بهنظر میرسد محتملترین راهحل بحران بدهی ایالات متحده، سفتکوبی شدید است که توسط یک فاجعه مالی بهوجود میآید، به گفته مشاور اقتصادی سابق کاخ سفید
بههر حال، بدهی ایالات متحده دیگر بهصورت غیرقابلپایدار گسترش نخواهد یافت، اما بهگوی جفری فرانکل، استاد هاروارد و عضو پیشین شورای مشاوران اقتصادی رئیسجمهور بیل کلینتون، محتملترین نتیجه نیز جزو دردناکترینها است.
بدهی عمومی در حال حاضر معادل ۹۹٪ تولید داخلی است و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۹ به ۱۰۷٪ برسد، رکوردی که پس از پایان جنگ جهانی دوم ثبت شده بود را میشکند. هزینهٔ سرویس بدهی تنها بیش از ۱۱ میلیارد دلار در هفته است، معادل ۱۵٪ از هزینههای دولت فدرال در سال مالی جاری.
در مقالهٔ سرمقالهای Project Syndicate منتشر شدهٔ هفتهٔ گذشته، فرانکل فهرست راهحلهای ممکن برای بدهی را مرور کرد: رشد اقتصادی سریعتر، کاهش نرخ بهره، نکول، تورم، سرکوب مالی و سفتکوبی مالی.
اگرچه رشد سریعتر جذابترین گزینه است، اما به دلیل کاهش نیروی کار، او گفت، این گزینه نمیتواند نجاتبخش باشد. هوش مصنوعی بهرهوری را افزایش میدهد، اما بهقدر لازم برای مهار بدهی ایالات متحده نیست.
فرانکل همچنین اظهار کرد که دورهٔ پیشین نرخهای پایین، یک استثنای تاریخی بوده که دیگر برنخواهد گشت و نکول بهدلیل شکهای رو به رشد دربارهٔ اوراق قرضه خزانهداری بهعنوان دارایی ایمن، بهویژه پس از شوک تعرفهای «روز رهایی» رئیسجمهور دونالد ترامپ، محتمل نیست.
اعتماد به تورم برای کاهش ارزش واقعی بدهی ایالات متحده، به همان اندازه که نکول است، مضر است و سرکوب مالی مستلزم این خواهد بود که دولت فدرال بهحقیقت بانکها را مجبور به خرید اوراق قرضه با بازدهیهای مصنوعی پایین کند، او توضیح داد.
«یک گزینه دیگر باقی مانده است: سفتکوبی مالی شدید»، فرانکل افزود.
چقدر شدید؟ برآورد فرانکل این است که مسیر بدهی پایدار ایالات متحده مستلزم حذف تقریباً تمام هزینههای دفاعی یا تقریباً تمام هزینههای اختیاری غیردفاعی خواهد بود.
در آیندهٔ پیشبینیشده، احتمالا دموکراتها برنامههای کلیدی را کاهش نخواهند داد، در حالی که جمهوریخواهان احتمالاً از هر فضای مالی آزاد برای پیشرفت برشهای بیشتری در مالیات استفاده خواهند کرد، فرانکل گفت.
«در نهایت، در آیندهٔ غیرقابل پیشبینی، سفتکوبی ممکن است محتملترین نتیجهٔ شش گزینهٔ ممکن باشد»، او هشدار داد. «متأسفانه، این احتمالاً تنها پس از یک بحران مالی شدید رخ خواهد داد. هرچه زمان رسیدن به این حقیقت بیشتر طول بکشد، تنظیمات باید رادیکالتر باشد.»
پیشبینی سفتکوبی بازتابی از یادداشت پیشین Oxford Economics است که میگوید ورشکستگی پیشبینیشدهٔ صندوقهای تأمیناجتماعی و Medicare تا سال ۲۰۳۴ بهعنوان کاتالیزوری برای اصلاحات مالی عمل خواهد کرد.
بهنظر Oxford، قانونگذاران سعی خواهند کرد از بروز بحران مالی که بهصورت سقوط ناگهانی تقاضا برای اوراق قرضه خزانهداری است جلوگیری نمایند، که منجر به صعود شدید نرخها میشود.
اما این تنها پس از این است که قانونگذاران سعی میکنند مسیر سیاسیپذیرتر را با اجازهدادن به صندوقهای تأمیناجتماعی و Medicare برای استفاده از درآمدهای عمومی که بخشهای دیگر دولت فدرال را تامین میکند، انتخاب کنند.
«با این حال، اخبار مالی نامطلوب اینچنینی میتواند واکنش منفی در بازار اوراق قرضه آمریکا ایجاد کند؛ بازاری که این را بهعنوان تسلیم شدن در یکی از آخرین فرصتهای سیاسی بزرگ برای اصلاحات میبیند»، برنارد یاروس، اقتصاددان ارشد ایالات متحده در Oxford Economics نوشت. «بازآوردی شدید بهسوی بالا برای پرمیوم مدت زمان اوراق بلندمدت میتواند کنگره را مجدداً به ذهنیت اصلاحطلبانه وادار کند.»