«مانند شاگردان مگا»: با نمایندگان ترامپ که در اروپا ابروها را بالا می‌برند، آشنا شوید

رئیس‌جمهور ایالات متحده در انتصاب بستگان، دوستان نزدیک و اهداکنندگان بزرگ صریح بوده است؛ تقریباً هیچ‌یک از آن‌ها تجربه دیپلماتیک ندارند.

Jon Henley در پاریس، Helena Smith در آتن و Miranda Bryant

هنگامی که هدف شما «کمک به اروپا برای اصلاح مسیر فعلی‌اش» است، زیرا «ضعیف»، «در حال فرسایش» و با «از بین رفتن تمدنی» مواجه است، انتخاب عوامل بسیار آموزش‌دیده برای این مأموریت به‌وضوح از اهمیت بالایی برخوردار است.

در مورد دونالد ترامپ شامل می‌شوند: یک مقاول پیشین برگر؛ نامزد قبلی پسر بزرگ‌اش؛ صاحب تیم بسکتبال هوستون راکتس؛ تهیه‌کننده‌ای از موزیکال‌های برادوی؛ هم‌بنیان‌گذار پی‌پال؛ و یک جنایتکار محکوم که پدر داماد او نیز می‌باشد.

یک گروه جدید از سفیران ایالات متحده در ماه‌های اخیر به پایتخت‌های اروپا منصوب شده‌اند و طولی نکشید که ابروها را بالا آوردند. آن‌ها «در اصل همهٔشان بستگان، دوستان نزدیک یا اهداکنندگان بزرگ هستند»، گفت یک دیپلمات اتحادیه اروپا که مایل به نام‌گذاری نبود. «این همیشه سنت آمریکا بوده است، اما هرگز به این‌چنین صریح نبوده است. این‌ها مانند شاگردان مگا هستند.»

دیگران صریح‌تر بودند. «دیوانه‌گی این انتصابات، بی‌احترامی کامل به کرامت انسانی، آداب و قانون را نشان می‌دهد. فقط نیت‌های سطوحی مهم هستند»، گفت یک سفیر سابق فرانسه به ایالات متحده، ژرار آرود، پس از اعلام یکی از نامزدها.

مصوبات سیاسی – که اغلب یک اصطلاح مبهم برای حامیان بزرگ و اهداکنندگان است – ویژگی دیرینه‌ای در دیپلماسی ایالات متحده است و کم‌ترین حرفی که می‌توان دربارهٔ این دستهٔ فعلی گفت، این است که آن‌ها استثنا نیستند؛ آخرین آن‌ها در اکتبر و نوامبر رسیده‌اند.

بسیاری از آن‌ها میلیون‌پولدار و تعدادی میلیاردرند. به‌طور مشترک، ده‌ها میلیون دلار به صندوق‌های مگا تزریق کرده‌اند. تقریباً همه سر و صدای تشویق‌های بلند برای رئیس‌جمهور سروده‌اند. تقریباً هیچ‌یک از آن‌ها هیچ تجربهٔ دیپلماتیک ندارند.

استراتژی امنیتی ایالات متحده ترامپ که در دسامبر منتشر شد، ادعا می‌کند که اروپا با فروپاشی فرهنگی نزدیک مواجه است؛ زیرا مهاجرت بخش‌هایی از آن را «اکثراً غیر اروپایی» می‌سازد، در حالی که اتحادیه اروپا «حاکمیت را تضعیف می‌کند»، آزادی بیان را سانسور می‌کند و «مخالفت سیاسی را سرکوب می‌کند».

از میان کسانی که مأمور به قانع‌سازی قارهٔ قدیمی برای تغییر مسیر هستند، چارلز کوشنر، ۷۱ ساله، یک مقاول املاک با ثروت خالص تخمین زده‌شده ۳.۲ میلیارد دلار (۲.۴ میلیارد پوند) می‌باشد. او همچنین پدر جارد کوشنر، همسر دختر ترامپ، ایوانکا است.

در سال ۲۰۰۵، کوشنر پدر، که از ماه مه سفیر ایالات متحده در پاریس بود، به ۱۶ اتهام فرار مالیاتی، ارائه بیانیه‌های نادرست و دستکاری شاهد (به‌ویژه استخدام یک کارگر جنسی برای فریب دادن برادرزن خود، که در مقابل او شهادت می‌داد) اعتراف کرد.

