MRC مالیات بر سود سپرده را در نظر می گیرد

از آنجایی که رئیس جمهور حسن روحانی قصد دارد وابستگی دولت خود به درآمدهای نفتی را کاهش دهد، یکی از راه‌های اصلی برای انجام این کار، مالیات است و بازوی پژوهشی مجلس ایران مطالعاتی در مورد امکان وضع مالیات بر سود پس‌انداز انجام داده است.

این اندیشکده با این استدلال که بعید است این اقدام باعث فرار سپرده از بانک ها شود، از اعمال مالیات بر درآمدهای بهره حمایت می کند. با این حال، با توجه به بحث قطبی که این موضوع را احاطه کرده است، این بدنه مزایا و معایب این پیشنهاد را نیز ارزیابی می‌کند، زیرا به بخش‌های مختلف اقتصاد مربوط می‌شود.

گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در وب‌سایت خود با اشاره به این نکته آغاز می‌شود که در ایران، عموم مردم و بازرگانان به سود پیشنهادی بانک‌ها – با سقف ۱۵ درصد برای حساب‌های یکساله – به‌اندازه ریسک‌های ناشی از سرمایه‌گذاری در سایر بخش‌ها، کاملاً بدون ریسک می‌دانند. اقتصاد.

بنابراین، اخذ مالیات از سود سپرده‌های ثابت گزینه مناسبی برای افزایش درآمدهای مالیاتی دولت و حمایت از سرمایه‌گذاری در سایر بخش‌های اقتصادی است.

MRC خاطرنشان می کند: «اخذ چنین مالیاتی شفافیت را در سپرده های بانکی ایجاد می کند، که یکی از ابزارهای اصلی ارتقای توسعه اقتصادی و مهار فساد است. در بودجه سالانه به عنوان بخشی از مالیات بر ارزش افزوده.

در مورد سایر مزایای پرداخت مالیات بر سود سپرده، MRC به کاهش تدریجی نرخ سود بانکی اشاره می کند – هدفی که سیستم بانکی ایران به شدت دنبال می کند.

این نهاد می‌گوید که این امر موجب تثبیت منابع بانکی و بهینه‌سازی مدیریت آن‌ها می‌شود و افزود که طرح مالیاتی پیشنهادی، سپرده‌ها را همانطور که بسیاری از آن می‌ترسند، از سیستم بانکی دور نمی‌کند، زیرا آنها جذاب هستند و سایر بازارها ریسک بالایی را حفظ می‌کنند.

تجربیات سایر کشورها   

این اندیشکده به طرح های مشابهی که توسط کشورهای گروه ۲۰ به اضافه شش کشور دیگر یعنی سوئیس، ایرلند، نیوزلند، سنگاپور، مالزی و افغانستان اجرا شده است، اشاره می کند و آنها را بر اساس میزان اجرای این طرح به سه دسته تقسیم می کند.

گروه اول شامل اندونزی، آرژانتین، ایتالیا، آلمان، ژاپن و ترکیه و همچنین سوئیس و افغانستان است که بخشی از سود بانکی سپرده های ثابت به عنوان مالیات اجباری کسر می شود.

استرالیا، آفریقای جنوبی، ایالات متحده، بریتانیا، برزیل، چین، روسیه، فرانسه، کانادا و ایرلند مالیات بر سود سپرده را به عنوان مالیات بر درآمد تلقی می کنند که باید در پایان سال به سازمان مالیاتی اعلام شود.

طبقه بندی سوم، کشورهایی که از روش ترکیبی استفاده می کنند، شامل هند، مکزیک، کره جنوبی و نیوزلند می شود.

مالیات بر سود سپرده اساساً در روش مرکب مالیات بر درآمد عمومی در نظر گرفته می شود، اما به دلایل مختلفی مانند ایجاد درآمد برای دولت در طول سال، مالیات اجباری با نرخ ثابت دریافت می شود که مابه التفاوت آن بعدا محاسبه می شود.

این امر باعث می‌شود که عربستان سعودی و ایران تنها کشورهایی باشند که مردم آن‌ها در حال حاضر از پرداخت مالیات بر سود سپرده معاف هستند.

مزایا و معایب

MRC مزایا و کاستی های هر روش را بیان می کند.

به گفته آن، رویکرد مالیات اجباری، آسان و ارزان است، زیرا نیازی به اظهارنامه مالیاتی ندارد، امکان فرار مالیاتی و تقلب را کاهش می‌دهد و برخلاف روش مالیات بر درآمد، یک جریان درآمدی یک ساله برای دولت ایجاد می‌کند.

از سوی دیگر، با وجود اینکه روش مالیات بر درآمد شفاف‌تر است و از واکنش‌های عمومی جلوگیری می‌کند، تنها درآمد افراد را در نظر می‌گیرد و نه هزینه‌های آن‌ها، در حالی که نیازمند اصلاحات ساختاری گسترده و شفافیت کامل در سپرده‌های بانکی و مالیات است، هدفی که هنوز محقق نشده است. در ایران محقق شود.

روش مرکب سعی می کند بهترین هر دو روش را به کار گیرد، اما همچنین به این معنی است که اجرای موثر آن بسیار سخت تر خواهد بود.

نتیجه گیری

مرکز تحقیقات مجلس پس از ارزیابی استدلال‌های موافق و مخالف ابداع نظام مالیاتی سود سپرده، مقصدهای بالقوه مالیات اخذ شده را بررسی می‌کند و مهمترین آنها را بازپرداخت معوقات دولت به خود بانک‌ها می‌داند که آنها را برای همکاری با این طرح تشویق می‌کند.

در ادامه این بیانیه آمده است: «با رعایت کلیه ملاحظات فوق، پیشنهاد می‌شود از سود سپرده کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی دارای حساب ارزی و ریالی نزد بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی مالیات اخذ شود.

از آنجایی که ایران در حال حاضر فاقد زیرساخت های لازم برای محاسبه مالیات بر درآمد همه افراد است، MRC پیشنهاد می کند «مالیات بر سود بانکی سپرده های ثابت به صورت اجباری و با نرخ های یکسان برای اشخاص حقیقی و حقوقی در نظر گرفته شود».

به گفته این اتاق فکر، اولین گام برای اجرای چنین طرحی می تواند اخذ مالیات بر سپرده هایی باشد که هویت مالک آنها ناشناخته باقی مانده است.

همچنین خواستار اخذ مالیات از افرادی است که سپرده‌هایشان بیش از مقدار معین است تا اکثریت افراد دارای پس‌اندازهای اندک در مرحله اول از این طرح معاف شوند، زیرا فقط دارندگان سپرده بزرگ مشمول مالیات می‌شوند.