نفت ، برنج ، چاباهار: تجارت هند و ایران در حال تغییر است

افغانستان، هند و ایران که از نظر اقتصادی با حجم بالای تجارت نفت خام و از نظر سیاسی با منافع مشابه برای ثبات در خاورمیانه مرتبط است، سفری طولانی و پرفراز و نشیب را برای حفظ یک رابطه تجاری سالم طی کرده اند.

این امر پس از امضای برنامه جامع اقدام مشترک با شش قدرت جهانی که منجر به لغو تحریم‌های اقتصادی اعمال شده علیه ایران شد، انگیزه بیشتری یافت.

The Dollar Business در گفت و گو با حسن نوریان، سرکنسول جمهوری اسلامی ایران، حیدرآباد، به بررسی مسائل جاری در روابط دوجانبه هند و ایران می پردازد.

این دیپلمات با صحبت در مورد حوزه های مختلف از ابهام در مکانیسم های تسویه پرداخت تا مشکلات صادرات برنج باسماتی، پویایی روابط هند و ایران را به طور شفاف توضیح می دهد. متن کامل مصاحبه در زیر آمده است:

TDB: چگونه با مسائل حل نشده در تسویه حساب بین هند و ایران برخورد می شود؟

نوریان: برجام مسیرهای بانکی را برای ایران باز کرد و باعث از بین رفتن مکانیزم قدیمی پرداخت شد. گشایش سوئیفت به روی بانک های ایرانی روش های پرداخت فعلی را تکمیل کرده است. مسائل جزئی هنوز بین ایران و هند وجود دارد که در حال حل شدن است.

برخی از بانک‌های ایرانی پیشنهادهایی را به بانک مرکزی هند ارائه کرده‌اند و درخواست مجوز برای افتتاح شعبه در هند به‌ویژه پارسیان و پاسارگاد کرده‌اند. گشایش شعب در هند به سهولت در تجارت بین دو کشور کمک زیادی خواهد کرد.

به نظر می رسد ایران در استفاده از دلار برای تجارت خارجی نگران است. کدام ارز در حال حاضر استفاده می شود؟

دسته بندی های مختلفی از تحریم ها وجود دارد که برخی در سطح بین المللی و برخی دیگر به طور خاص توسط دولت آمریکا اعمال می شوند. تحریم های بین المللی جدید اعمال شده اخیراً توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد لغو شده است، اما تحریم های قدیمی آمریکا جزو این تحریم های بین المللی نیست.

دولت ایران علاقه مند به تنوع استفاده از ارزهای مختلف برای تجارت خارجی است. در بسیاری از کشورها، مبادلات به واحد پول مربوطه آنها انجام می شود، به عنوان مثال، یوان با چین و یورو با اتحادیه اروپا.

اهمیت استراتژیک بندر چابهار برای هند و ایران چیست؟

هند، ایران و افغانستان سال گذشته در جریان سفر نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند به تهران، توافقنامه‌ای سه جانبه برای توسعه بندر چابهار به یک قطب ترانزیتی امضا کردند. هند متعهد به سرمایه گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری برای همین موضوع شده است.

تا سال ۱۹۴۷ ایران و هند کشورهای همسایه بودند. از زمان جدا شدن پاکستان، هند راه تجارت مستقیمی که آن را با آسیای مرکزی و افغانستان وصل کند، نداشته است. دسترسی آسان تجاری به آسیای مرکزی دلیل اصلی سرمایه گذاری هند در بندر چابهار است.

چابهار نه تنها از نظر اقتصادی یک منطقه مفید بلکه یک منطقه استراتژیک مهم است. ایران امیدوار است از طریق سرمایه گذاری کشورهایی مانند هندوستان، روستاها و شهرهای توسعه نیافته زیادی را در منطقه چابهار به وجود آورد.

نقش هند در ایجاد ثبات در آسیای مرکزی، تحت فشار تروریسم و ​​افراط گرایی چیست؟

منطقه ما از مشکلات افراط گرایی رنج می برد. افغانستان به دلیل حکومت ناپایدار و ضعیف، بستری برای ظهور و رشد گروه های تروریستی است. فقر و اقتصاد ضعیف دلایل اصلی ظهور افراط گرایی هستند.

تقویت فضای کسب و کار و اقتصاد در این مناطق می تواند به ایمن سازی منطقه از تروریسم رو به رشد کمک کند و به همین دلیل است که سرمایه گذاری در شرق ایران که ارتباط مستقیمی با افغانستان و پاکستان ایجاد می کند، ممکن است به توانمندسازی گروه های کوچکی از مردم با ابزارهای تولیدی کمک کند. آموزش و تجارت و قطع رابطه آنها با ایدئولوژی های افراطی.

ژاپن و چین نیز برای سرمایه گذاری در منطقه چابهار ابراز علاقه کرده اند.