کوشنر ۱۴ ماه در زندان گذراند، سپس در سال ۲۰۲۰ توسط ترامپ عفو شد. سه سال پس از آن، با اهدای یک میلیون دلار به سوپر‌پک «Make America Great Again Inc» که تحت حمایت ترامپ بود، سپاس خود را ابراز کرد.

وظیفهٔ اصلی کوشنر، فشار بر پاریس برای تسهیل مقررات فرانسوی و اتحادیه اروپا بود که توسط آمریکا ناآرامی می‌شد؛ اما او به‌جای آن با نامه‌ای باز به رئیس‌جمهور فرانسه، امینول ماکرون، که عدم اقدام رسمی برای مقابله با «افزایش نمایانی ضد‌یهودیت در فرانسه» را نقد می‌کرد، سرخط‌ها را به خود جلب کرد.

به‌طور تازه‌تر، چند روز پس از آنکه واشنگتن قول حمایت از «احزاب میهن‌پرست» را در چارچوب تلاشی برای «بازگرداندن عظمت به اروپا» داد، سفیر با ماری‌ن له‌پن و جوردن باردلا از جبههٔ راست‌افراطی ملی‌گرای فرانسه (RN) برای مشورت ملاقات کرد.

«او اینجا برای انجام یک کار آمده و از نگاه واشنگتن او را به‌خوبی انجام می‌دهد»، منبعی در وزارت امور خارجه فرانسه (Quai d’Orsay) در مورد کوشنر گفت. «او به ترامپ نزدیک است. روابطشان از دیرباز است. او به وظایف خود پرسش نخواهد کرد.»

سایر وفاداران ترامپ که به اروپا اعزام شده‌اند شامل آندرو پوزدر به عنوان سفیر ایالات متحده در اتحادیه اروپا می‌باشد. او که پیشین رئیس‌جمهور شرکت صاحب حق امتیاز رستوران‌های فست‌فود Har​dee’s و Carl’s Jr است، در این ماه از استراتژی امنیتی جدید ایالات متحده دفاع کرد.

مهاجرت غیر اتحادیه اروپا به «نزول ارزش‌های فرهنگی» منجر می‌شود، او گفت و افزود که آمریکا نمی‌خواهد اروپا هویت خود را از دست بدهد. «چقدر از حاکمیت خود را برای عضویت در یک اتحادیه اقتصادی می‌پذیرند؟» پوزدر پرسید.

سفیر ایالات متحده در لوگزامبورگ استیسی فینبرگ است؛ یک کارآفرین، سرمایه‌گذار، اهداکنندهٔ جمهوری‌خواه، تهیه‌کننده برادوی، وارث و دوست صمیمی فعال راست‌گرا چارلی کیرک. او به‌تازگی ترامپ را «برترین رئیس‌جمهور آمریکا از زمان جرج واشنگتن» نامید.

تیلمان فرتیتا از تابستان به عنوان نماینده واشنگتن در رم فعالیت می‌کند. صاحب تیم بسکتبال هوستون راکتس و زنجیرهٔ هتل‌ها، رستوران‌ها و کازینوهای Landry’s که بیش از ۶۰۰ مکان در سراسر ایالات متحده دارد، ارزش تخمینی ۱۰.۷ میلیارد دلار دارد. او همچنین چهرهٔ برنامهٔ تلویزیونی «بِلِیون دلار بایر» است و برای سال‌ها با ترامپ تجاری داشته است؛ ترامپ او را «دوقلوی» خود می‌نامید. یاتقای عظیم ۱۱۷‑متری (۳۸۴‑فوت) سفیر، که شامل دو هلی‌پد و دو استخر است، این ماه به‌دست آمد.

یک ورود جدیدتر، کن هائوری است که هم‌بنیان‌گذار پی‌پال است و چالش ویژه‌ای دارد: متقاعد کردن دانمارک به این‌که، به قول ترامپ، «مالکیت و کنترل آمریکا بر مستعمرهٔ پیشین دانمارکی، گرینلند، یک ضرورت مطلق است».

پس از بازدید دونالد ترامپ جونیور از نواک در زمستان گذشته با یک هواپیمای برند ترامپ، و سپس بازدید دیگری توسط معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده، جی‌دی وَنس، از یک پایگاه نظامی آمریکایی، یک کمپین ادعایی نفوذ ایالات متحده بر جزیره باعث شد دانمارک در ماه اوت نمایندهٔ تجاری (charge d’affaires) ایالات متحده را فراخواند.

