HSBC رئیس جدیدی دارد؛ اما فرآیند جانشینی میبایست روانتر میشد
این دومین شرکت عمومی بزرگ بریتانیا و بانکی اروپایی است که بیشترین در معرض روابط نزولی ایالات متحده و چین قرار دارد.
بهنظر میرسد سر مارک تاکر، ۶۷ ساله، در سپتامبر از مقام رئیس HSBC بازنشسته شد تا جایی برای مردی مسنتر باز شود. برندان نلسن، ۷۶ ساله، که پیش از آن شریک KPMG بود، را خوشآمد میگوییم؛ او چند ماه است که موقتاً این کار را انجام میدهد، اما برای بهدست آوردن این نقش بهصورت دائمی، بهعنوان یک غریبه مطلق محسوب میشود.
پایدار بودن این تصمیم هنوز مشخص نیست؛ چرا که جرج الهدری، مدیرعامل HSBC، ظاهراً از اینکه نلسن برای این موقعیت نامزد شده بود بیاطلاع بود و در سخنرانیاش در کنفرانس FT روز دوشنبه او را رد کرد. او گفت نلسن مایل نیست دورهای کامل شش تا نه ساله بر عهده بگیرد؛ این اظهاری که در آن زمان جنجالی بهنظر نمیرسید. در نهایت، در حالی که رؤسایجمهور آمریکا تا دهه هشتاد عمر میشوند، رؤسای بانکهای مهم جهانی معمولاً اینچنین نیستند.
نلسن بهمدت دو سال عضو غیر اجرایی هیئتمدیره HSBC بوده و در این مدت باید با جو خاص این بانک آشنا شده باشد. وی همچنین در هیئتهای مدیره BP و بانکهای پس از بحران Royal Bank of Scotland/NatWest حضور داشته و در دورههای پر از کشمکش هیاتالمدیره کار کرده است. این تجربیات برای این نقش کماهمیت نیستند و وقتی ترازنامه HSBC به اینچند پیچیده است، تجربهٔ حسابرسی در سطوح بالا کمکی بزرگ میباشد.
با این حال، به راحتی میتوان درک کرد چرا – صرفنظر از احتمال طول مدت خدمت – نلسن توجه سرمایهگذاران را جلب نکرده است. او ممکن است به بانکها در KPMG مشاوره داده باشد، اما خود وی بانکدار نیست. او رئیسی بر یک شرکت از فهرست FTSE 100 نداشته و تجربهٔ کافی در پیمودن مسیرهای باریک ژئوپولیتیکی نیز ندارد.
HSBC بانکی تحت نظارت بریتانیا است که نیمی از درآمد خود را در هنگکنگ و چین اصلی کسب میکند و باید بهطور مستمر نسبت به تشدید تنشهای بین واشنگتن، پکن و لندن هوشیار باشد. خاطرات تازهای از این که میکل پومپئو، وزیر امور خارجهٔ آمریکا، بانک HSBC را به «تسلیمطلبی شرکتی» نسبت به حزب کمونیست چین بهخاطر واکنش این بانک در سال ۲۰۲۰ به اقدام پکن برای پایان استقلال هنگکنگ متهم کرد، در ذهن میماند.
شاید ملاحظات سیاسی و چینی باعث شد HSBC برای این سمت پادکستنویس (و دبیرکل سابق) جرج اوسوبی را مصاحبه کند. اما این انتصاب واقعاً فوقالعاده بود: اوسوبی تجربهٔ بانکی یا مهارتهای هیاتالمدیرهای ندارد. گزارش شده بود که کوین اسنیدر، رئیس بخش آسیا گلدمن ساکس، که پیشتر مشاور مدیریتی بوده، در فهرست نامزدهای دیگر حضور دارد، اما بهنظر نمیرسید که تا حد کافی هیئتمدیره را قانع کرده باشد.
بدانک، پر کردن این سمت دشوار است. افراد بسیار کمی وجود دارند که تمام معیارها را برآورده کنند. HSBC در طول حدود ۱۶۰ سال تاریخ خود معمولاً برای انتخاب رئیسانش بهصورت داخلی اقدام میکرد، اما این رویکرد به برخی برخوردهای جذاب منجر شد. تاکر، رئیس پیشین پراودنتیال و شرکت بیمهٔ آسیایی AIA، اولین انتصاب خارجی در سال ۲۰۱۷ بود و بهعنوان یک مدیر ارشد خدمات مالی با تجربه و کارشناس قدیمی چین، مناسب بهنظر میرسید.
اما دشواری در یافتن نامزدها بهانهای برای فرایند انتصاب نیست که با ورود و خروج نامها، گویی بهطرز نامنظم بهنظر میرسد. احتمالاً خروج زودتر تاکر بهمنظور بازگشت به AIA به وضعیت کمک نکرد، اما برنامهریزی جانشینی باید دائماً در ذهن هیئت مدیره باشد. هدف حفظ فهرست احتمالی نامزدهاست تا در صورت نیاز به تصمیمگیری سریع، برای حرکت آماده باشد.
در این مورد، آن گودبهِر، عضو غیر اجرایی که رهبری جستجو را بر عهده داشته، انتخابی را ارائه داد که همه را در تعجب فرو برد. شاید نلسن ما را شگفتزده کند، برای مدت طولانی بماند و گزینهٔ ایدهآل را ثابت کند. با این حال، این دومین شرکت عمومی بزرگ بریتانیا و بانکی اروپایی است که بیشترین در معرض تشدید روابط آمریکا و چین قرار دارد. فرآیند جانشینی میبایست روانتر میشد.