ایران بدون تحریم سرمایه‌گذاران خارجی را فرا می‌خواند

با برداشته شدن اکثر تحریم‌های اقتصادی مرتبط با هسته‌ای، شرکت‌های سراسر جهان در حال ساختن خطی برای ایران هستند که موسیقی در گوش شرکت‌های مهندسی، تدارکات و ساخت‌وساز جهانی است. /p>

این در مقاله ای که توسط Breakbulk Events & Media منتشر شده است – یک بخش از سازمان دهنده نمایشگاه ها و کنفرانس ها در لندن گروه ITE بیان شده است. گزیده‌ها در ادامه می‌آیند:

با امضای توافق هسته ای ایران با کشورهای غربی، تحریم ها برداشته شد و راه را برای سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا برای برداشتن محدودیت های چهار ساله در جولای ۲۰۱۵ هموار کرد.

به دنبال آن آژانس بین المللی انرژی اتمی در ژانویه ۲۰۱۶ اعلام کرد که ایران به طور کامل به شرایط توافق پایبند بوده و در عرض یک هفته، ایران و چین توافق کردند که تجارت دوجانبه را به ۶۰۰ میلیارد دلار در یک دهه افزایش دهند.

ایران از آن زمان تاکنون قراردادهایی به ارزش ۵۵ میلیارد دلار با شرکت های ایتالیایی و فرانسوی امضا کرده است.

طبق گزارش آژانس رتبه‌بندی مودی، با حدود ۴۱۷ میلیارد دلار، اقتصاد ایران پس از عربستان سعودی دومین اقتصاد بزرگ خاورمیانه است و نسبت به سایر صادرکنندگان نفت منطقه متنوع‌تر است و نفت و گاز ۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهند. درآمدهای نفتی ۳۰ درصد از کل درآمد دولت در سال ۲۰۱۴ را تشکیل می داد.

از زمان لغو تحریم ها، ایران قراردادهایی را برای فروش نفت خام با تعدادی از شرکت های بین المللی امضا کرده است.

با این حال، بسیاری از شرکت‌های دیگر این نمایش را از حاشیه تماشا می‌کنند، زیرا قیمت نفت همچنان در حدود ۴۰ دلار در هر بشکه است. ایران برای حفظ شتاب ساخت و ساز پروژه به حداقل ۷۰ دلار در هر بشکه نیاز دارد.

اداره نزولی اطلاعات انرژی ایالات متحده در گزارش ماهانه چشم انداز کوتاه مدت انرژی خود، پیش بینی خود را از میانگین قیمت نفت خام در ژوئن به ۴۳ دلار در هر بشکه برای سال ۲۰۱۶ و ۵۲ دلار در هر بشکه برای سال ۲۰۱۷ افزایش داد.

با این حال، تحلیلگران شرکت خدمات مالی ریموند جیمز به طور معروف پیش‌بینی کردند که نفت وست تگزاس اینترمدیت تا پایان سال ۲۰۱۷ در همان ماه به طور متوسط ​​۸۰ دلار در هر بشکه خواهد بود. واقعیت احتمالاً جایی در این بین خواهد بود، که خبر خوبی برای شرکت های مهندسی، تدارکات و ساخت و ساز جهانی یا EPC هایی است که به دنبال به دست آوردن جایگاهی در ایران هستند.

  زمان کسب و کار

شرکت‌های بزرگ نفتی و خودروسازان در حال انجام حرکت‌هایی هستند. خودروساز فرانسوی پژو سیتروئن اعلام کرده است که با شریک سابق خود در تهران، ایران خودرو، سرمایه گذاری مشترک ۴۰۰ میلیون یورویی را برای تولید ۲۰۰ هزار خودرو در سال وارد می کند.

ONGC Videsh، یکی از شرکت های تابعه اکتشاف نفت و گاز دولتی هند، شرکت نفت و گاز طبیعی، در آستانه گرفتن حقوق میدان گازی ۵ میلیارد دلاری فرزاد-بی است، در حالی که نفت ایتالیا و به پیمانکار گاز سایپم، قراردادهای جدید و سفارشات تغییر در خارج از کشور تعلق گرفته است.

سازندگان هواپیما وارد عمل می‌شوند: اگر بوئینگ آمریکایی بتواند قراردادی به ارزش ۱۷.۵ میلیارد دلار برای تحویل هواپیما به ایران را تأیید کند، این یک علامت در تاریخ روابط تجاری آمریکا و ایران خواهد بود. کنسرسیوم اروپایی رقیب ایرباس، نامه‌هایی مبنی بر فروش ۱۱۸ جت به ایران امضا کرده است.

در بخش EPC، ایران قصد دارد برای نوسازی و نوسازی کلان پروژه‌های زیرساختی خود، از جمله در بخش انرژی، که بزرگترین بخش اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد، سرمایه‌گذاری هنگفتی انجام دهد و ذخایر عظیم گاز طبیعی خود را توسعه دهد.

ایران احتمالاً در سال‌های آینده حدود ۲۰۰ میلیارد دلار برای رسیدن به اهداف اقتصادی خود سرمایه‌گذاری خواهد کرد.

با این حال، کسب و کارهای آمریکایی ممکن است از رقابت برای ورود به ایران عقب بمانند. دولت آمریکا تحریم های دلاری خود را لغو نکرده است. این محدودیت طولانی مدت شرکت‌های آمریکایی را در مضیقه قرار داده است، زیرا آنها قادر به انجام هیچ گونه تجارتی با ایران نیستند، در حالی که EPCها و شرکت‌های محموله پروژه در اتحادیه اروپا چنین محدودیتی ندارند.

ممدوح سلامه، اقتصاددان نفتی بین‌المللی و مشاور بانک جهانی، گفت که شرکت‌های نفتی جهانی مستقر در ایالات متحده و سایر شرکت‌های مهندسی با چالشی روبرو هستند که ساخت خودشان نیست.

شرکت‌های نفتی آمریکایی به سرمایه‌گذاری در محصولات انرژی چشم دوخته‌اند، زیرا ایران چهارمین ذخایر بزرگ اثبات‌شده در جهان را دارد. اما آنها به دلیل سیاست‌های فعلی حاکم بر واشنگتن در وضعیت مناسبی قرار دارند و دچار نقص هستند.

سلامه افزود که شرکت‌های آمریکایی مانند اکسون موبیل و شورون احتمالاً بر دولت ایالات متحده فشار خواهند آورد تا تحریم‌ها را کاهش دهد و به آنها اجازه ورود به بازار ایران را بدهد، به‌ویژه پس از افزایش قیمت نفت.

آندریاس شوایتزر، شریک موسس و مدیر شرکت Arjan Capital Ltd. با دفاتری در مالت و تهران، از سال ۲۰۰۹ در ایران سرمایه گذاری کرده است. او گفت که ادامه تحریم های ایالات متحده بدون شک یک عارضه برای شرکت های آمریکایی است.

با این حال، شرطی وجود دارد که شرکت‌های تابعه خارجی شرکت‌های آمریکایی می‌توانند در ایران فعالیت کنند تا زمانی که هیچ شخص آمریکایی یا ارز آمریکایی در کار نباشد. این خلأ به شرکت های آمریکایی اجازه می دهد در ایران فعالیت کنند.