هجوم شرکت های روسی به ایران پس از تحریم

بزرگترین تامین کننده لوله برای تولیدکنندگان نفت و گاز طبیعی، شرکت Tube Metal مستقر در مسکو، یا به اختصار TMK، که از قیمت های ضعیف انرژی مانند بسیاری از بازیگران نفت آسیب دیده است. ، ادعا می کند که در یک بازار نسبتا بکر، ایران، برتری دارد.

این کشور روابط سیاسی گرمی با مسکو دارد و ده ها میلیارد دلار پول تازه منجمد نشده برای خرج کردن زیرساخت های نفتی دارد.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، TMK تامین کننده اصلی لوله به ایران بود. نیویورک تایمز در مقاله اخیر خود نوشت: در حال حاضر، شرکت های روسی در حال آماده شدن برای بازگشت به ایران هستند.

سوخو می خواهد هواپیماهای مسافربری سوپرجت خود را به بازاری که گرسنگی حمل و نقل دارد بفروشد. Avtovaz مذاکراتی را برای افتتاح کارخانه مونتاژ خودروهای لادا در ایران آغاز کرده است.

غول های نفت و گاز طبیعی گازپروم و لوک اویل در حال بررسی سرمایه گذاری در پروژه گاز طبیعی مایع در خلیج فارس و یک میدان نفتی هستند.

شرکت حفاری اوراسیا، یک تجارت خدمات میدان نفتی، و تاتنفت، یک شرکت نفتی درجه دوم روسیه مستقر در تاتارستان، منطقه ای عمدتا مسلمان در شرق مسکو، هر دو چشم انداز خوبی دارند.

سرگئی جی. چتوریکوف، مدیر کارخانه لوله در اینجا، درباره چشم انداز TMK در ایران گفت: «اگر هیزم خشک دارید و باد می وزد، آتش روشن می شود. “تنها چیزی که نیاز دارید مسابقه است.”

طبق توافق هسته‌ای، مقامات تهران موافقت کردند که برنامه هسته‌ای خود را برای بازرسی‌های بیشتر و ارسال اورانیوم غنی‌شده به روسیه باز کنند، که منجر به لغو تحریم‌های بین‌المللی در ۱۶ ژانویه شد.

  ایالات متحده در حاشیه قرار گرفت

بسیاری از کشورها هیئت هایی را برای بررسی فرصت های تجاری فرستاده اند، اما ایالات متحده هنوز تحریم هایی را علیه ایران دارد.

این تحریم‌ها بیشتر روابط تجاری با ایران را ممنوع می‌کند، بنابراین شرکت‌های آمریکایی اجازه ندارند برای قرارداد با صنعت نفت و گاز طبیعی این کشور رقابت کنند.

ایالات متحده تنها به تجارت فرش ایرانی و هواپیماهای تجاری اجازه می دهد.

شرکت‌های اروپایی موقعیت بهتری دارند، زیرا بسیاری از کشورهای منطقه تلاش می‌کنند روابط دیپلماتیک با ایران را توسعه دهند.

در حالی که جوهر توافق جامع هسته ای در جولای گذشته در حال خشک شدن است، زیگمار گابریل، معاون صدراعظم آلمان، هیئتی از مدیران شرکت های بزرگ کشورش از جمله دایملر، فولکس واگن و زیمنس را به تهران همراهی کرد.

ماه گذشته، هلنیک پترولیوم، یک پالایشگاه نفت یونان، اولین معامله را برای خرید نفت خام ایران پس از لغو تحریم ها منعقد کرد.

ایرباس، سازنده هوافضا مستقر در فرانسه نیز در جریان سفر حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به پاریس، مبلغ 27 میلیارد دلار را واسطه کرد.

  مزیت روسی

روسیه اما یک مزیت دارد. مدت‌هاست که از ایران حمایت دیپلماتیک می‌کند و روابط نظامی عمیقی را تقویت می‌کند.

پس از توافق هسته‌ای، دیمیتری روگوزین، معاون نخست‌وزیر روسیه گفت که کشورش شروع به عرضه سامانه‌های موشکی ضدهوایی اس-300 به ایران کرده است.

روگوزین گفت: «این قرارداد اکنون اجرا و پرداخت شده است.

وی خاطرنشان کرد که معاملات بین روسیه و ایران فقط در عرصه نظامی نبوده است.

وی افزود: تامین اس-300 “کل راه را برای همکاری با جمهوری اسلامی ایران باز خواهد کرد”.

مانند سایر کشورها، روسیه فرصتی را در کشوری می بیند که مدت هاست گرسنه سرمایه است.

