ایران برای به چالش کشیدن اروپا در مورد ادعای دامپینگ فولاد

به گفته مهدی کرباسیان، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت، ایران یک وکیل استخدام کرده و قصد دارد با اتهامات انجمن فولاد اروپا مبنی بر دامپینگ در این قاره مبارزه کند. .

گروه لابی فولاد اتحادیه اروپا، یوروفر، روز پنجشنبه، پس از اینکه واردات از ایران، به ویژه محموله های ورق گرم، بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶، نزدیک به هشت برابر افزایش یافت، گفت: «واردات فولاد ایران به جدیدترین تهدید برای فولادسازان اروپایی تبدیل شده است».

ارزش بازار ورق گرم در اروپا حدود ۱۱.۱ میلیارد دلار است. محصول کلیدی در همه چیز از ساخت خودرو گرفته تا ساخت و ساز استفاده می شود و در انحصار شرکت هایی مانند ArcelorMittal و ThyssenKrupp است.

ما تمام اتهامات مربوط به دامپینگ را رد می کنیم. به نقل از خبرگزاری مهر، هیچ مدرکی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

او همچنین رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران – بزرگترین هلدینگ معدنی دولتی ایران است.

به گزارش یوروفر، صادرات ایران به اروپا به کمی بیش از ۱ میلیون تن در سال افزایش یافته است که این کشور را دقیقاً پشت سر هند با ۱.۹ میلیون تن قرار می دهد، در حالی که چین ۵.۷ میلیون تن در سال ۲۰۱۶ ارسال کرده است.

به گفته کرباسیان، چشم انداز تبدیل شدن ایران به صادرکننده بزرگ فولاد و رکود بازار جهانی، فولادسازان اروپایی را نگران کرده و آنها را به متهم کردن ایران به دامپینگ وادار می کند.

فولادسازان ایرانی در ۱۰ ماهه منتهی به ۲۸ دی ماه بیش از ۴.۴ میلیون تن فولاد خام و محصولات فولادی صادر کردند که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴۵ درصد رشد را به ثبت رساندند. مقاصد اصلی صادرات ایران در اروپا شامل ایتالیا، اسپانیا و بلژیک است.

کارل تاچله، مدیر روابط خارجی و تجارت یوروفر، به رویترز گفت: «تهدید ایران جدید است و یکی از سه موضوع اصلی خواهد بود: چین، هند، ایران».

اعضای یوروفر بیش از یک چهارم تولید آهن و فولاد اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند.

ایران به دنبال تقویت بخش فولاد با کمک شرکای خارجی است، زیرا پس از توافق ۲۰۱۵ برای محدود کردن برنامه هسته ای ایران در ازای کاهش تحریم های اقتصادی بین المللی، توسعه اقتصادی را هدف قرار داده است.

ایران قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ سالانه بین ۲۰ تا ۲۵ میلیون تن فولاد صادر کند و ظرفیت کل تولید را از ۱۶ میلیون تن در حال حاضر به ۵۵ میلیون تن برساند.

دولت قصد دارد همانطور که هند انجام داده است بر صادرات سنگ آهن فرآوری نشده تعرفه وضع کند که این امر تهیه خوراک ارزان را برای فولادسازان ایرانی آسان تر می کند.

یوروفر، که نماینده صنعتی است که باید سنگ آهن خود را وارد کند، می‌گوید که چنین رویه‌ای به منزله حمایت‌گرایی است.

کمیسیون اروپا تا آوریل فرصت دارد تا در مورد اعمال عوارض ضد دامپینگ به مدت شش ماه و ۱۵ ماه تصمیم بگیرد تا در مورد اعمال عوارض «قطعی» به مدت پنج سال تصمیم بگیرد.

 دقیقاً دامپینگ چیست؟

تجارت جنگ است. هیچ خونی ریخته نمی شود، اما بازارهایی وجود دارد که باید فتح شوند، متحدانی برای مماشات، دشمنانی که باید جلوی خود را بگیرند و هر چقدر هم که این روند وحشیانه باشد، قوانین خاصی وجود دارد که باید رعایت شود. کسانی که از قوانین بازی سرپیچی می‌کنند، خطر بیگانه شدن از سوی دوست و دشمن را دارند و پشت سر می‌گذارند.

