Wrightbus روی اتوبوس های هیدروژنی شرط بندی می کند

اسسیگار کشیدن یک بار به جیب مردم بالیمنا پول گذاشت. بیش از ۲۰۰۰ نفر برای ساخت سیگارهای Benson & Hedges و Silk Cut در کارخانه گالاهر در شهر ایرلند شمالی مشغول به کار بودند. تغییر ترجیحات مصرف کننده و جهانی شدن تجارت را از بین برد. کارگران نهایی در سال ۲۰۱۷ با انتقال تولید به لهستان اخراج شدند. اکنون کارخانه سابق تنباکو در خط مقدم یک صنعت کاملاً تمیزتر قرار دارد.

این سایت متعلق به Wrightbus است که همه اتوبوس هایش فقط چهار سال پیش دارای موتورهای دیزلی بودند. در سال ۲۰۲۲، ۶۰ درصد اتوبوس‌های ساخته شده، حداقل از نظر انتشار گازهای گلخانه‌ای، تمیز بودند. امسال ۹۰ درصد در آن دسته قرار خواهد گرفت. بیشتر این اتوبوس ها با باتری کار می کنند، اما چشمگیرترین شرط رایتباس روی هیدروژن است.

این شرکت روی سوخت قمار کرده است و اولین اتوبوس هیدروژنی دو طبقه جهان را ساخته است. یک سلول سوختی هیدروژنی که گاز تحت فشار را به الکتریسیته تبدیل می کند، موتور را به حرکت در می آورد. آب تنها محصول جانبی است. Wrightbus در حال حاضر ۱۴۴ اتوبوس هیدروژنی تک طبقه و دو طبقه در جاده های بریتانیا و ایرلند دارد – تقریباً کل ناوگان اتوبوس هیدروژنی بریتانیا – و سفارش ۵۳ اتوبوس دیگر را نیز داده است که تا دوردست ها حرکت خواهند کرد. مانند آلمان و استرالیا.

Wrightbus یک پیشگام بعید است. سوءمدیریت باعث شده بود تا این شرکت ۷۳ ساله در سال ۲۰۱۹ به مدیریت سقوط کند. زمانی که جو بامفورد، که خانواده اش JCB، یک شرکت بزرگ تجهیزات ساختمانی را اداره می کند، چند هفته بعد آن را خریداری کرد. ۱۱۵۰ نفر پرسنل به ۵۶ نفر کاهش یافته بودند. اکنون شرکت ۱۰۰۰ کارمند دارد و محدودیت اصلی در رشد، استخدام است (ظاهراً دو سال طول می کشد تا آموزش نقاشی اتوبوس انجام شود) در منطقه ای با اشتغال تقریباً کامل.

بوتا آتوال، که قبل از کناره گیری از سمت مدیر اجرایی در پایان سال گذشته بر تحول سبز شرکت نظارت داشت، بر این باور است که هیدروژن بر باتری ها به عنوان موثرترین سرمایه گذاری برای اکثر اتوبوس ها این فناوری به زمان سوخت‌گیری حدود هشت دقیقه نیاز دارد که بسیار سریع‌تر از ساعت‌هایی که برای شارژ باتری‌ها صرف می‌شود. اتوبوس های هیدروژنی برد بسیار بیشتری نسبت به اتوبوس های باتری دار دارند که برای حمل و نقل روستایی یا بین شهری اهمیت دارد. این فناوری همچنین می تواند برای وسایل نقلیه بزرگ مشابه مانند کامیون های سطل زباله نیز اعمال شود. آقای بامفورد یک مبشر است: یکی دیگر از شرکت‌های او سوخت را تولید می‌کند و JCB قبلاً با حفار هیدروژنی خود وارد بازار شده است.

شرکت‌های دیگر بسیار کمتر هستند. متقاعد شده، صرفاً به این دلیل که چقدر باید انجام شود تا اقتصاد هیدروژنی< /a> کار. نسخه های تمیز گاز کمبود دارند. بیش از ۹۵ درصد از تولید کنونی هیدروژن در سطح جهان از گاز طبیعی ساخته می شود، اما هیچ کاری در مورد دی اکسید کربن منتشر شده از این طریق انجام نمی دهد. “هیدروژن آبی” نیاز به جذب و ذخیره این کربن دارد. “هیدروژن سبز” از آب با استفاده از یک الکترولیز تولید می شود که باید از انرژی های تجدید پذیر تغذیه شود. سوخت باید با استفاده از زیرساخت های ساخته شده ذخیره و حمل شود – بر خلاف برق که از قبل به هر خانه و تجارتی تحویل داده می شود. ساختن یک ایستگاه سوخت هیدروژنی می تواند حدود ۱۸ ماه طول بکشد.

یارانه های دولتی برای همه این موارد بسیار مهم خواهد بود. هزینه‌های سبز پرزیدنت جو بایدن در آمریکا شامل برنامه‌هایی برای کاهش هزینه هیدروژن تمیز به ۱ دلار در کیلوگرم ظرف یک دهه (از تقریباً ۵ دلار امروز) است. اتحادیه اروپا می گوید که هیدروژن می تواند تا سال ۲۰۵۰ ۱۳ تا ۲۰ درصد از ترکیب سوخت بلوک را تامین کند (رایتباس از چارچوب ویندزور سود می برد، بخش تازه مذاکره شده توافق طلاق برگزیت که ایرلند شمالی را در هر دو کشور نگه می دارد. بریتانیا و بازار واحد اتحادیه اروپا برای کالاها). این یک محیط ساخته شده برای لابی است. ارتباط سیاسی JCB با محافظه‌کاران بعید است صدمه ببیند.

در رقابت بین اتوبوس‌های باتری‌دار و اتوبوس‌های هیدروژنی، وجود دارد هیچ اطمینانی در مورد برنده وجود ندارد ممکن است کاربران اهمیتی ندهند. اتوبوس‌های با انرژی پاک از هر دو راه راه حمل‌ونقل غیرمعمول را به راحتی قطارها نزدیک‌تر می‌کنند. مسافرت‌های بی‌صدا و بدون لرزش بیشتر از خودروهای پر سر و صدایی که دود گازوئیل را آروغ می‌کنند، مسافران را از ماشین بیرون می‌کشد. و هر فناوری که غالب باشد، شرکتی که سه سال پیش از کار افتاده امیدوار است در میان شرکت هایی باشد که از این مزیت استفاده می کند. ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.