ITBs: ابزار بدهی بدون ریسک به عنوان معیار بازار

هنگامی که معیارها به طور مناسب در بازارها استفاده شوند، می توانند سهم ارزشمندی را ارائه دهند.

به عنوان مثال، یک معیار ممکن است برای مدیریت موثر ریسک های مالی به عنوان یک ابزار پوشش برای سایر سرمایه گذاری های پرخطر مفید باشد.

عملکردهای اصلی سیستم مالی یعنی ارزیابی، تخصیص سرمایه و ریسک عمدتاً با معیارها همسو هستند. تأثیر معیارها بر محصولات اعتباری مانند وام، وام مسکن، محصولات ساختاریافته، ابزارهای کوتاه مدت بازار پول، محصولات با درآمد ثابت و مشتقات بسیار زیاد است.

ایران صرفاً بر نرخ‌های بازار پول به‌عنوان نرخ‌های پیشنهادی بین بانکی متکی بوده است، که کاملاً با عملکرد یک معیار مطابقت ندارد، زیرا در بازارهای وام‌دهی کمتر شفاف معامله می‌شود و پایداری بلندمدت آن توسط سیستم بانکی و مؤسسات مالی مایه نگرانی است. .

اسناد خزانه اسلامی که حدود دو سال پیش به عنوان اسناد بدهی منتشر شده توسط دولت ایران و با ضمانت وزارت خزانه داری راه اندازی شد، راه حل مناسبی برای تبدیل شدن به تدریج به ابزار معیار مناسبی خواهد بود. چنین تضمینی توسط خزانه داری در مورد بازپرداخت اصل بدون هیچ گونه تداخل عوامل داخلی یا خارجی دیگر، عملکرد استقراض/وام بدون ریسک را در بین کاربران ایجاد می کند.

علیرغم مناقشات پیرامون کاربرد چنین ابزارهای بدهی برای دولت ایران، ITB به طور گسترده به عنوان یک معیار سازنده برای بازارهای مالی و پولی داخلی ایران در نظر گرفته می‌شود.

با در نظر گرفتن یک معیار و استقرار آن در بازار، دو جنبه کلی مناسب بودن و برنامه ریزی احتمالی منجر به اتکای بازار به چنین معیارهایی می شود. در این مورد، ITBها دارای پتانسیل داشتن هر دو ویژگی با روند پیشرونده هستند.

ویژگی‌های کاربران بازار در مورد مناسب بودن یک معیار شامل تعیین اندازه، نقدینگی، تکامل بالقوه بازاری است که توسط یک معیار اندازه‌گیری می‌شود، روش‌شناسی شفاف اندازه‌گیری‌ها، نحوه تأثیرگذاری قیمت‌ها، نرخ‌ها، شاخص یا ارزش معیار توسط چندین عامل. و نه تنها با یک عامل انفرادی یا تصمیم، انتشار، مقررات منصفانه توقف با شرایط شفاف و نه از طریق قالب های سنتی.

ممکن است اقدامات بیشتری در مورد چگونگی ارزیابی مناسب بودن یک معیار وجود داشته باشد که ITB در ایران و سایر معیارهای نرخ بدون ریسک در جهان را می توان با IBOR مقایسه کرد. چنین ارزیابی توسط کاربران بازار نه تنها به انتخاب اولیه یک معیار محدود می‌شود، بلکه به‌صورت دوره‌ای و به‌طور مستمر همانطور که شرایط نشان می‌دهد، انجام می‌شود.

توقف یا تغییر یک معیار در یک بازار، عدم اطمینان مطلق را برای قراردادها، ابزارها ایجاد می‌کند و در مواردی آنها را باطل می‌کند و باعث زیان و تأثیر نامطلوب بر عملکرد و ثبات بازار می‌شود. بنابراین، بازار و کاربران باید برنامه‌های اضطراری خود را برای توقف یا تغییر به ریسک‌های متوسط ​​در نظر بگیرند.

اسناد خزانه اسلامی دارای تاریخ های سررسید هستند که می تواند شرایط احتیاطی دقیقی را برای بازار و سرمایه گذاران فراهم کند تا ریسک های آتی یا ذخایر بازگشتی پویا را با در نظر گرفتن سایر عوامل عناصر کلان اقتصادی پوشش دهند. در نتیجه چنین مقرراتی می تواند به کاربران کمک کند تا از تداوم محافظت کنند.

علی‌رغم موارد فوق، تکمیل IBORها با یک سری گزینه‌های مناسب که می‌تواند یک پروکسی نزدیک برای عادی‌سازی عدم قطعیت و اختلال در مشارکت بازار داخلی، ایجاد اطمینان کافی برای بلندمدت، به سلامت مالی و ثبات یک بازار پویا کمک کند. /p>

سرمایه‌گذاری به چنین جایگزین‌ها یا مقرراتی در هر اقتصادی که ممکن است بخواهد تحرکات عوامل ورودی یا خروجی داشته باشد، نیاز دارد.

اسناد خزانه اسلامی به طور قابل توجهی به اقتصاد ایران کمک می کند و می تواند عامل مسلط برای جذب سرمایه گذاری های خارجی زیرساختی قوی باشد که در نهایت می تواند به رونق اقتصادی منجر شود.