چگونه مسیر دوچرخه‌سواری میلیارد دلاری کالیفرنیا به جهنم بوروکراتیک تبدیل شد
مسیر جدیدی در امتداد رودخانه لس آنجلس قرار بود تا کنون افتتاح شود؛ اما به جای آن، ساخت‌وساز هنوز آغاز نشده است.
ارین رود، ویراستار مشارکتی بخش فضای باز لس آنجلس
حدود یک دهه پیش، رای‌دهندگان شهرستان لس آنجلس با اکثریت قاطع طرح M، مالیات نیم‌سنتی بر فروش، را برای تأمین هزینه‌های پروژه‌های مرتبط با حمل‌ونقل عمومی، تعمیرات خیابان‌ها و پیاده‌روها و کاهش ترافیک، تصویب کردند. این تصمیم ایده‌آل، به ساکنان لس آنجلس که از کمبود فضاهای سبز و حمل‌ونقل عمومی رنج می‌بردند، وعده‌های فراوانی داد؛ از جمله برنامه‌ای به ارزش ۳۶۵ میلیون دلار برای مسیر دوچرخه‌سواری هشت مایلی در امتداد رودخانه لس آنجس که فاصله مهمی بین مسیرهای موجود در کنار کانال‌سازی بتنی این رودخانه را پر می‌کرد. تاریخ افتتاح پیش‌بینی‌شده: ۲۰۲۵.
اما با نزدیک شدن به پایان سال، مسیر دوچرخه‌سواری هنوز باز نشده است. در واقع، ساخت‌وساز حتی شروع نشده و فرآیند بررسی محیط زیست همچنان در مراحل ابتدایی است. در همین حین، هزینه‌های رو به رشد ساخت‌وساز و عوامل دیگری هزینه کل پروژه را به حدود یک میلیارد دلار افزایش داده‌اند.
پس از تکمیل، پروژه مسیر رودخانه لس آنجلس سازمان مترو لس آنجلس قرار است «بزرگ‌ترین شکاف باقی‌مانده در شبکه مسیرهای رودخانه لس آنجس» را پر کند؛ که شامل یک قسمت مهم ۸ مایلی از رودخانه است که در کنار مرکز شهر لس آنجس و مناطقی همچون محله چینی، منطقه هنر و بویل هایتس قرار دارد. مسیر جدید به مقاصد کلیدی همچون ایستگاه یونین و پارک تاریخی ایالتی لس آنجس خدمت خواهد کرد. برنامه‌های این پروژه شامل مسیری به عرض ۱۶ تا ۲۰ فوت برای راحتی عابران پیاده و دوچرخه‌سواران، پل‌های جدید و مسیرهایی در هر دو طرف (غرب و شرق) رودخانه است.
این مسیر دوچرخه‌سواری در ابتدا به‌عنوان بخشی از برنامه «۲۸ تا ۲۸» مترو لس آنجس (Twenty-Eight by ’۲۸) معرفی شد؛ فهرستی شامل ۲۸ پروژه حمل‌ونقل اولویتی که این سازمان قصد داشت پیش از برگزاری المپیک ۲۰۲۸ در لس آنجس به اتمام برساند. ولی در ادامه، این پروژه به‌صورت ساکت از این فهرست حذف شد و جای خود را به پروژه‌های دیگر داد؛ گزارشی که سال گذشته توسط Streetsblog LA منتشر شد.
حدود ۷۶٬۰۰۰ نفر در فاصله نیم‌مایلی پیاده‌روی از رودخانه لس آنجس در مسیر پروژه ساکن هستند و یک میلیون نفر در محدوده دسترسی دوچرخه‌سواری به این پروژه زندگی می‌کنند. بر پایه‌ی داده‌های مترو در سال ۲۰۲۲، میانگین درآمد خانوار این گروه ۶۱٬۰۰۰ دلار است و ۷۷٪ جمعیت آن‌ها لاتین هستند.
امید کنونی این است که «حداقل در پنج سال آینده» بخشی از پروژه باز شود، متالی گوپتا از مترو لس آنجس در یک جلسهٔ مجازی با جامعه در ماه سپتامبر اعلام کرد.
در این مقطع، ما در صدد کامل‌کردن هیچ بخشی نیستیم؛ شاید فقط برای بازی‌های المپیک مراسم افتتاح کار (groundbreak) انجام شود، اما هنوز هیچ‌یک از بخش‌ها تکمیل نمی‌شوند، متالی گوپتا در یک جلسهٔ مشابه جامعه در ماه اکتبر گفت.
یکی از عوامل اصلی تاخیر، کشمکش بوروکراتیک درباره این است که چه کسی پس از ساخت مسیر مسئول بهره‌برداری و نگهداری آن خواهد بود. در حالی که مترو لس آنجس وظایف طراحی و ساخت پروژه را بر عهده دارد، این سازمان قصد ندارد پس از اتمام پروژه مسئولیت را حفظ کند و ترجیح می‌دهد یکی از نهادهایی که سهم بزرگ‌تری از حق عبور پروژه را در اختیار دارند (مانند شهر یا شهرستان) مسئولیت را بر عهده بگیرد.
به عبارت دیگر: «تا زمانی که شهر یا شهرستان مایل به گرفتن این «سیب‌زمینی داغ» نشوند، می‌توانید انتظار داشته باشید که برای جایگزینی مسیرهای گم‌شده دوچرخه‌سواری رودخانه لس آنجس، مجبور به عبور از خیابان‌های سطحی پیچیده، سنگین و ناامن شوید»، بلاگ Biking in LA سال گذشته نوشت.
هزینه‌های پیش‌بینی‌شده نیز به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته‌اند؛ چرا که به دلیل نوسانات هزینه‌های ساخت، نیاز به بودجه احتیاطی بالاتر احساس شده و برخی تغییرات در برنامه‌های پروژه پس از تصویب طرح M اعمال شده است. این تغییرات شامل ساخت مسیرها در هر دو طرف رودخانه، به جای تنها یک طرف، و ساخت مسیری پهن‌تر برای پذیرش بهتر تعداد زیاد افرادی که پیش‌بینی می‌شود از آن استفاده کنند و انواع مختلف وسایل حمل‌ونقل که مسیر را به‌اشتراک خواهند گذاشت، می‌باشد؛ طبق گفتهٔ گوپتا. هزینه‌های ساخت در حال حاضر حدود ۷۷۳ میلیون دلار برآورد می‌شود، به‌همراه ۳۰۹ میلیون دلار برای هزینه‌های احتیاطی، که مجموع پروژه را به بیش از یک میلیارد دلار می‌رساند.
در نتیجه، پس از تقریباً ده سال، فاصله‌ای مالی بین برآوردهای طرح M و هزینه‌های فعلی باقی مانده است. مترو لس آنجس در حال بررسی منابع مالی اضافی، مانند کمک‌های برنامه حمل‌ونقل فعال ایالتی است.
مراحل بعدی شامل انتشار گزارش پیش‌نویس ارزیابی تأثیرات زیست‌محیطی تا پایان امسال، برگزاری نشست‌های عمومی برای بررسی این گزارش، تعیین گزینهٔ برتر پروژه بین تعدادی از طرح‌های جایگزین، و در نهایت انتشار گزارش نهایی ارزیابی تأثیرات زیست‌محیطی تا سال ۲۰۲۶ یا ۲۰۲۷ است؛ دو سال پس از آن که دوچرخه‌سواران و عابران پیاده قرار بود از مسیر استفاده کنند. همزمان، مترو لس آنجس همچنان در جستجوی یک نهاد برای بر عهده‌گیری عملیات و نگهداری مداوم پروژه می‌باشد.