چگونۀ هزینهگذاری سنگین پاکستان، دل ترامپ را بهدست آورد و سیاستهای ایالات متحده را معکوس کرد
در حالی که پاکستان لابیستهایی با روابط نزدیک به رئیسجمهور ترامپ بهکار گرفته است، از تسهیلات تعرفهای مطلوب و دسترسی ویژهای در واشنگتن نیز بهرهمند شده است.

نوشته: پراناو باسکار
پاکستان در بهار امسال، مجموعهای از قراردادهای پرهزینه با شرکتهای برجسته لابیدینگ واشنگتن منعقد کرد؛ تنها چند هفته پیش از این که کاخ سفید سیاستهای جدیدی را اعلام کرد که نرخ تعرفهای یکی از جذابترینهای جهان را برای این کشور فراهم کرد و برتریی بر رقیب دیرینهاش، هند، بهدست آورد.
این تغییرات سیاسی، نقطه عطفی در رابطهٔ پیش از این پرآشوب پاکستان با دولت ترامپ نشان داد و عمدتاً به دیپلماسی زیرک اسلطنآباد نسبت داده میشود؛ اسلطنآباد با اعطای تحسینهای عمومی و قراردادهای بزرگ تجاری که مورد علاقهٔ ترامپ بود، او را خوشنود کرد.
اما این قراردادهای لابیدینگ که به میلیونها دلار میرسیدند و وعدهٔ تعرفههای پایینتر و دسترسی به آقای ترامپ را میدادند، دلیل دیگری برای بهبود وضعیت پاکستان نشان میدهند: کمپینی برای تحت تأثیر قرار دادن رئیسجمهور که شامل بهکارگیری برخی از نزدیکترین مشاوران او بود.
در ماههای آوریل و مه، هنگامیکه پاکستان حملهٔ جذابیت خود را تقویت میکرد، بر اساس قراردادهای ثبتشده در وزارت عدالت، حداقل سه برابر هزینه لابیدینگ هند در واشنگتن را خرج کرد. اسلطنآباد به سرعت لابیستهایی از جملهٔ شرکای تجاری پیشین ترامپ و محافظ شخصیاش را بهکار گرفت؛ رابطهٔ این کشور با ایالات متحده رشد یافت در حالی که رابطهٔ هند در حال تضعیف بود.
عوامل متعددی میتوانند مسیرهای متفاوت اخیر هند و پاکستان را توضیح دهند. اولین دلیل این است که پاکستان موافقت کرد تا در ماه مه، به رئیسجمهور ترامپ اعتبار بدهد که منجر به پایان مناقشه نظامی با هند شد و او را برای دریافت جایزه نوبل صلح نامزد کند. نخستوزیر هند، نارندرا مودی، از این کار خودداری کرد و استدلال کرد که دخالت ایالات متحده هیچ ارتباطی با آتشبس ندارد. اسلطنآباد همچنین بهجدیت قرارداد استخراج معادن به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار را پیشنویس کرد و بازارهای خود را برای محصولات کشاورزی آمریکایی باز کرد.
اما زمانبندی این رویدادها و گرمایش سریع ایالات متحده نسبت به پاکستان نیز همزمان با تلاشهای لابیدینگ بود.
«میتوانید بهنوعی نقاط را که بههم میپیوندند، مشاهده کنید»، مایکل کوگلمن، پیشتر مدیر مؤسسه آسیای جنوبی در مرکز ویلسون گفت و افزود که تلاش لابیدینگ پاکستان یکی از عوامل کلیدی در این تغییر است.
او افزود: «لابیستهایی برای رسیدگی به مسأله تعرفهها واگذار شده بودند و سپس تعرفههای پاکستان کاهش یافتند. لابیستهای دیگری برای ترویج همکاری اقتصادی قرارداد شدهاند و در نتیجهٔ این، ایالات متحده بهسوی جذب معادن بحرانی و انرژی علاقهمند میشود.»
