اعتصابهای مداوم و سرقت ۱۰۰ میلیون دلاری، لوور را به بحران تاریخی میکشاند
پاریس (AP) — اعتصاب مداوم در لوور دیگر تنها یک اختلاف کارگری نیست؛ بلکه آزمونی است بر اینکه این موزهٔ پر بازدید جهان چقدر بهصورت امن، شفاف و کارآمد اداره میشود.
پشت این اعتصاب نه تنها روابط کاری خراب است، بلکه خود ساختمان نیز تحت فشار قرار دارد؛ بخشهای فرسوده از قصر پیشین که بهعنوان ناامن شناخته میشوند.
بیشتر بخوانید: کارکنان لوور برای تمدید اعتصاب رأی دادند، در حالی که موزه بهصورت جزئی بازگشایی شد
در قلب این بحران، شکافی عمیقتر نهفته است: سرقت جواهری به ارزش ۱۰۲ میلیون دلار که نقصهای امنیتی را در هستهٔ این مؤسسه آشکار کرد و نارضایتیهای طولانیمدت کارکنان را به یک بازنگری ملی تبدیل کرد.
اعتصاب در حال تشدید است
تنشها پیش از این در حال افزایش بودند؛ وقتی اعتصاب خودسرانهٔ ژوئن بهطور ناگهانی موزه را بسته و بازدیدکنندگان را زیر هرم شیشهای ای.ام. پیم قرار داد. چند هفته پس از آن، لوور بهدلیل ضعف تیرهای کف، دفاتر و یک گالری عمومی را بسته؛ که نگرانیها دربارهٔ سهلانگاری در این مجموعهٔ چندصد ساله را تشدید کرد.
سرقت روز اکتبر که در آن دزدان جواهرات تاجپوشی را دزدیدند، نظارت قانونگذاران و حسابرسان را تشدید کرد و شکایات کارکنان را به سؤال دربارهٔ شکست مؤسسه تبدیل کرد.
مسئولین وزارت فرهنگ سعی کردند با پیشنهاد لغو کاهش بودجهٔ پیشبینیشده برای ۲۰۲۶، استخدام نگهبانان و پرسنل خدمات بازدیدکنندگان بیشتر، و افزایش دستمزد، تعارض را خنثی کنند، اما اتحادیهها این اقدامات را ناکافی دانستند. آنها روز دوشنبه بهدلیل کمبود نیروی کار مزمن، فرسایش ساختمانها و تصمیمات مدیریتی، برای اعتصاب رأی دادند و روز چهارشنبه اقدام را برای حداقل ۲۴ ساعت تمدید کردند.
موزه روز چهارشنبه بهصورت جزئی بازگشت با یک «مسیر آثار برتر» محدود که دسترسی به «مونالیزا»، ونوس دی میلو و چند گالری دیگر را امکانپذیر میکرد — راهحلی موقت که برای برخی بازدیدکنندگان بیش از حد دیر رسید.
«این سالگرد بیستامین عروسیمان است و این روز را برای پیشآخرین روز ذخیره کرده بودیم»، گفت رش دیسچ، بازدیدکننده از دستین، فلوریدا. «احتمالاً این بخش مهمترین نکتهٔ سفر ما بود. من میخواستم «مونالیزا» را ببینم.»
کارمن گارسیا، اهل ونشیا، اسپانیا، پیش از این «مونالیزا» را دیده بود؛ بنابراین «مسیر آثار برتر» برای او چندان جذاب نبود. «برای مکانی به این اندازه مشهور، خجالتآور است که ببیند این موزه به زانو درآید — بهویژه پس از دزدیدن تمام آن جواهرات.»
با انتقال فشار مستقیماً به رئیس لوور، لورنس دِ کار، وزارتخانه فیلیپ جوست، رئیس بازسازی کلیسای نوتر-دام، را برای کمک به بازسازی سازمان موزه منصوب کرد. این اقدام بهطور گستردهای نشانهای از کاهش اعتماد به رهبری موزه محسوب میشود.
خطای ۱۰۲ میلیون دلاری، بهثانیهها سنجیده میشود
ویدیو را در پلیر بالا ببینید.
به سناتورهای فرانسوی هفته گذشته اطلاع داده شد که دزدان که جواهرات تاجپوشی با ارزش بیش از ۱۰۰ میلیون دلار را دزدیدند، با تنها حدود ۳۰ ثانیه زمان باقیمانده از لوور فرار کردند؛ این جزئیات مقیاس بحران را بهصورت واضح نشان داد.
تحقیقی پارلمانی سرقت ۱۹ اکتبر را بهعنوان نتیجهٔ شکستهای زنجیرهای توصیف کرد. تنها یکی از دو دوربین پوششدهندهٔ نقطه نفوذ کار میکرد و پرسنل امنیتی صفحهنمایش کافی برای نظارت بیدرنگ بر فیلمها نداشتند.
