NITC با برنامه های جاه طلبانه به پیش می رود

توسعه ناوگان خاورمیانه به سرعت ادامه می یابد زیرا به دنبال خودکفایی بیشتر برای پوشش صادرات در حال گسترش نفت خام، مواد شیمیایی و محصولات است. در مقاله ای که در مجله Tanker Shipping & Trade منتشر شده، آمده است که با سرعت ثابت، نوسازهای با مشخصات بالا سفارش داده می شوند و تناژ دست دوم با کیفیت به دست می آید.

محور اصلی بحث ایران و برنامه جدید ساخت شرکت ملی نفتکش ایران (NITC) است. این شرکت قصد دارد تا در بورس محلی و سپس در خارج از کشور به دنبال فهرست شدن در بورس اوراق بهادار باشد تا بتواند پول نقدی برای تجدید ناوگان نفتکش به شدت مورد نیاز جمع آوری کند. هیچ کمبودی برای کشتی سازان و مالکانی که به دنبال تجارت با NITC هستند وجود نخواهد داشت، اما مسئله پرداخت ها همچنان باقی است. NITC در حال حاضر ناوگانی متشکل از ۶۹ نفتکش دارد که همه آنها به جز سه نفتکش حامل نفت خام هستند.

از مجموع NITC نیاز به جایگزینی بیش از ۲۰ VLCC و Suezmaxe نسبتا قدیمی دارد که به یک برنامه جدید ساخت عظیم نیاز دارد. سازندگان کره جنوبی و چینی برای کسب و کار بالقوه در صف ایستاده اند، اما به نظر می رسد که پرداخت به صورت مبادله ای با ترکیبی از نفت و پول نقد باشد. نفت بزرگترین بخش پرداخت را تشکیل می دهد.

برای برنامه های بلندپروازانه تجدید، NITC امیدوار است ۷۰ تا ۸۰ درصد از منابع مالی را از خارج دریافت کند. یاردهای مناقصه احتمالا هیوندای، دوو و سامسونگ خواهند بود، در حالی که شرکت صنایع کشتی سازی دالیان و شانگهای وایگائوچیائو نیز علاقه مند هستند. NITC قبلاً نشان داده است که ۲۰ درصد پیش پرداخت برای ساخت‌وسازهای جدید از طریق معاملات نفتی دولت به ایالت تامین می‌شود.

مکان‌های ساخت برای تحویل در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ در حال حاضر با پیش‌بینی تجارت بسیار مورد نیاز برای مقابله با خشکسالی جدید در حال حاضر رزرو شده است. انتظار می‌رود برخی از سفارش‌ها تا پایان تابستان ۲۰۱۶ محقق شوند. اقداماتی برای سفارش ساخت پنج نفتکش نفت خام در یاردهای خانگی شرکت صدرا و مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران انجام شده است.

سایر یاردها در کشور کشتی های موجود را تعمیر و نوسازی خواهند کرد و اشتغال محلی را فراهم می کنند. NITC هنوز با سازمان های طبقه بندی و بیمه مشکل دارد، اما وضعیت به کندی در حال بهبود است. برخی از VLCCها و Suezmaxes به تجارت در چین بازگشته اند.

تجارت اروپایی هنوز از سر گرفته نشده است. در یک مورد، یک قرارداد منقضی شده در SPP Shipbuilding برای ۱۰ کشتی فله بر ۳۴۰۰۰ dwt در حال مذاکره با همان تعداد حامل محصولات متوسط ​​است. این کشتی‌ها که در سال ۲۰۰۸ با قیمت ۴۰ میلیون دلار سفارش داده شدند، با اعمال تحریم‌ها از بین رفتند. ۱۵ درصد ودیعه بر روی فله‌برهای اصلی واریز شده بود. NITC که از طولانی شدن تاخیرها بر سر مسائل اداری ناامید شده بود، وارد بازار دست دوم شد و نفت خام Aframax Nissos Kythnos ساخت سال ۲۰۰۱ را به قیمت ۳۹ میلیون دلار خریداری کرد. این معامله منوط به برنده شدن در مناقصه ENAP، شیلی، برای واردات نفت خام است.