سنجابهای اوتا در حال جابجاییاند. آنها شغلهای جدید و فضای بیشتری خواهند یافت.
سنجابِی که روزی نامش «جون» میافتاد، صرفاً همان کاری را که سنجابها میکردند، انجام میداد. اما سدهایی که اطراف لانهاش در کوههای رودخانهٔ خرس اوتا ساخت، باعث تضاد با یک دامدار شد. او گفت که سیلاب موجب شد گوسفندانش در گل و لجن گیر کنند.
این اتفاق باعث شد مهندس پشمالوی او در دستهٔ «سنجاب مزاحم» قرار گیرد. در اکثر نقاط کشور، او ممکن بود کشته شود. اما بهجای آن، بهعنوان یک نیروی مفید به کار گرفته شد: بهصورت استراتژیک جابجا و رها شد تا به بازگرداندن جریانهای تخریبشده در سایر نقاط ایالت کمک کند.
سنجابها تمایل ویژهای به کاهش سرعت جریان آب و ساخت حوضها دارند و مهارتهای لازم برای این کار را نیز بهدست دارند. در سرتاسر غرب، ارزش این جانوران بهدلیل تواناییشان در حفظ آب در مناظر در حال خشک شدن، روز به روز بیشتر میشود. سدهایشان رواناب را کاهش میدهد، آب زیرزمینی را شارژ میکند، زیستمحیطی برای ماهیها و سایر جانوران ایجاد میکند، به جویبارها کمک میکند تا رسوبات ضروری خود را بازگردانند و حوضهای آبی فراهم کنند. با تشدید آتشسوزیها، سنجابها بیش از پیش اهمیت مییابند.
۵۰ ایالت، ۵۰ راهحل مجموعهای دربارهٔ راهحلهای محلی برای مشکلات زیستمحیطی است.
اما جویدن و ساخت سدهایشان مدتهاست که منجر به مشکلاتی برای انسانها شده است. این وضعیت هنوز تغییر نیافته است.
اوتا در میان چندین ایالت، قبیلهها و گروه حفاظتی قرار دارد که در جابهجایی سنجابهای ناخواسته پیشرو هستند. با اینکه این جانوران هنوز بحثبرانگیز هستند، ترزا گریفین، مدیر حیاتوحش در بخش منابع حیاتوحشی اوتا، گفت که او بیش از هر زمان دیگری علاقهمندی بیشتری از همکاران خود میبیند.