ستاره دنباله‌دار دیگری به نام اطلس در منظومه شمسی ما وجود دارد — و پس از رقصی خطرناک با خورشید، به رنگ طلایی درآمده است
عکس‌های جدیدی نشان می‌دهند که یک ستاره دنباله‌دار تازه کشف‌شده به نام «اطلس دیگر» پس از جان سالم به در بردن از نزدیکی به خورشید، به یک نوار طلایی درخشان تبدیل شده است — سفری که بسیاری از کارشناسان معتقد بودند پایان این ستاره دنباله‌دار خواهد بود.
این ستاره دنباله‌دار، به نام C/2025 K1 (ATLAS)، در ماه مه توسط اخترشناسان سیستم هشدار زودهنگام برخوردهای زمینی سیارکی (ATLAS) کشف شد؛ سیستمی که با استفاده از تلسکوپ‌های مستقر در هاوایی، شیلی و آفریقای جنوبی، آسمان شب را برای شناسایی اجسام متحرک اسکن می‌کند. این جرم تا کنون عمدتاً نادیده گرفته شده بود، عمدتاً به دلیل هیاهوی اخیر پیرامون ستاره دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS، که توسط اخترشناسان اطلس در اوایل ژوئیه کشف شد، و ستاره دنباله‌دار لمون، که به وضوح در آسمان شب طی هفته‌های اخیر قابل مشاهده بوده است.
C/2025 K1 در ۸ اکتبر به نزدیک‌ترین نقطه خود به خورشید، یا پریهلیون، رسید و تا فاصله حداقلی ۳۱ میلیون مایل (۵۰ میلیون کیلومتر) به ستاره خانگی ما نزدیک شد — حدود چهار برابر نزدیک‌تر از آنچه در پریهلیون خود در ۲۹ اکتبر، 3I/ATLAS انجام داد. به دلیل فشار گرانشی شدید ناشی از این نزدیکی، بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که C/2025 K1 از هم پاشیده می‌شود، طبق گزارش Spaceweather.com.
در ۲۹ اکتبر، همزمان با رسیدن 3I/ATLAS به پریهلیون، عکاس نجومی دن بارتلت عکسی خیره‌کننده از C/2025 K1 از دریاچه جون در کالیفرنیا گرفت. این تصویر ستاره دنباله‌دار را با درخششی طلایی متمایز و دمی بلند نشان می‌دهد که انگار توسط باد خورشیدی تکان خورده است — مشابه ستاره دنباله‌دار لمون که اخیراً دمش تکه‌تکه شد.
«این ستاره دنباله‌دار قرار نبود از پریهلیون ۸ اکتبرش جان سالم به در ببرد»، بارتلت به Spaceweather.com گفت. «اما جان سالم به در برد و حالا رنگی قرمز/قهوه‌ای/طلایی نادر در ستاره دنباله‌دارها نشان می‌دهد.» همان رنگ منحصربه‌فرد توسط حداقل دو عکاس دیگر، در کالیفرنیا و در آریزونا، مشاهده شد.
ستاره دنباله‌دارها معمولاً سفید به نظر می‌رسند، زیرا نوری که از خورشید بازتاب می‌دهند شامل تمام طول موج‌های نور مرئی است. با این حال، وقتی مواد شیمیایی خاصی در ابر یخ، گاز و غبار اطراف ستاره دنباله‌دار — که به آن کُما می‌گویند — وجود داشته باشد، می‌توانند طول موج‌های خاصی از نور را جذب کنند و باعث شوند ستاره دنباله‌دار با رنگی متفاوت بدرخشد.
برای مثال، چندین ستاره دنباله‌دار برجسته در سال‌های اخیر سبز شده‌اند — از جمله ستاره دنباله‌دار نی Shimura، ستاره دنباله‌دار انفجاری «شیطان» 12P/Pons-Brooks و ستاره دنباله‌دار به‌درستی نام‌گذاری‌شده «سبز» C/2022 E3 — به دلیل وجود دی‌کربن یا سیانید در کُماهای مربوطه‌شان. برخی ستاره دنباله‌دارها نیز می‌توانند آبی شوند اگر کُماهای‌شان مونوکسید کربن یا آمونیاک داشته باشد، که ممکن است برای 3I/ATLAS در حال رخ دادن باشد، طبق مشاهدات اخیر. با این حال، رنگ طلایی C/2025 K1 بسیار نادرتر است.
در یک پست وبلاگی اخیر، اخترشناس دیوید شلایکر، که C/2025 K1 را از رصدخانه لول در آریزونا مطالعه می‌کند، نوشت که این ستاره دنباله‌دار به‌طور شگفت‌انگیزی فاقد مولکول‌های حاوی کربن، مانند دی‌کربن، مونوکسید کربن و سیانید است. او نوشت که تنها دو ستاره دنباله‌دار شناخته‌شده دیگر تاکنون کمتر از این مولکول‌ها داشته‌اند.
این کمبود مولکول‌های حاوی کربن محتمل‌ترین دلیل رنگ طلایی ستاره دنباله‌دار است، اما «ما دقیقاً نمی‌دانیم چرا»، نمایندگان Spaceweather.com نوشتند. اما ممکن است با عبور اخیر خورشیدی آن یا نسبت نسبتاً پایین گاز به غبار مرتبط باشد، آن‌ها افزودند.
داستان‌های مرتبط
—ستاره دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS ممکن است به رنگ سبز روشن درآید، عکس‌های جدید شگفت‌انگیز این را نشان می‌دهند
—عکس «معجزه‌آسا» ستاره دنباله‌دار لمون و شهاب‌سنگ را در حالی که انگار به هم تنیده شده‌اند بر فراز زمین ثبت می‌کند
—ستاره دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS به یک «رنگین‌کمان کیهانی» غول‌پیکر در تصویر تلسکوپ جدید تبدیل می‌شود
C/2025 K1 اکنون قدر ظاهری ۹ دارد، که به همان اندازه 3I/ATLAS پس از یک رویداد روشن‌شدن غیرمنتظره در حین عبور از خورشید، روشن است. هر دو جرم بیش از حد کم‌نور هستند تا با چشم غیرمسلح دیده شوند، اما با یک تلسکوپ مناسب یا یک جفت دوربین دوچشمی نجومی قابل مشاهده‌اند.
اگر می‌خواهید خودتان آن را ببینید، C/2025 K1 بین صورت‌های فلکی سنبله و شیر در آسمان شرقی قرار دارد و طبق Spaceweather.com، واضح‌ترین زمان مشاهده آن کمی پیش از طلوع خورشید است. این ستاره دنباله‌دار در ۲۵ نوامبر به نزدیک‌ترین نقطه خود به زمین می‌رسد، به این معنی که احتمالاً تا اوایل دسامبر قابل مشاهده خواهد ماند.