، مونتانیها برای افزایش هزینههای بیمهٔ سلامت آماده میشوند
«من در تنگنای مالیام هستم»، یک ساکن گفت. «باید حتماً بیمه داشته باشم».
بهعنوان یک دامدار خوداشتغال که کسبوکار خانوادگیاش در باسبی، حدود یک ساعت و نیم شرق بیلینگز، را اداره میکند، کیربی والبورن سالها بیمهٔ سلامت خود را از طریق بازار فدرال تحت قانون مراقبت مقرونقیمت خریداری کرده است.
بهطور کلی، والبورن، ۶۳ ساله، گفت که بازار بیمهای دوران اوباما به نام «قابلحمل» خود وفادار مانده است. او تخمین میزند که طرحی که او و همسرش را پوشش میدهد، در حال حاضر حدود ۶۵۰ دلار در ماه هزینه دارد — که اندکی بیشتر از میزان پرداختیاش در سال ۲۰۲۴ است.
اما وقتی او این ماه وارد بازار فدرال شد تا برای سال ۲۰۲۶ طرح خانوادگیاش را تمدید کند، والبورن بیش از یک افزایش اندک قیمت را مشاهده کرد: حق بیمهها به حدود ۲۴۰۰ دلار در ماه افزایش یافته بود — یعنی تقریباً ۲۷۰٪ رشد.
در سال گذشته حدود ۷۷,۰۰۰ ساکن مونتانا بیمهٔ سلامت خود را از طریق این بازار خریداری کردند — منبعی کلیدی برای افرادی که بیمهٔ سلامت از کارفرما ندارند و یا یا هنوز برای مدیکیر کافی سن ندارند یا درآمدشان بیش از حد لازم برای مدیکید است.
اکثر این افراد، حدود ۶۷,۰۰۰ نفر، در حال حاضر واجد شرایط دریافت یارانهای هستند که به حفظ قابلتأمین بودن حق بیمههایشان کمک میکند — تخفیف متوسط ماهانه در سال جاری ۵۴۵ دلار است. اما برای بسیاری از ساکنان، از جمله خانواده والبورن، حمایت مالی تقویتیای که در دوران همهگیری فراهم شده بود، تا پایان ۲۰۲۵ منقضی میشود و برنامهٔ جایگزینی برای حفظ توان مالی در دسترس نیست.
برخی از افراد که کارشناسان بهداشت میگویند بر اثر از دست رفتن یارانهها بهخصوص آسیبپذیرترند، شامل سالمندان با درآمدی بالاتر از ۴۰۰٪ سطح فقر فدرال، یعنی حدود ۸۵,۰۰۰ دلار برای یک خانوادهٔ دو نفره میشود.
والبورن گفت که در سال ۲۰۲۶ برای او هیچ یارانهای در دسترس نخواهد بود. برای او و دیگر مونتانیها که به MTFP گفتند، پایان ناگهانی یارانههای تقویتی باعث شده تا از نظر مالی هزینهٔ بیمهٔ سلامت برای سال آینده یا بسیار دردآور یا صرفاً غیرممکن شود. برخی، از جمله والبورن، در تلاشند تا صدها یا حتی هزاران دلار بیشتر در هر ماه برای پرداخت بیمه پیدا کنند.
«این واقعاً شوکهکننده است… اما من در تنگنای مالیام. نمیتوانم بدون بیمه بمانم»، والبورن گفت.
والبورن اختلالی مرتبط با آهن دارد که بهدلیل آن باید هر چند ماه یکبار خونگیری کند. او نگران تشخیص احتمالی سرطان در آینده است؛ چرا که MRI اخیر یک گره شناسایی کرده که نیاز به بیوپسی دارد. همچنین در حیطهٔ کار خود، والبورن گاهی با موقعیتهای اضطراری روبرو شده است. بهویژه بهار این سال، او هنگام رانندگی با یک وسیلهٔ تمامدور (ATV) دچار لغزش شد و منجر به شکستن لگن شد.
«باید حتماً بیمه داشته باشم»، والبورن گفت، ضمن اشاره به این که بیش از یک سال زمان خواهد برد تا او مشمول مدیکیر شود.
سایر مونتانیها، با ترکیبی از ترس و تسلیم، به MTFP گفتند که قصد دارند کاملاً بدون پوشش بیمهای باقی بمانند.
«من بیمهای نمیخرم مگر اینکه یارانهها تغییر کنند. اگر آنها ادامه نیابند، هیچراهی برای توان مالی من وجود ندارد»، جاکلین ثیل، ۶۱ ساله، کارمند بازنشستهٔ دولتی که در بولدر زندگی میکند، گفت.
ثیل گفت که با وجود یارانههای تقویتی، هماکنون هیچ حق بیمه ماهیانهای پرداخت نمیکند. اما سال آینده هزینهٔ او برای یک طرح فاجعهبار با کسری بالا تا ۷۸۵ دلار در ماه افزایش مییابد. ثیل افزود که این اختلاف باعث شده او تصمیم بگیرد که سال آینده بدون بیمه بماند.
«اگر بیمه نداشته باشم و به بیمارستان بروم، هنوز مرا درمان میکنند و من میتوانم ورشکستگی پزشکی را اعلام کنم». … فکر میکنم ورشکستگی پزشکی گزینهٔ بهتری است.
سؤال دربارهٔ ادامهٔ سیاست یارانههای تقویتی، ریشهٔ تعطیلی دولت فدرال بود که از ۱ اکتبر تا اواسط نوامبر ادامه یافت. دموکراتهای کنگره برای گسترش یارانههای موجود فشار آوردند، در حالی که جمهوریخواسان گفتند این مناظره باید جدا از رأی بهمنظور تأمین مالی دولت انجام شود.
