متاسفم، ای آمریکا. احتمالاً قیمت قهوه دیگر پایین نمی‌آید
آلیسون مورو
نسخه‌ای از این گزارش در خبرنامه Nightcapِ CNN Business منتشر شد. برای دریافت آن در صندوق ایمیل‌تان، به‌صورت رایگان ثبت‌نام کنید اینجا.
نیویورک —
با شوری تازه برای واژه «قابلیت پرداخت» پس از این که جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌ای هفتهٔ گذشته به‌طرز قاطعانه شکست خوردند، دولت ترامپ به‌سرعت در تلاش است تا نشان دهد که کاری—هر کاری— برای کاهش قیمت‌ها انجام می‌دهد.
یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی: معکوس کردن سیاست مالیات بر واردات قهوه.
«در روزهای آینده، شما اعلان‌های قابل توجهی درباره مواردی که در ایالات متحده کشت نمی‌کنیم، خواهید شنید — قهوه یکی از آن‌ها، موز، میوه‌های دیگر و امثال آن»، وزیر خزانه‌داری اسکات بسنت، روز چهارشنبه به فاکس نیوز گفت. «این باعث خواهد شد که قیمت‌ها به‌سرعت پایین بیایند.»
*صدای خراش ضبط*
این نکته به دلایل زیر جالب است:
- در اینجا باسنت به‌صورت ضمنی تأیید می‌کند که تعرفه‌ها باعث افزایش قیمت‌ها برای مصرف‌کنندگان آمریکایی می‌شوند — امری که دولت ترامپ به‌طولانی‌مدت انکار کرده بود. باسنت جزئیات دربارهٔ شکل‌گیری کاهش‌های تعرفه یا کشورهایی که شامل آن می‌شوند ارائه نداد، اما گفت — به‌نظر می‌رسد که به فشار مالی که باعث پیروزی دموکرات‌ها در هفتهٔ گذشته شد اشاره می‌کند — «مردم آمریکا شروع به احساس بهتر خواهند کرد». (کاخ سفید، هنگام پرسیده شدن دربارهٔ جزئیات بیشتر طرح، سی‌ان‌ان را به یک فرمان اجرایی سپتامبر ارجاع داد که تنظیمات احتمالی تعرفه بر پایهٔ امنیت ملی و اهداف اقتصادی را تشریح می‌کند.)
- حتی اگر ترامپ و باسنت یک استثنا بزرگ برای قهوه ایجاد کنند، به‌شدت محتمل نیست که قیمت‌ها به‌طور قابل‌توجهی کاهش یابند. دلیل آن این است که مردم آمریکا به‌عنوان یک ملت، قهوه را بیش از حد دوست دارند.
به‌طور واضح: قهوه به‌حالت سرزنش‌برانگیزی گران شده است. قیمت‌های خرده‌فروشی حدود ۲۰٪ سال به سال افزایش یافته‌اند.
دو عامل اصلی برای این تورم قیمت وجود دارد: آب‌وهوای فوق‌العاده نوسان‌پذیر برداشت محصولی را که پیش‌از این هم نیروی کار بالایی دارد و کشت آن دشوار است، کاهش داده است. این وضعیت چند سال است ادامه دارد. همچنین تعرفه‌های ترامپ بر برزیل (۵۰٪)، کلمبیا (۱۰٪) و ویتنام (۲۰٪) — بزرگ‌ترین سه صادرکنندهٔ قهوه — هزینه‌های اضافی را به این مبلغ افزوده‌اند. و از آنجایی که قهوه تنها در معدود نقاط جهان می‌روید، نمی‌توانیم همانند برداشت ذرت در سرزمین‌های داخلی، تأمین داخلی خود را راه‌اندازی کنیم.
نتیجه‌گیری: بیش از نه ماه از آغاز دورهٔ دوم ترامپ می‌گذرد و او در استدلال «قابلیت پرداخت» که به گفتهٔ خود وی باعث پیروزی در انتخابات شد، شکست می‌خورد. یک نظر‌سنجی سی‌ان‌ان هفتهٔ گذشته نشان داد که ۶۱٪ آمریکایی‌ها می‌گویند سیاست‌های او «وضعیت اقتصادی کشور را بدتر کرده‌اند». این درصد در دورهٔ بایدن تا ۵۸٪ رسیده بود و معمولاً در محدودهٔ پایین تا میانهٔ ۵۰٪ها در طول دورهٔ بایدن بود.
اگر ترامپ تعرفه‌های قهوه را کاهش دهد به امید اینکه برای آمریکایی‌ها رهایی به‌دست آورد، محصول اشتباهی را انتخاب کرده است. ما مردم شاید از پرداخت هزینهٔ بیشتر برای قهوه خوشحال نباشیم، اما همچنان این کار را ادامه می‌دهیم. و در نهایت، هزینه‌های اضافی‌ای که برای قهوه صرف می‌کنیم، در مقایسه با مسائلی که هزینهٔ سنگینی دارند — یعنی مسکن، انرژی و مراقبت‌های بهداشتی — که به پیروزی دموکرات‌ها در هفتهٔ گذشته کمک کردند، ناچیز است.
در تمام این دوران، آمریکایی‌ها محرک مورد علاقهٔ خود را رها نکرده‌اند.
براساس انجمن ملی قهوه، مصرف قهوه با وجود افزایش قیمت‌ها ثابت مانده است، چون قهوه هم به‌عنوان یک ضرورت و هم به‌عنوان یک لذت معقول احساس می‌شود. شاید محصول مصرفی دیگری وجود نداشته باشد که آمریکایی‌ها در تمامی سطوح درآمدی، گرایش‌های سیاسی، جغرافیا، سن، نژاد، جنسیت و … به این‌چنینی به آن وفادار باشند.
کسب‌وکارها می‌دانند که فروشندگان قهوه برای بقا قیمت‌ها را افزایش داده‌اند و ما همچنان خرید می‌کنیم. پس چرا اگر می‌توانند، به‌ما هر فنجان ۷ دلار بگیرند؟