تی‌ان‌تی‌ای که اروپا برای دفاع از خود به آن نیاز دارد، در غزه به کار رفته است؛ نمایندهٔ پارلمان لهستان ادعا می‌کند
ماسیه کونیچنی ادعا می‌کند تأمین‌کنندهٔ یکتای اروپا که در لهستان مستقر است، بخش عمده‌ای از تولید خود را به ایالات متحده می‌فرستد؛ این کشور سپس آن را برای استفاده اسرائیل صادر می‌کند.
اروپا نمی‌تواند به اندازهٔ کافی تی‌ان‌تی برای دفاع از خود یا اوکراین تأمین کند؛ دلیل اصلی این موضوع این است که تأمین‌کنندهٔ انحصاری این ماده منفجره قرارداد دارد تا بخش عمده‌ای از تولید خود را به ایالات متحده بفرستد؛ سپس این کشور آن را برای استفاده اسرائیل در غزه صادر می‌کند، به‌قول نمایندهٔ پارلمان لهستان.
ماسیه کونیچنی، عضو حزب چپ «رازِم»، گفت شرکت لهستانی نیترو‑کم، متعلق به گروه تسلیحات لهستان، به‌دلیل امضای قراردادهای متوالی برای تأمین تی‌ان‌تی به ایالات متحده، که این ماده در بمب‌های تأمین‌شده به اسرائیل به‌کار می‌رود، نتوانست تقاضا را برآورده کند.
به‌طور ادعایی، ماده منفجرهٔ لهستانی توسط ایالات متحده برای تولید انواع مختلف مهمات به کار می‌رود؛ از جمله بمب‌های نفوذی ۲,۰۰۰ پوندی مدل MK‑۸۴ و ۵۵۰ پوندی مدل BLU‑۱۰۹ که هر دو توسط اسرائیل در غزه به‌کار رفته‌اند.
ایالات متحده در حال حاضر توانایی تولید تی‌ان‌تی در داخل کشور را ندارد؛ کمبود شدید این ماده، دولت آمریکا را بر آن داشته است تا اجازه ساخت یک کارخانه در ایالت کنتاکی را اعطا کند.
«تی‌ان‌تی لهستانی به‌طور کامل به خارج صادر می‌شود و بمب‌های ساخته‌شده از آن بر سرهای غیرنظامی‌های بی‌گناه در غزه و یمن می‌افتند»، کونیچنی به گاردین گفت.
«در همین حین به‌دلیل این انحراف از خروجی کارخانه، لهستان هیچ راه‌حلی آماده برای تولید مهمات ضروری خود ندارد؛ ذخایر فعلی تی‌ان‌تی ما تنها برای یک ماه عملیات نظامی در صورت جنگ کافی است. همچنین ما تی‌ان‌تی کافی برای تأمین گلوله‌های توپخانه‌ای به اوکراین نداریم».
«یک توضیح کامل لازم است تا مشخص شود آیا غزه بر دفاع از اروپا ارجحیت یافته است و آیا این درخواست از سوی آمریکا به‌عنوان شرطی بر دولت لهستان تحمیل شده است»، او گفت.
کونیچنی این موضوع را در روز جمعه در پارلمان لهستان مطرح کرد.
آمارها نشان می‌دهد کارخانهٔ لهستانی سالانه بین ۱۰,۰۰۰ تا ۱۲,۰۰۰ تن تی‌ان‌تی تولید می‌کند؛ اما حدود نیمی از خروجی فعلی آن تا حداقل سال ۲۰۲۹ برای ایالات متحده در نظر گرفته شده است.
دقیقاً معلوم نیست چه درصدی از تی‌ان‌تی صادر شده از لهستان در اوکراین یا غزه مورد استفاده قرار می‌گیرد یا برای ارتش ایالات متحده محفوظ می‌ماند. هیچ نشانه‌ای مبنی بر این که نیترو‑کم قوانین لهستان را نقض کرده باشد، وجود ندارد.
یک منبع جایگزین ۵,۰۰۰ تن تی‌ان‌تی در سال، شرکت زوریایا در اوکراین بود؛ ولی کارخانهٔ این شرکت در لوهانسک هم‌اکنون تحت اشغال روسیه قرار دارد. ایالات متحده اجازه خرید تی‌ان‌تی از چین را ندارد و خطرات زیست‌محیطی ناشی از تولید این ماده منفجره، ساخت یک کارخانهٔ تی‌ان‌تی را کاری دشوار می‌سازد.
در آوریل ۲۰۲۵، نیترو‑کم قرارداد جدیدی به ارزش ۳۱۰ میلیون دلار با Paramount Enterprises Ltd، یک شرکت خصوصی لجستیک دفاعی متخصص در حمل‌ونقل مهمات و مواد منفجره، امضا کرد تا ۱۸,۰۰۰ تن تی‌ان‌تی را بین سال‌های ۲۰۲۷ تا ۲۰۲۹ به ایالات متحده تحویل دهد. این قرارداد در حضور معاون وزیر دفاع لهستان، سزاری تومچیک، به امضا رسید.
گزارشی که توسط مجموعه‌ای از NGOهای فلسطینی تدوین شده است، ادعا می‌کند «بدون تی‌ان‌تی تولیدی لهستان، مقیاس و شدت بی‌سابقهٔ حملهٔ هوایی که ده‌ها هزار فلسطینی را کشته و شرایط زندگی در نوار غزه را ویران کرد … امکان‌پذیر نمی‌شد».
این گزارش توسط «تحریم مردم برای فلسطین»، «جنبش جوانان فلسطین»، «Shadow World Investigations» و «واحد پژوهش‌های جنبشی» تهیه شده است که مسیر انتقال سلاح‌های آمریکایی به اسرائیل را ردیابی کرده‌اند.
سازمان‌های غیردولتی اشاره می‌کنند که بین اکتبر ۲۰۲۳ تا ژوئیه ۲۰۲۴، ایالات متحده حداقل ۱۴,۰۰۰ بمب مدل MK‑۸۴ و ۸,۷۰۰ بمب مدل MK‑۸۲ را به اسرائیل منتقل کرده است. در مه ۲۰۲۴، بایدن ارسال برخی از بمب‌های بزرگ‌تر را متوقف کرد، اما این محدودیت‌ها به‌محض به‌دست گرفتن قدرت توسط دونالد ترامپ برداشته شد.
شرکت General Dynamics، پنجمین شرکت دفاعی بزرگ جهان، سری MK‑۸۰ را در کارخانهٔ Garland Operations نزدیک به دالاس تولید می‌کرد؛ اما این کارخانه اخیراً توسط شرکت زیرمجموعهٔ آمریکایی شرکت دفاعی ترکیه‌ای Repkon به‌دست گرفته شد. رئیس‌جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، یکی از سرسخت‌ترین منتقدان اسرائیل است که آن را متهم به ارتکاب نسل‌کشی در غزه می‌کند.
در بیانیه‌ای، نیترو‑کم بیان کرد: «ما تأکید می‌کنیم که نیترو‑کم عملیات خود را مطابق با قوانین ملی و بین‌المللی قابل اجرا و تمام مقررات مرتبط با صنعت تسلیحات انجام می‌دهد. این شرکت تحت نظارت مداوم نهادهای دولتی مرتبط قرار دارد و فعالیت‌هایش بر پایهٔ رویه‌ها و استانداردهای بین‌المللی صورت می‌گیرد.»