چهار نمایندهٔ مونتانا، همگی جمهوریخواه، مخالفت شدیدی با ادامهٔ یارانههای گسترشیافته ابراز کردهاند و آن را بهعنوان یک هدیهٔ رایگان به شرکتهای بیمه توصیف میکنند که بهگونهای آتش هزینههای بهصورت نمایی در حال افزایش مراقبتهای بهداشتی را تشعشع میکند. برخی نیز مدتها پیش قانون مراقبت مقرونقیمت (Obamacare) را مورد انتقاد قرار دادهاند و آن را مقصر افزایش هزینههای حق بیمه میدانند.
«هیچ چیز بهقدر قانون مراقبت مقرونقیمت در افزایش هزینههای مراقبتهای بهداشتی نقش نداشته است»، نمایندهٔ شرق مونتانا، تروی داونینگ، یک نمایندهٔ تازهوارد و پیشین تنظیمکننده بیمه مونتانا، در مصاحبهای با NBC مونتانا در ماه نوامبر گفت.
هنگام پرسیده شدن در همان مصاحبه دربارهٔ مونتانیهایی که تحت تأثیر پایان یارانههای تقویتی قرار گرفتهاند، داونینگ گفت که کمکهای مالی گسترشیافتهٔ دوران همهگیری، صرفاً «مقدار بسیار کمی» از مجموع یارانههای دریافتی توسط مونتانیها از طریق قانون مراقبت مقرونقیمت تشکیل میدهد.
«اکثر این افراد حتی بدون این یارانه هم مشکلی نخواهند داشت»، داونینگ به مصاحبهکننده گفت.
من ایمان دارم که هر مسیر برای پیشرفت در این موضوع نیازمند اصلاحاتی است که به ریشهٔ دلایل چرا؟ چرا قانون مراقبت مقرونقیمت هزینههای بالا و ناپایداری را ادامه میدهد، همچنین رشد چشمگیر ثبتنامهای نادرست، تقلب و هزینههای هدررفت را مهار کند. علاوه بر اصلاحات ساختاری دائمی در قانون مراقبت مقرونقیمت، هر مسیر پیشبرد باید دسترسی به راهحلهای بازار آزاد و متمرکز بر بیمار را گسترش دهد؛ راهحلهایی که رئیسجمهور ترامپ در دورهٔ نخست خود ترویج کرد تا هزینههای کمتر، کنترل بیشتر و مراقبت بهتری برای افراد فراهم شود. فکر میکنم هر دو طرف باید توافق کنند که ما به این نیاز داریم و این نیاز حیاتی است.
سخنگوی دفتر دینز به سؤال دربارهٔ گزینههای خاصی که سناتور بهجای یارانههای قانون مراقبت مقرونقیمت حمایت میکند، پاسخی نداد.
دفاعکنندگان دیگر اصلاحات سلامت بر پایهٔ بازار آزاد میگویند که گسترش دسترسی به حسابهای پسانداز سلامت (HSA) نویدبخش است، بهجای اعطای یارانهها به شرکتهای بیمه. کندال کاتون، رئیس و مدیر عامل گروه سیاستگذاری مونتانا به نام «مؤسسه فرنچیر»، گفت که پست رسانههای اجتماعی ترامپ در اوایل نوامبر که خواستار پرداخت به مردم، نه به شرکتهای بیمه است، میتواند در نهایت به مونتانیها کمک کند تا بدون برنامهٔ بیمهای محدود، به مراقبتهای بهداشتی دست یابند.
«فکر میکنم هدف اصلی این است که مردم را در تصمیمگیریهای مربوط به سلامتی خود قرار میدهید. آنها مجبور نیستند به شبکههای بیمهای وابسته بمانند»، کاتون گفت. «… این امکان را برای مردم فراهم میکند که فقط بهدنبال بهترین مراقبتهای بهداشتی باشند که میتوانند با بهترین ارزش پیدا کنند».
اعضای کنگره و دولت ترامپ تا کنون نتوانستهاند پیشنهادی ارائه دهند تا از افزایش ناگهانی هزینهها برای افراد ثبتنامکننده در بازار در سال جدید جلوگیری شود، علیرغم اینکه رئیسجمهور در حال بررسی تمدید یارانهها است. مهلت ثبتنام در یک طرح از طریق بازار قانون مراقبت مقرونقیمت با تاریخ شروع ۱ ژانویه، تا ۱۵ دسامبر است.
در مونتانا، برخی از ساکنان بهدردسر پذیرش افزایش هزینههای پیشرو پرداختهاند؛ آنها برای جبران هزینهها منابع مالی را جابجا میکنند یا بهصورت کلی بدون بیمه میمانند.
شِلی ایزینریچ، ساکن هات اسپرینگز، حدود یک ساعت جنوب کالیاسپل، گفت که همسرش تصمیم گرفته است تا زمانی که سال آینده به ۶۵ سالگی برسد و مشمول مدیکیر شود، بیمهای نگیرد؛ برنامهٔ فدرالی که ایزینریچ قبلاً برای آن واجد شرایط است.
همسرش میگوید طرح فعلی او از طریق قانون مراقبت مقرونقیمت حدود ۵۴۰ دلار در ماه حق بیمه دارد. هزینهٔ حق بیمهٔ سال آینده برای همان طرح تقریباً ۱٬۲۰۰ دلار برآورد میشود—هزینهای که این زوج اعلام کردند مایل به پرداخت آن نیستند.
ایزینریچ بیان کرد که بدون وجود بیماریهای مزمن، منطقیتر است که همسرش بهطور موقت بدون بیمه بماند.
«ما هر دو توافق کردیم که او برای هفت ماه آینده فقط خود را با بستهبندی حبابی بپیچد»، ایزینریچ گفت.