و در تجارت بین‌الملل، دامپینگ یک عمل شنیع فراتر از حد است. در صورت اثبات گناه، یک طرف تجاری ممکن است از تعرفه های وارداتی بالای کالاهای خود متحمل شود یا حتی با ممنوعیت همه جانبه مواجه شود.

با تعریف ضعیف، دامپینگ عبارت است از صادرات محصول توسط یک کشور یا شرکت با قیمتی که در بازار خارجی کمتر از قیمتی است که در بازار داخلی اعمال می شود.

از آنجایی که این رویه معمولاً شامل حجم قابل توجهی از صادرات محصول می شود، اغلب باعث به خطر افتادن قابلیت مالی تولیدکنندگان داخلی محصولات در کشور واردکننده می شود.

دامپینگ طبق قوانین سازمان تجارت جهانی قانونی است، مگر اینکه کشور خارجی بتواند به طور قابل اتکایی اثرات منفی شرکت صادرکننده را بر تولیدکنندگان داخلی نشان دهد. برای مقابله با دامپینگ، بیشتر کشورها از تعرفه ها و سهمیه ها استفاده می کنند تا از صنعت داخلی خود در برابر اثرات منفی قیمت گذاری غارتگرانه محافظت کنند.

 مسئولیت‌های شروع تجارت

ایران برای مدتی طولانی صادرکننده فولاد بوده است، اما هرگز در میان کشورهای سنگین وزن جهانی قرار نگرفت. به گفته بهادر اهرمیان، مدیر عامل شرکت نورد یزد، با این حال، با در دست داشتن برنامه توسعه بلندپروازانه ۲۰۲۵ در افق، این در شرف تغییر است.

اوضاع در حال تغییر است. مدیران و مسئولان صنعت بی تجربه ما اکنون وارد عرصه های جهانی شده و به عنوان صادرکنندگان بزرگ بین المللی دیده می شوند. اهرمیان که یکی از اعضای انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان فولاد ایران نیز هست، در تماس تلفنی با فایننشال تریبون گفت: اکنون باید بازی را طبق قوانین انجام دهیم و مراقب پیامدهای سیاست های تجاری داخلی خود باشیم.

این مقام صنعتی معتقد است که قصد دولت برای محدود کردن صادرات سنگ آهن برای تغذیه کارخانه‌های داخلی، فولادسازان اروپایی را به وحشت انداخته است.

دولت ایران در نظر دارد از سال مالی آینده (از ۲۰ مارس ۲۰۱۷) ۵ تا ۱۵ درصد عوارض گام به گام در یک دوره سه ساله برای صادرات تعدادی از مواد معدنی فرآوری نشده از جمله سنگ آهن وضع کند.

هر گونه حمایت مستقیم دولتی از صنعت فولاد می تواند به طور بالقوه توسط بازیگران بین المللی به عنوان یارانه دادن به این بخش تلقی شود. و در اقتصاد بازار آزاد، این به عنوان نوعی رانت جویی در نظر گرفته می شود.

سیاست‌های تجارت داخلی کشور باید با توجه به تأثیر آن بر صادرات طراحی شود.

به گفته مدیر عامل، این یک هشدار اولیه برای صنعت است.

اگر اتحادیه اروپا ادعای دامپینگ را انجام دهد و بتواند این مورد را ثابت کند، کشورهای بیشتری که به دنبال محافظت از بازارهای خود هستند ممکن است وارد شوند و همین را بخواهند.

با این حال، اهرمیان خاطرنشان کرد که صادرات فولاد ایران به اتحادیه اروپا با تعریف دامپینگ مطابقت ندارد، زیرا علت اصلی پایین بودن قیمت فولاد ایران، هزینه های رقابتی انرژی در کشور است که به طور مساوی در همه صنایع و نه فقط در بخش فولاد اعمال می شود.