در طول چند هفتهٔ پر تلاطم این بهار، هنگامیکه دولت ترامپ تعرفهها را برای کشورهای مختلفincrease داد و پاکستان در آستانهٔ جنگ با هند بود، اسلطنآباد قراردادهایی با شش شرکت واشنگتن امضا کرد که تقریباً پنج میلیون دلار هزینهٔ پیشپرداخت نهایی را در پی داشت.
از میان این شرکتها، Seiden Law LLP بود که زیرپیمانکاری Javelin Advisors را بهعهده گرفت؛ شرکتی فعال در حوزه روابط دولتی. بنیانگذاران Javelin شامل جورج سوریا، مدیر اجرایی طولانیمدت سازمان ترامپ، و کیت شیلر، نگهبان سابق ترامپ، بود که در زمان اولین دولت ترامپ بهعنوان مدیر عملیات دفتر بیضی کار میکرد.
قرارداد یک میلیون دلاری که در ۸ آوریل بین پاکستان و Seiden Law امضا شد، وعدهٔ «تعداد جلسات توافقشدهای را برای ارتقای تعاملات سطح رهبری پاکستان‑آمریکا در کاخ سفید» داد.
یک توافقنامهٔ دیگر با Javelin در ۲۴ آوریل بهامضاء رسید، دقیقاً دو روز پس از آنکه شبهنظامیان در حملهای تروریستی در کشمیر تحت کنترل هند، ۲۶ نفر را کشته و پاکستان و هند را در مسیر جنگی قرار داد.
چند هفته پس از نهایی شدن این قراردادها، مارشال سید اسیم مُنیر، سر بالاترین رهبر نظامی قدرتمند پاکستان، به واشنگتن آمد و با مؤسسان Javelin ملاقات کرد.

در عینشب روز بعد، ۱۸ ژوئن، مارشال مُنیر ناهار خصوصی با آقای ترامپ در کاخ سفید برگزار کرد. این جلسهای شگفتانگیز بود: رؤسای ارتش پاکستان پیشتر با رهبران غیرنظامی در جلسات ریاستجمهوری حضور داشتهاند، اما هیچ سندی مبنی بر ملاقات مستقیم فردی از طرف خودشان با رئیسجمهور در کاخ سفید وجود ندارد.
«متوجه شدیم که باید یک مسیر ارتباطی در بالاترین سطح ایجاد کنیم»، آقای سیدن گفت. او با استناد به محرمانگی وکیل‑مشتری، جزئیات این نشست با مارشال را بهخاطر نیاورد، اما در بیانیهای شرکت خود اعلام کرد که پاکستانها این اقدام را عامل بهبود وضعیتشان در واشنگتن میدانند.
«افراد بسیاری در این مسیر نقش کلیدی داشتهاند که ما در آن حضور نداشتیم»، مشاوران Javelin در بیانیهای به نیویورک تایمز گفتند. «کارکنان پاکستانی به ما گفتند که ما در پیشرفتهای حاصلشده با دولت آمریکا نقش اساسی داشتهایم.»
دولت ترامپ: بهروزرسانیهای زنده
- اریک سواولول ادعاهای تقلب در وام مسکن را تکذیب کرد و گفت ترامپ او را هدف گرفته است.
- کارمند N.I.H که سیاستهای بهداشتی ترامپ را نقد کرده بود، گفت بهدلیل این انتقادات، به مرخصی اداری منتقل شده است.
- یادداشتِی مبنی بر تأیید حملات قایقها گفته میشود که بر پایهٔ ادعاهای ترامپ دربارهٔ کارتلها استوار است.
یک مقام مطلع از مذاکرات گفت که Javelin به یکی از معاونان رئیسجمهور مراجعه کرد تا جلسهای را ترتیب دهد، اما در نهایت ناهار توسط شورای امنیت ملی سازماندهی شد.
مقامات سفارت پاکستان به درخواست برای اظهارنظر دربارهٔ تلاشها برای بهبود روابطشان با کاخ سفید پاسخی ندادند.
آنا کلی، سخنگوی کاخ سفید، در بیانیهای گفت که پاکستان از ابتدای این دولت، «شریک اساسی» در مبارزه با «تروریسم افراطی اسلامی» بوده است. او افزود که استفادهٔ ترامپ از تعرفهها برای «پایان دادن به مناقشهٔ بین هند و پاکستان»، «روابط مثبت رئیسجمهور با مقامات پاکستانی را تقویت کرده است».
