معضل ارزی ایران بر اقتصاد افغانستان تأثیر می گذارد

کارگران مهاجری که در تاکسی‌های کتک خورده فشرده شده‌اند، به هتل چهار فصل آزادی در غرب افغانستان می‌روند، بخشی از موجی از افغان‌هایی که پس از انفجار ارز که درآمدشان را از بین برد، مجبور به ترک ایران شدند.

در گزارشی که توسط خبرگزاری فرانسه منتشر شد، آمده است که با تحریم های ایالات متحده – که از هفته جاری مجدداً اعمال شد – ۴۴۲,۳۴۴ افغان داوطلبانه به ایران بازگشته یا از ایران اخراج شده اند. گزیده ها در ادامه می آیند:

از زمانی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در ماه مه از توافق هسته‌ای تاریخی سال ۲۰۱۵ دست کشید، پول ایران تقریباً نیمی از ارزش خود را در برابر دلار از دست داد و باعث اعمال مجدد مجازات‌های سخت‌گیرانه بر جمهوری اسلامی شد.

این نه تنها پس انداز خانوارهای ایرانی ، بلکه حواله های افغان های بدون مدارک را ویران کرده است.

افغان‌های مستاصل و بی‌کار سال‌هاست که در جستجوی کار از مرزهای متخلخل با ایران عبور کرده‌اند تا از خانواده‌های خود در خانه حمایت کنند.

بسیاری از این خانواده‌ها کشاورز هستند که اکنون از بدترین خشکسالی افغانستان رنج می‌برند، که بدبختی ناشی از ۱۷ سال درگیری را تشدید می‌کند و بر اتکای آنها به پول‌های ارسالی تاکید می‌کند.

عبدالموسویر که سه سال پیش به ایران رفته بود، ماهیانه معادل ۱۸۰۰۰ افغانی (حدود ۲۶۰ دلار) کار در یک کارخانه خودروسازی در مرکز اصفهان درآمد داشت.

مساویر، ۲۲ ساله، برای والدین و ۹ خواهر و برادر کوچکترش در استان پروان پول فرستاد و درآمد ناچیز پدر راننده تاکسی اش را تکمیل کرد.

اما با افزایش ارزش کشویی ریال ، درآمد ماهانه وی به معادل ۶۰۰۰ افغان می رسد.

مساویر گفت: «تقریباً تمام پولی را که به دست می‌آوردم برای حمایت از خانواده‌ام می‌فرستادم… (اما) کافی نبود.

مساویر پس از گرفتن تاکسی از مرز به هتل چهار فصل آزادی در شهر هرات، مسافتی تقریباً ۱۴۰ کیلومتری (۹۰ مایلی)، امیدوار بود که در کشور جنگ زده خود، کار با دستمزد بهتری پیدا کند.

او گفت: «این منطقی نیست که به اینجا برگردم، اما مجبورم.

بدون شغل، بدون آینده

بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، ۴۴۲ هزار و ۳۴۴ افغانی که در هفت ماهه نخست سال ۲۰۱۸ از ایران بازگشته‌اند، بیش از دوبرابر مدت مشابه سال ۲۰۱۷ بوده است.

اوا شوورر، سخنگوی سازمان بین‌المللی مهاجرت در هرات به خبرگزاری فرانسه گفت: «تعداد مهاجران افغان از ایران در سال ۲۰۱۸ بی‌سابقه بوده است.

این رقم شامل ۱۹۱۰۵۶ بازگشت “خود به خود” یا داوطلبانه بود. ۲۵۱۲۸۸ باقیمانده با تشدید کنترل های مرزی ایران از کشور اخراج شدند.

در میان کسانی که بیرون رانده شدند، علیم محمینی ۱۷ ساله بود که قبل از دستگیری پلیس ایران، سه ماه در مزرعه گوجه فرنگی در نزدیکی شهر شیراز کار می کرد.

هنگامی که او با سایر خردسالان در مرکز ترانزیت IOM برای بازگشت کنندگان در هرات نشسته بود، به آینده خود در کشوری که بیکاری در آن بیداد می کند فکر می کرد.

“من نمی دانم چه باید بکنم. محمینی، که نان آور خانواده اش در ولایت شمالی بغلان بود، گفت: “در خانواده من کسی نیست که پول به دست بیاورد.”

IOM انتظار دارد سیل عودت کنندگان به افغانستان ادامه یابد زیرا تحریم های ایالات متحده که دسترسی ایران به اسکناس های ایالات متحده، صنایع کلیدی و فروش نفت را هدف قرار می دهد، مشکلات اقتصادی این کشور را تشدید می کند.

IOM در آخرین گزارش خود گفت که این هجوم “اثرات مستقیم و فوری” بر اقتصاد افغانستان دارد.

این امر دستمزد کارگران عادی را در شهرها پایین می آورد و به آوارگی کشاورزان افغانستانی آسیب دیده از خشکسالی دامن می زند، که بسیاری از آنها مدت هاست به درآمد اقوام شاغل در ایران متکی بوده اند.

به گفته سازمان ملل، بیش از ۷۰۰۰۰ نفر به دلیل کمبود آب و غذا مجبور به نقل مکان به شهرها شده اند و بسیاری از آنها در چادرهای موقت زندگی می کنند و برای مشاغل محدود با عودت کنندگان رقابت می کنند.

سقوط آزاد ارز ایران همچنین به تجارت‌های افغان در قلب آسیب می‌زند، که به شدت به افغان‌های بازگشته برای فروش تلفن همراه، کوله پشتی و کفش متکی هستند.

ضیاء فهمی که فروش او در ماه های اخیر بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است، گفت: «کسب و کار در گذشته بسیار بهتر بود… (مردم) ثروتمند بودند، می توانستند همه چیز بخرند.

زمانی که تازه واردان بازگشته بیرون مغازه اش پرسه می زدند، فهمی گفت که ممکن است مجبور شود مغازه را ببندد و به مسیر مهاجرت بپیوندد تا در «کشورهای دیگر» به دنبال کار بگردد.

عبدالله وصی زهاریان، که یک سال در یک مزرعه خیار در اصفهان کار می کرد، نیز به خبرگزاری فرانسه گفت که قصد دارد در صورتی که در افغانستان شغلی پیدا نکند، به “کشور دیگری” – به احتمال زیاد ترکیه و سپس آلمان – برود.

زهاریان، ۲۲ ساله، پس از افت ۶۰ درصدی درآمدش به دلیل کاهش ارزش ریال، تصمیم به بازگشت به خانه گرفت.

او گفت: “اگر در افغانستان شغل نباشد، آینده ای وجود ندارد.”