بر اساس گزارش، خودروسازان برتر در معرض خطر استفاده از کار اجباری اویغورها در چین هستند
تایپه، تایوان – برترین خودروسازان، از جمله جنرال موتورز، تویوتا، فولکس واگن، تسلا و BYD گزارش دیده بان حقوق بشر (HRW) نشان می دهد که در معرض خطر بالای استفاده از آلومینیوم تولید شده توسط کار اجباری در استان سین کیانگ چین هستند.
چین بزرگترین تولیدکننده خودرو در جهان و همچنین بزرگترین تولیدکننده آلومینیوم است که در لاستیک‌ها، برف پاک‌کن‌های شیشه جلو، باتری خودروهای الکتریکی (EV) و سایر قطعات خودرو استفاده می‌شود.
یک پنجم آلومینیوم چین توسط کارخانه‌های ذوب در سین‌کیانگ تولید می‌شود، جایی که گروه‌های حقوق بشر معتقدند بیش از یک میلیون مسلمان اقلیت قومی در آنجا معرض توقیف و سایر سوء استفاده‌ها از جمله کار اجباری و عقیم‌سازی اجباری.
HRW در گزارش خود اعلام کرد که خودروسازان برای ردیابی زنجیره های تامین خود در چین کم کاری می کنند و در برخی موارد تسلیم فشارهای دولت چین برای اعمال استانداردهای ضعیف تری در سرمایه گذاری مشترک چینی خود نسبت به فعالیت های جهانی خود شده اند. /p>
گروه حقوق بشر در گزارش ۹۹ صفحه‌ای خود که روز پنجشنبه منتشر شد، گفت: “بیشتر شرکت‌ها برای ترسیم زنجیره تامین قطعات آلومینیومی و شناسایی و رسیدگی به پیوندهای احتمالی به سین‌کیانگ خیلی کم کار کرده‌اند.”
«در مواجهه با صنعت غیرشفاف آلومینیوم و تهدید انتقام‌جویی دولت چین برای بررسی ارتباط با سین‌کیانگ، خودروسازان در بسیاری موارد از میزان قرار گرفتن در معرض کار اجباری خود بی‌اطلاع هستند. در نتیجه، مصرف کنندگان باید اطمینان کمی داشته باشند که وسایل نقلیه را بدون ارتباط با سوء استفاده در سین کیانگ خریداری می کنند و رانندگی می کنند.”
چین به مدت بیش از یک دهه متهم به اجرای یک برنامه تهاجمی برای همسان سازی اجباری علیه اویغورها و سایر اقلیت های قومی مسلمان شده است که منجر به بازداشت بیش از یک میلیون نفر در آنچه پکن آن را “مراکز آموزش حرفه ای” توصیف می کند، شده است. .
چین ارتکاب نقض حقوق بشر در منطقه را رد کرده و اصرار دارد که برنامه‌های این کشور با هدف قرار دادن اقلیت‌های قومی مسلمانان، افراط‌گرایی و تروریسم را کاهش داده است.
در گزارش خود، HRW گفت “شواهد معتبر”، از جمله مقالات رسانه های دولتی چین، گزارش های شرکت و اظهارات دولت، نشان می دهد که تولیدکنندگان آلومینیوم در سین کیانگ در برنامه های انتقال نیروی کار تحت حمایت دولت شرکت می کنند.
گروه حقوق بشر مستقر در نیویورک گفت در حالی که کشورهایی از جمله ایالات متحده محصولات تولید شده در سین کیانگ را ممنوع کرده اند، ردیابی موادی مانند آلومینیوم می تواند دشوار باشد.
آلومینیوم سین کیانگ اغلب به شکل شمش است که می‌توان آن را با مواد دیگر ذوب کرد و آلیاژ آلومینیوم ساخت و به راحتی منشأ آن را پنهان کرد.
مایکل دان، مدیر عامل Dunne Insights و کارشناس صنعت خودرو چین، گفت که نقشه برداری زنجیره های تامین در چین می تواند کار بسیار دشواری باشد.
دان به الجزیره گفت: «زنجیره‌های تامین خودروسازان در چین در طیفی بین جعبه‌های سیاه بیزانسی و آهن‌پوش قرار دارند. “مثل شمارش تا بی نهایت است – ممکن است پیشرفت کنید اما هرگز به آنجا نخواهید رسید.”
HRW گفت که سازندگان خودرو باید بیشتر برای ترسیم زنجیره تامین خود تلاش کنند یا بر شرکای مشترک خود در چین فشار بیاورند تا همین کار را انجام دهند.
HRW گفت فولکس واگن در پاسخ به سؤالات گفت که این خودروساز “هیچ شفافیتی در مورد روابط تامین کننده” با شرکای سرمایه گذاری مشترک خود در چین ندارد.
HRW گفت جنرال موتورز، تویوتا و BYD به سوالات پاسخ ندادند، اما جنرال موتورز در گزارش سالانه خود به مشکل ردیابی زنجیره تامین چینی خود اشاره کرد.
تسلا، که با سرمایه‌گذاری مشترک فعالیت نمی‌کند، گفت که «در چندین مورد» زنجیره تأمین خود را به سطح استخراج نقشه‌برداری کرده است و شواهدی از کار اجباری پیدا نکرده است، اما به گفته HRW بیشتر مشخص نکرده است.
پنج خودروساز به درخواست‌های الجزیره برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
دانکن جپسون، کارشناس زنجیره تامین و وکیل آموزش دیده در بریتانیا، گفت که ردیابی زنجیره تامین یک مسئله هزینه و اراده از سوی تولیدکنندگان است.
“برای یک NGO، ممکن است ردیابی زنجیره تامین در چین دشوار باشد. در جاهای دیگر در چین، برای یک خودروساز بزرگ و با سرمایه خوب و بدون منابع مالی… من فکر می کنم پاسخ این است که شاید گران باشد. جپسون به الجزیره گفت، اما این کار چندان سخت نیست.
او افزود: “و این واقعاً اصل مشکل است… اگر بخواهید چیزی برای آن هزینه نکنید، چالش برانگیز و دشوار و تقریبا غیرممکن است.”
بازار بزرگ چین همچنین به آن اهرمی بر خودروسازان می‌دهد.
بر اساس گزارش HRW، چین علاوه بر اینکه بزرگترین تولیدکننده خودرو در جهان است، بزرگترین بازار فروش خودرو نیز است – با ۲۳.۵ میلیون خودرو در سال ۲۰۲۲ در مقایسه با ۱۳.۶ میلیون دستگاه در ایالات متحده.
جپسون گفت: «این چیزی است که آنها به دست آورده‌اند این است که این کشوری نیست که بخواهند آن را ترک کنند.
“بنابراین اگر آنها خواهان نفوذ در بازار هستند، این یک تصمیم استراتژیک بزرگ در مورد نحوه مدیریت خودروسازان با این موضوع خواهد بود. و تماشای آن جالب خواهد بود.”