خداحافظ، پنی نیکو. تو تمام شدی، اما هرگز فراموش نمیشوی
توسط L. Carol Ritchie

خداحافظ، پنی شیرین. آخرین سکهٔ تو هفتهٔ گذشته ضرب شد، اما هرگز از افکار و ضربالمثلهای ما دور نخواهد شد. Matthew Hatcher/Getty Images
ای پنی عزیز، تو بهخوبی به ما خدمت کردی.
ما تو را برداشتم، تو به ما خوششانسی آوردی.
ما تو را به دیگران دادیم، در عوض از افکارشان بهرهمند شدیم.
یادمان میآید وقتی که تعجب کردیم آیا انداختن تو از برج امپایر استیت میتواند عابر پیادهای را بکشاند؟ چه سرگرمی! (بعداً بیشتر در این باره مینویسیم.)

کسبوکار
ایالات متحده بهتازگی پس از بیش از ۲۰۰ سال تولید، آخرین پنی خود را ساخت
اکنون تو مردهای — اما رفته نیستی (بعداً هم دربارهٔ این موضوع مینویسیم) — در سن پیری ۲۳۲ ساله. وقتی جلا میدهی، همانند زمان اولین تولیدت جوان بهنظر میآیی، اما امروز برای ما ارزش کمتری داری و ما به هزینههای بزرگتر روی آوردهایم. این کشور روزی تو را برای پرداخت به سربازان اتحادیه در جنگ داخلی بهکار میبرد؛ اما امروز تو به سختی میتوانی یک توپک آدامس بخری (و فقط در خرید عمده!).
همچون تقریباً تمام آمریکاییها، تو از یک مهاجر، یعنی پنی بریتانیایی، نیاگرفتهای. این سکهها روزی آنچنان ارزشمند بودند که به نیمسکه و حتی ربع تقسیم میشدند — خویشاوندان دیرین بریتانیایی تو، نیمپنی و فارتینگ. در بریتانیا، تاریخ این سکه به زمانی برمیگردد که پادشاهان و ملکهها اسامی چون Offa Cynethryth Aethelred the Unready داشتند، و بهنظر میرسد نام تو ریشه در کلمهٔ آلمانی برای «تابه» — pfanne — دارد که به pfennig (یعنی پنی) تحول یافت.
اولین سکهٔ یک سنتی در ایالات متحده در سال ۱۷۸۷ از منقشخانهٔ خصوصی بیرون آمد و به آن پنی نام ندادند. این سکه «فوجیو سِنت» نام داشت — «fugio» در لاتین به معنای «پرواز کن» و نشانگر این است که زمان میگذرد. این سکهٔ ۱۰۰٪ مسی با کلمات شگفتانگیز «به کار خود بپرداز» (mind your business) حک شده بود؛ این جمله بیشتر ترکیبی از ضربالمثل «پنیهوش، پوندبیفکر» است تا تذکری برای حواسپرتی.

در سال ۱۹۷۵، یک کودک میتوانست یک آدامس حبابی را با یک پنی بخرد. امروز برای دستیابی به این نرخ باید بهصورت عمده خرید کنید. Peter Keegan/Keystone/Getty Images
ایالات متحده اولین پنی رسمی خود را در سال ۱۷۹۳ ضرب کرد. تصویر آبراهام لینکلن از سال ۱۹۰۹ بر روی سکه ظاهر شد تا صدمین سالگرد تولد او را گرامی دارد؛ این اولین بار بود که تصویر یک رئیسجمهور بر اسکناس یا سکهٔ آمریکا حضور یافت. عبارت «In God We Trust» همزمان بر سکه افزوده شد. همیشه پیشقدم، تو، پنی کمارزش، نخستین سکهای بودی که این کلمات را داشت، پیش از آنکه کنگره آن را به تمام سکهها اضافه کند و تقریباً نیم قرن بعد به شعار ملی تبدیل شود.
امروزه، با ترکیب فقط ۲٫۵٪ مس و بقیه رویزین، تو حتی نمیتوانی هزینهٔ تولید خودت را برآورده کنی؛ برآورد منقشخانهٔ ایالات متحده میگوید برای تولید یک سکهٔ دیگر در سال ۲۰۲۴، ۳٫۶۹ سکهٔ پنی لازم بود.
اگرچه دیگر سکهٔ پنی جدیدی نخواهیم دید، میدانیم تو حدود سی سال دیگر هم در گردش میمانی، چرا که این مدت زمان معمول یک سکه است، طبق گزارش خزانهداری ایالات متحده.
پس، خوشبختانه برای ما، در دههٔ ۲۰۵۰ هنوز سکههای مناسب برای گذاشتن در کفشهای پنیلاوفرهایمان خواهیم داشت، زمانی که میتوانیم انتظار داشته باشیم این مد دوباره بهروز شود. (در دههٔ ۱۹۳۰، جوانان پول را در کفشهای خود میگذاشتند تا در مواقع اضطراری به تلفنهای پرداختی دسترسی داشته باشند و بدین وسیله «ویجون» متولد شد. شاید کسی پیش از ناپدید شدن پنی، یک کفشتلفن همراه شیک طراحی کند؟)
در این میان، تو به اشکال دیگری نیز زنده میمانی. ما قطعا تو را بهصورت ضربالمثلی گرامی خواهیم داشت و اینجاست که پنی میافتد. ما همیشه «یک پنی میگذاریم، یک پوند میگیریم». با افتخار پنیها را در عوض افکار مبادله میکنیم و همچنان دو سنت خود را میچرخانیم. همچنان تو را میچسبانیم، چون همانطور که میگویند، یک پنی ذخیرهشده، یک پنی بهدستآمده است. ما یک پنی براق را در کفش عروس برای خوششانسی میگذاریم.

ملی
آیا پنیها ارزش دارند؟ طرح ترامپ برای حذف آنها ناگهان از هیچجایی نیامده بود
جیمز گئری، نویسندهٔ The World in a Phrase: A Brief History of the Aphorism میگوید که پنی سکهٔ ایدهآلی برای این مرواریدهای خرد است.
«پنی خود را بهخوبی به ضربالمثلها میسپارد زیرا هر دو کوچکاند — ضربالمثل کوتاهترین شکل ادبیات است و پنی کوچکترین واحد پولی»، گئری میگوید.
بله، تو کوچک اما قدرتمند هستی. با این حال، ما هرگز تو را برای کشته شدن چیزی از برج امپایر استیت یا هر ساختمان بلند دیگری بهکار نمیبریم. ابعاد تو — ضخامت سهچهارم اینچ و وزن کمتر از یک دهم اونس — برای پرتاب و وزوز کردن در هوا مناسبتر است تا سرعت کشندهای به دست آورد.
همانگونه که تیم میفتباسترز نشان داد، افسانهٔ سقوط پنی بهارزش یک دیم نیست. اما با ده سنت، دیم حداقل برای تولید سودآور است.
بههمراه دیم، بازماندگان تو شامل نیکل و کوارتر نیز میشوند.
آرام بگیر، پنی شیرین.