آمار عرضه و تقاضای برنج باسماتی در ایران چگونه است؟

مصرف سرانه برنج باسماتی در ایران در حال حاضر ۳۷ تا ۴۰ کیلوگرم در سال یا ۱۰۴ گرم در روز است. در حالی که تولید سالانه برنج باسماتی ایران به طور متوسط ​​۱.۸ میلیون تا ۲ میلیون تن است، مصرف آن حدود ۳ میلیون تن است. برای پر کردن این کسری بین تقاضا و عرضه، ایران سالانه ۱ میلیون تن برنج وارد می‌کند که بیشتر از هند است.

سهم هند در کل واردات برنج باسماتی ایران چقدر است؟

کیفیت برنج باسماتی هندی ایده آل و مناسب مصرف ایرانی است. بالغ بر ۷۰۰ هزار تن از واردات سالانه برنج باسماتی ایران از هند تامین می شود. پاکستان، تایلند، ویتنام و سایر کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین ۳۰ درصد باقی مانده واردات را تشکیل می دهند.

بسیاری از کشورهای دیگر برای سهم عظیم هند از کیک با هم رقابت می کنند. هند باید قیمت های خود را رقابتی نگه دارد تا برتری خود را حفظ کند.

چرا انجمن واردکنندگان برنج در ایران قیمت واردات را روی ۸۵۰ دلار در تن محدود کرده است؟

افزایش ۵۰ درصدی قیمت در اکتبر ۲۰۱۶ باعث شد صادرکنندگان هندی تقاضای قیمت های بالایی برای محصولات خود کنند. این امر مقرون به صرفه بودن را برای شهروندان ایرانی به خطر انداخت.

ایران تعرفه واردات برنج را از ۴۰ درصد به ۲۶ درصد کاهش داده است تا مقرون به صرفه بودن را افزایش دهد. با همین هدف، دولت ایران سقف قیمتی ۸۵۰ دلاری در هر تن را برای واردات برنج توصیه می‌کند.

چرا ایران هر سال برای چند ماه واردات برنج را به طور موقت ممنوع می کند؟

ایران نه تنها برای برنج، بلکه برای تمام محصولات کشاورزی در فصل برداشت داخلی مربوطه، محدودیت‌هایی برای واردات اعمال می‌کند. به طور متوسط ​​۳ تا ۴ ماه، ممنوعیت موقت واردات یک سیاست مشترک برای همه محصولات کشاورزی ایران است.

به جز قیمت ها و محدودیت های موقت واردات، چه نگرانی های دیگری در مورد تجارت برنج باسماتی بین هند و ایران وجود دارد؟

سهل انگاری هند در رعایت استانداردهای کیفیت، چند پرچم قرمز را در وزارت بهداشت ایران به اهتزاز درآورد. مواردی از استفاده از آرسنیک در برخی نمونه‌های هندی برخی از نگرانی‌های کیفی را برانگیخته است.

برای غلبه بر موانع سه گانه کیفیت، افزایش قیمت و محدودیت‌های واردات فصلی، یک هیئت تجاری از هند در ژانویه ۲۰۱۷ از ایران بازدید کرده بود. در طول این بازدید معتبر، هند از ایران برای بازدیدهای آزمایشگاهی برای انجام بررسی‌های کیفیت دعوت کرد.

افزایش قیمت نفت به دلیل توافق اوپک چه تأثیری بر تجارت هند و ایران خواهد داشت؟

هند به عنوان یک کشور در حال توسعه سریع، تقاضای بسیار بالایی برای انرژی دارد. برای تکمیل این نیاز، ایران باثبات ترین و پرمحتواترین کشور در منطقه برای هند برای واردات مطمئن نفت از آن است.

به دلیل کاهش قیمت جهانی نفت، علیرغم افزایش حجم واردات نفت هند از ایران، حجم تجارت هند و ایران از ۱۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به ۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ کاهش یافت.

ما نمی خواهیم اقتصاد ما بیش از حد به صادرات نفت متکی باشد. با این هدف، ایران سیاست اقتصاد مقاومتی را در پیش گرفته است

تجارت هند و ایران بیشتر به نفت خام محدود می شود. چه حوزه های دیگری برای افزایش تجارت دوجانبه مورد توجه است؟

در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد تجارت هند و ایران از طریق نفت خام انجام می شود. برنج، دال [حبوبات] و سایر خوراکی ها بیشتر حجم معاملات باقی مانده را تشکیل می دهند.

ایران مایل است از این روابط تجاری سنتی فراتر رفته و با هند در بخش‌های پیشرفته مانند فناوری اطلاعات، هوافضا، بیوتکنولوژی و داروسازی تعامل داشته باشد.

حیدرآباد دارای پتانسیل بسیار زیادی برای هر دو صنعت، داروسازی و فناوری اطلاعات است. حدود ۷۰ درصد از ظرفیت تولیدی هند در زمینه داروسازی در حیدرآباد مستقر است.

در واقع، چنای، حیدرآباد و بنگلور سه مرکز فناوری اطلاعات جنوبی هستند که تحت صلاحیت ما هستند.