هنگامی که سرآخر زنگ هشدار به صدا درآمد، پلیس ابتدا به مکان اشتباه ارسال شد، به گفتهٔ محققان، تاخیری که سرنوشتساز بود.
«با اختلاف حدود ۳۰ ثانیه، نگهبانان یا پلیس میتوانستند آنها را متوقف کنند»، گفت نوئل کوربن، که رهبری تحقیق را بر عهده داشت.
بازرسیهای سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ پیش از این نقاط ضعف را که در سرقت مورد استفاده قرار گرفت، نشان داده بودند، اما اصلاحات پیشنهادی هرگز بهطور کامل اجرا نشد.
همهٔ چهار نفر مشکوک به سرقت دستگیر شدهاند، اما جواهرات همچنان مفقود هستند. اینترپول این آثار را در پایگاه دادهٔ خود برای هنرهای سرقتشده ثبت کرده است، زیرا نگرانی از تقسیم یا قاچاق آنها به خارج وجود دارد.
برای پرسنلی که اکنون در اعتصاب هستند، نتایج سناییت تأیید کرد آنچه سالها هشدار میدادند: دفاعهای موزه نازک بود، هشدارهای آن بهسماع نرسید و حاشیهٔ خطا فقط به اندازهٔ ثانیهها بود.
نهاد تحت فشار فیزیکی
این سرقت توجه به وضعیت لوور را بیشتر کرد. پس از کشف ضعفهای ساختاری، بخشهایی از این مجتمع عظیم بسته شد؛ از جمله نهاتاق در گالری کمپانا که به سرامیکهای یونانی باستان اختصاص دارد. گزارشهای فنی به «شکستپذیری ویژه» در تیرهای پشتیبانی اشاره کردند که مستلزم جابجایی پرسنل و بسته شدن تا اطلاعرسانی بعدی شد.
اتحادیهها میگویند بخشهایی از این ساختمان چندصد ساله در «وضعیت بسیار ضعیف» است و به حادثههایی مانند نشتی آب در نوامبر که صدها کتاب تاریخی را آسیب زد، به عنوان نشانهای از سهلانگاری گسترده اشاره میکنند.
طرح بازسازی «رنسانس جدید» رئیسجمهور امانوئل مکرون، که در اوایل سال ۲۰۲۵ بهمنظور مدرنسازی لوور و مدیریت ازدحام راهاندازی شد، شامل گسترش ورودیها و ارتقاهای عمده است. منتقدان میگویند این طرح بیش از حد کند پیش رفته و بیش از حد بر پروژههای بزرگ تمرکز کرده است. یک حسابرسی دادگاهی تاخیرهای قابلتوجهی در استقرار تجهیزات امنیتی مدرن را نشان داد و دریافت که تنها بخش کوچکی از بودجهٔ تخصیصیافته برای ایمنی صرف شده است.
مخالفت با اتاق اختصاصی برای «مونالیزا»
پیشنهادی برای اختصاص یک اتاق ویژه با ورودی اختصاصی به «مونالیزا» بهمنظور کاهش ازدحام شدید مطرح شد. اما این طرح نماد آنچه کارگران بهعنوان اولویتهای نادرست میدانند، شده است.
با حمایت مکرون، این طرح قصد دارد نقاشی را از Salle des États جدا کند تا جریان بازدیدکنندگان بهبود یابد. حامیان میگویند این بازتاب واقعیات توریسم انبوه است، زیرا اکثر بازدیدکنندگان بهطور اصلی برای دیدن اثر ابرآفرین لئوناردو داوینچی مراجعه میکنند.
اتحادیهها استدلال میکنند که این پروژه تمرکز بر جاذبههای پرطرفدار را برجسته میکند در حالی که کمبود نیروی کار، تخریب زیرساختها و خلأهای امنیتی همچنان پابرجاست. آنها معتقدند که بودجهٔ اختصاصیافته به بازطراحی بهتر است برای تعمیرات، ارتقاء نظارت و تقویت پرسنل خط مقدم صرف شود.
رئیس پیشین مسئولیت را رد میکند
رئیس پیشین لوور، ژان‑لوک مارتینز، این هفته به سناتورها اعلام کرد که برنامهٔ امنیتی موزه کافی بوده است و از پذیرش مسئولیتپذیری برای خطاهای آشکارشده توسط سرقت صرفنظر کرد.
مارتینز که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ رهبری لوور را بر عهده داشت، تأخیر در بازسازی ۵۴ میلیون یورویی برنامهریزیشده را بپذیرفت و گفت که «ضربهخورده، تکانخورده و مجروح» از این سرقت شده است.
زمانی که از او پرسید جانشین بعدی برنامه را ناقص ارزیابی کرد، او پاسخ داد: «من فکر میکردم این برنامه کافی است.»
خبرنگار آسوشیتد پرس جفری شففر در پاریس در تهیهٔ این گزارش مشارکت داشت.