هائوری که در اواخر اکتبر به کپنهاگ آمد، از آن زمان به‌طور مداوم حملهٔ جذابیت‌آمیز را آغاز کرده است؛ فیلم‌های رسانه‌ای نشان می‌دهند که او به کارمندان سفارت می‌گوید که از زمان اولین سفر خود به عنوان یک مسافر ۲۰ ساله، عاشق پایتخت دانمارک بوده است.

تحمل اولیه در کپنهاگ به‌نظر می‌رسد محتاطانه خوش‌بین باشد، علیرغم لحن تهاجمی استراتژی امنیتی جدید ترامپ. «حس اشتراک این است که او [هائوری] مردی مهربان، آرام، شبیه سایرین در جامعه مگا نیست»، منبعی گفت.

اما منبع اضافه کرد که هائوری هنوز باید آنچه رئیس‌جمهور می‌گوید انجام دهد. و سفیر ایالات متحده وقت زیادی را هدر نمی‌دهد، به نواک در دسامبر برای یک جلسه سالانه می‌رفته است. «سفیر هائوری در حال حاضر به سال آینده نگاه می‌کند»، سفارت پس از آن گفت.

یک مأموریت حتی تازه‌تر از واشنگتن، سفیر جدید ایالات متحده در یونان است که پیشین میزبان برنامهٔ خبری Fox و نامزد پیشین ترامپ جونیور، کیملی گلفویل، می‌باشد؛ او در نوامبر با شکوه و جلال دیپلماتیک به آتن رسید.

«شما از این سفر لذت خواهید برد»، او در مهمانی خوش‌آمدگویی که توسط دوستی، ستارهٔ پاپ یونانی کنستانتینوس آرگرووس، برگزار شد، گفت. «من آمریکا را ناامید نخواهم کرد. یونان را نیز ناامید نخواهم کرد»، گلفویل افزود.

از آن زمان، دعوت‌نامه‌ها به‌صورت روزانه تا ۳۰۰ عدد رسیده‌اند، یک دیپلمات فاش کرد. شاید خواست‌مندان از شوخی گلفویل که در حال حاضر در آتن است و شاید «در حال کار برای یافتن همسر جدید» باشد، هیجان‌زده شوند. (او پیش‌تر با گویین نیوسوم، اکنون فرماندار کالیفرنیا، و تاجر اریک ویلنس‌ی ازدواج کرده بود.)

یک وزیر پیشین به گاردین گفت که از دیدن نمایندگان مرد که برای دست‌کم گلفویل دست می‌دادند و به‌خاطر اضطراب دچار سقوط می‌شدند، تعجب کرده بود؛ او گفت: «صادقانه بگویم، این موقعیت خجالت‌آور بود».

اما در حالی که ارتباط مستقیم گلفویل با دایرهٔ نزدیک ترامپ می‌تواند مفید باشد، اقدامات او برخی را نگران کرده است. سفیر جدید از عبور از خطوط سرنوشت‌پذیر دیپلماتیک اجتناب نکرده است. تنها یک ماه پس از به‌دست گرفتن این کار، وفادار سرسخت ترامپ علناً نگرانی‌های خود را نسبت به «وسعت نامطلوب» نفوذ چین در بندر پیرائوس آتن ابراز کرد.

«او زیرک است، اما همچنین بسیار صریح و به همان اندازهٔ عدم دیپلماسی‌گری مانند ترامپ است»، یک تاجر که گلفویل را در عمل دیده است، گفت. «رویکرد او کاملاً معاملاتی است.»

روابط خوب رئیس‌جمهور آمریکا با همتای ترکی خود، رجب طیب‌احمد، نیز نگرانی‌هایی ایجاد کرده است که اشتیاق گلفویل ممکن است به تمایل برای نزدیک شدن به ترکیه منجر شود؛ موضوعی که به‌طور عمومی توسط تام باراک، سفیر آمریکا در آنکارا، مطرح شده بود.

«ما تعجب نمی‌کنیم اگر یک «حادثهٔ داغ» در دریای ایجه رخ دهد که به دو سفیر اجازه دهد وارد شوند و روابط دو عضو متخاصم ناتو را «تصحیح» کنند»، منبعی گفت. «این دیوانه‌کننده به‌نظر می‌رسد— اما آیا ترامپ نمی‌خواهد جایزه صلح نوبل را بگیرد؟»