تا پاییز، ترامپ سرهنگ ارتش پاکستان را «مارشال محبوب» خود نامید و حمایت این کشور از طرح صلحسازانهٔ او در غزه را «شگفتانگیز» توصیف کرد. این تحول شدیدی برای کشوری بود که ترامپ در دوران اول خود گفته بود که «چیز جز دروغ و فریب ندارد».

در ۲ آوریل، رئیسجمهور ترامپ تعرفه ۲۹ درصدی بر کالاهای پاکستانی اعلام کرد. شش روز پس از آن — همان روزی که Seiden Law را بهکار گرفت — اسلطنآباد با Orchid Advisors، یک شرکت لابی، قراردادی امضا کرد که سپس زیرپیمانکاری با شرکت Squire Patton Boggs شد.
قرارداد Orchid قول داد «تلاشهای مستقیم برای وکالت در مقابل دولت ترامپ در زمینهٔ تعرفهها و تجارت» و «تنظیم مجدد روابط دیپلماتیک، نظامی و تجاری» میان دو کشور.
Squire مشاور اقتصادی پیشین رئیسجمهور، ایورت ایسنستات، و وزیر دفاع پیشین، مارک اسپِر را بهکار گرفته است.
چهار ماه پس از امضای قرارداد، ترامپ تعرفههای پاکستان را به ۱۹ درصد کاهش داد — یکی از نرخهای پایینتر در میان اقتصادهای بزرگ آسیا — و نرخ هند را به ۵۰ درصد ارتقا داد، عمدتاً بهدلیل نارضایتی ترامپ از اینکه هند هنوز نفت روسیه میخرد.
در بیانیهای، Squire گفت «نمیتواند بدون اجازهٔ مشتریان دربارهٔ تعاملات با آنها اظهار نظر کند».
پرداخت دولتهای خارجی به لابیستهای آمریکایی برای تحتتأثیر قرار دادن مقامات عمومی، موضوعی جدید نیست. از سال ۱۹۳۸، قانون ثبت نمایندگان خارجی ایالات متحده، لابیستهای کارگزاران خارجی را ملزم میکند تا با وزارت عدالت ثبتنام کرده و قراردادهای خود را بهصورت عمومی اعلام کنند.

اما در همان زمانی که پاکستان کمپین خود را تقویت میکرد، دولت ترامپ اقدام به شلکردن محدودیتهای لابیدینگ خارجی کرد. اخیراً، دادستان کل، پم باندی، که خود سابقاً لابیست بود، تیم کاری تأثیرگذاری خارجی وزارت عدالت را منحل کرد؛ تیمی که در زمینهٔ معاملات نفوذی دادخواهی میکرد، و اعمال قانون ثبت نمایندگان خارجی را محدودتر کرد.
هند نیز در بهار، لابیستهای جدیدی استخدام کرد و در تابستان تلاشهای خود را افزایش داد، چرا که هزینههای لابیگریاش توسط پاکستان در واشنگتن فراتر رفت.
در آوریل، هند قراردادی را با SHW Partners LLC امضا کرد که توسط مشاور طولانیمدت ترامپ، جیسون میلر، اداره میشود؛ کسی که در تمام سه کمپین رئیسجمهور مشارکت داشته است. این قرارداد به هند «مشاوره استراتژیک» و کمک در ایجاد «روابط دولتی» وعده داد، اما جزئیات خاصی را مشخص نکرد.
و در اوت، هند شرکت Mercury Public Affairs را بهکار گرفت؛ شرکای این شرکت شامل دانیل آلوارز، مشاور ارشد پیشین کمپین ۲۰۲۴ ترامپ، و برایان لانزا، مدیر ارتباطات پیشین تیم انتقال ترامپ است. سوزی ویلِس، رئیس دفتر کاخ سفید، هم پیشتر بهعنوان لابیست در این شرکت کار میکرد.
سفارت هند به درخواست برای اظهار نظر پاسخی نداد.