اقتصاد ایران از 29 میلیارد دلار دارایی های منجمد فراساحلی که به عنوان شرط توافق منجمد نشده است، انتظار یک جهش را دارد. صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده است که اقتصاد ایران در سال 2016 و 2017 5.5 درصد رشد کند.

صنعت انرژی به ویژه برای شرکت های خارج از کشور جذاب است.

ایران دومین ذخایر بزرگ نفت خاورمیانه را پس از عربستان سعودی در اختیار دارد و بر اساس برخی برآوردها بزرگترین ذخایر گاز طبیعی معمولی جهان را در اختیار دارد. حتی قبل از لغو تحریم ها، ایران قراردادهایی را برای صادرات گاز به عراق و پاکستان امضا کرد.

اما صنعت آن فاقد لوله‌هایی برای تحویل این گاز است، زیرا شرکت‌ها در دوران تحریم‌ها به طرز تاسف‌باری سرمایه‌گذاری کمتری داشتند. به گفته تحلیلگران، در مجموع، ایران می تواند 100 میلیارد دلار برای بازسازی خطوط لوله گاز طبیعی خود هزینه کند.

TMK می‌گوید که در موقعیت خوبی برای ارائه بیشتر این تجارت قرار دارد.

در کارهای فلزی غول‌پیکر خود، نی‌های فولادی عظیمی را می‌ریزد، می‌ساید و جوش می‌دهد که بیشتر نفت جهان را از اعماق بیرون می‌کشد.

این شرکت می‌گوید 20 درصد از نفت جهانی که در یک نقطه به سطح زمین می‌آید از طریق لوله TMK جریان می‌یابد، از جمله انواع لوله‌های پیشرفته ساخته شده برای داخل چاه‌های نفت.

ولادیمیر شماتوویچ، معاون استراتژیک رئیس جمهور در مصاحبه ای گفت: “ما لوله های بنتلی را می سازیم.”

روسیه در حالی که برای ورود به ایران آماده می شود، با چالش هایی مواجه است.

با مجموعه تحریم‌های غرب بر سر درگیری اوکراین و قیمت‌های ضعیف نفت، اقتصاد روسیه در رنج است و شرکت‌ها برای جمع‌آوری پول با مشکل مواجه هستند.

این امر می‌تواند شرکت‌هایی مانند لوک اویل و گازپروم را که درآمد آنها کاهش می‌یابد، برای احیای فوری معاملات تولید خود در ایران دشوار کند.

ایلدار داولتشین، تحلیلگر نفت و گاز در رنسانس کپیتال، یک بانک سرمایه گذاری مسکو، گفت: «احساس عمومی هنوز محتاطانه است.

با قیمت های پایین نفت، بودجه شرکت های نفتی روسیه تحت فشار زیادی قرار دارد.

TMK ایران را پادزهری برای مشکلات صنعت می داند.

پس از اعمال تحریم های سازمان ملل علیه ایران در سال 2006، شرکت های روسی مانند TMK مجبور به عقب نشینی شدند. نتیجه نهایی TMK آسیب دید.

بنابراین TMK دنده خود را تغییر داد و به ایالات متحده رفت. با شروع رونق شیل، شرکت 12 کارخانه در آمریکای شمالی خرید.

حالا آونگ به سمت دیگری می چرخد. با کاهش قیمت انرژی، شرکت های شیل آسیب می بینند. ایپسکو، بخش آمریکای شمالی TMK، دو کارخانه را بیکار کرده و قصد دارد 40 درصد از 2700 نفر نیروی کار خود را اخراج کند.

در روسیه، TMK در حال فروپاشی است.

این سازمان مشوق هایی را برای کارگران ایجاد کرده است تا هزینه های کارخانه را کاهش دهند، مانند تعطیلات در سوچی، تفرجگاه دریای سیاه. TMK همچنین کارگران روسی خود را وادار می کند تا روش های صرفه جویی در زمان سیستم تولید تویوتا، یک فلسفه صنعتی ژاپنی را اتخاذ کنند.

مهمتر از آن، TMK می خواهد تولید را افزایش دهد. و به گذشته نگاه می کند که ایران چقدر می تواند مهم باشد.

در دوره شوروی، این کارخانه تا 40 درصد از لوله‌های مورد استفاده در صنعت نفت ایران از جمله پوشش چاه‌های نفت و لوله‌های انتقال گاز طبیعی بر فراز کویر را تامین می‌کرد.

چتوریکوف، مدیر کارخانه TMK گفت: “ایده ساده است: آنها تحریم ها را لغو می کنند، ما لوله ها را می فرستیم.”