موزه هنر پام اسپرینگز با مشکلات مالی مواجه است در پی استعفای اعضای هیئت و حسابرسی
موزه هنر پام اسپرینگز از زمان تصمیم ناگهانی مدیر اجرایی/مدیرعامل آدام لرنر برای ترک موزه در ماه آوریل، در وضعیت ناپایداری به سر می‌برد. مقاله‌ای تازه از لوس آنجلس تایمز بحران مالی‌ای را شناسایی کرد که ممکن است در این تصمیم نقش داشته باشد.
هیئت مدیره موزه به‌تازگی شاهد خروج انبوهی بوده است؛ یک سوم اعضای هیئت امانت‌داران مؤسسه استعفا داده‌اند و هیئت مدیره به زیر حداقل تعداد قانونی مورد نیاز برای ادامه فعالیت کاهش یافته است.
به‌ویژه در ۱۸ نوامبر، مقاله‌ای که لوس آنجلس تایمز منتشر کرد، اعلام کرد که شرکت حسابداری موزه، Eide Bailly، نامه‌ای هشداردهنده درباره گزارش نادرست هزینه‌های اندوخته، ارزیابی نامناسب آثار اهدایی و حذف‌شده، و ثبت نادرست درآمد ورودی‌ها صادر کرده است.
اسناد داخلی حسابرسی که به لوس آنجلس تایمز ارائه و بررسی شد، نشان می‌دهند که موزه حداقل به مدت شش سال با مشکلات مالی مواجه بوده است. این مشکلات شامل عدم تطابق در اندوخته، بازنگری‌های مشکوک در تخصیص بودجه، و وابستگی شدید به وجوه برداشت‌شده از اندوخته می‌شود. در حال حاضر، اندوخته ۱۷ میلیون دلار موزه تنها برای پوشش بودجه سالانه ۱۰٫۵ میلیون دلار کافی است؛ وضعیتی ناامن برای مؤسسه‌ای به این اندازه ایجاد می‌کند.
اگرچه یادداشت‌های حسابرسی نشان می‌دهند که سرقت وجوه «به‌طور شدید غیرممکن» است، اما به‌وضوح ضعف یا ابهام در شیوه‌های حسابداری موزه را برجسته می‌کنند که تصویری نادرست از سلامتی مالی به‌ظاهر می‌سازد. تا سال ۲۰۲۱، حسابرسان خارجی دیرینه استعفا دادند که نگرانی‌های بیشتری را برانگیخت.
در بیانیه‌ای به دیزرت سان، رئیس هیئت، کریگ هارتزمان، نظارت مالی موزه را دفاع کرد و گفت بررسی‌ها «کامل و هدفمند» بوده و تحت هدایت متخصصان مستقل انجام شده است. او افزود که هیئت به‌طور مستمر در جریان قرار گرفته و «نزدیک به تکمیل مورد نهایی» از بررسی ۲۰۲۱ است. اما هارتزمان به‌طور مستقیم به نتایج حسابرسی اخیر یا موج استعفای اعضای هیئت که هیئت را زیر حداقل قانونی قرار داده است نپرداخت.
«همان‌طور که برای هیئتی غیرانتفاعی به این اندازه معمول است، اعضا به دلایل مختلفی استعفا می‌دهند؛ از جمله پایان مدت‌زمان مقرر در آیین‌نامه‌مان (سه سال)، تعهدات شخصی و شغلی، انتقال محل سکونت و، در برخی موارد، اختلاف نظر در حاکمیت. و گاهی صرفاً به‌دلیل نارضایتی‌های شخصی ناشی از اختلافات نظری و عوامل دیگر نیز استعفا می‌دهند»، هارتزمان در بیانیه‌ای گفت.
بحران رهبری در آوریل آغاز شد
در آوریل، مدیر اجرایی/مدیرعامل آدام لرنر پس از چهار سال کار، استعفای خود را اعلام کرد؛ به‌نظر می‌رسید که در حین مذاکره برای تجدید قرارداد سه‌ساله، این اقدام انجام شده بود و پس از او چندین عضو هیئت استعفا دادند. سرنگار ارشد کریستین وندری پس از خروج لرنر به عنوان مدیرعامل موقت منصوب شد و هیئت‌امانت مأمور جستجوی ملی برای این سمت شد. در سپتامبر، وندری به‌عنوان مدیرعامل جدید معرفی شد، اما عضو پیشین هیئت‌امانت پاتسی ماریانو به لوس آنجلس تایمز در مقاله‌ای در تاریخ ۱۰ نوامبر گفت که به‌دلیل «دخالت نامناسب و تلاش برای تأثیرگذاری بر فرآیند» توسط کمیته اجرایی موزه، اعضای هیئت امانت‌دار، و کارکنان و اهداکنندگان ناشناخته موزه، استعفا داد.
کوین کومر، عضو پیشین هیئت، در ۶ نوامبر پس از پیروی از توصیه‌های وکیل خود استعفا داد. در نامه‌ی استعفای خود به سایر اعضای هیئت، او از آن‌ها درخواست کرد تا یک شرکت حقوقی و یک شرکت حسابداری قضایی برای بررسی مالی موزه استخدام کنند. موزه هم‌اکنون با بن‌بست حاکمیتی مواجه است؛ با تنها نوزده عضو هیئت، نمی‌تواند به‌صورت قانونی به‌افزودن اعضای جدید یا اتخاذ تصمیمات اساسی رأی بدهد.
علیرغم این آشفتگی‌ها، هارتزمان تأکید می‌کند که موزه به شفافیت و مأموریت فرهنگی خود متعهد است و به انتشار صورت‌های مالی و اظهارنامه‌های مالیاتی خود در وب‌سایت ادامه خواهد داد.
«در درجه اول، موزه بر پیشبرد مأموریت خود از طریق نمایشگاه‌های الهام‌بخش، برنامه‌های آموزشی و مشارکت جامعه متمرکز است. برنامه‌های این فصل در حال شکل‌گیری به‌گونه‌ای است که شاید بهترین تاریخ ما باشد. ما از کارکنان، داوطلبان، اهداکنندگان، اعضا، شهر پام اسپرینگز و شرکای جامعه که از موزه حمایت می‌کنند و به‌تأمین این‌که موزه هنر پام اسپرینگز همچنان منبع فرهنگی حیاتی و مورد اعتماد منطقه باشد، سپاسگزاریم»، هارتزمان در بیانیه‌ای گفت.
برایان بلوکسکی برای پوشش اخبار هنر و سرگرمی برای دیزرت سان می‌نویسد. می‌توانید از طریق brian.blueskye@desertsun.com با او در تماس باشید.