چگونه مرگ یک کودک باعث شد تا یک شهر اوهایو به جامعه هائیتی خود بپردازد

اسپرینگفیلد، اوهایو – سونی آگوست ۱۸ می را به خوبی به یاد می آورد. در اسپرینگفیلد، اوهایو، یک روز گرم و آفتابی بود، و جمعیتی در آمفی‌تئاتر Veterans Park، جایی که صفی از چادرهای سایبان با بادکنک‌های قرمز و آبی برای روز پرچم هائیتی تزیین شده بود، جمع شده بودند.

اجراکنندگان زنده از خارج از ایالت برای پخش آهنگ‌های کارائیب پرواز کرده بودند. غذای در حال رشد شهر هائیتی – ترکیبی از کامیون‌های غذای تازه افتتاح شده و کافه‌های بدون تزئینات – کوه‌هایی از چنار، خورش و برنج سرو می‌شود.

در سوی دیگر باک کریک، در تالار شهر اسپرینگفیلد، پرچم هائیتی برافراشته شد و سرود ملی کشور نواخته شد.

برای آگوست، یک کارمند مراقبت‌های بهداشتی ۳۵ ساله که اصالتاً اهل پورتو پرنس، پایتخت هائیتی است، این لحظه افتخار بود. او در ژوئن ۲۰۲۰ به اسپرینگفیلد نقل مکان کرده بود.

آگوست گفت: «من می‌توانستم ارتباط با سایر هائیتی‌ها را احساس کنم. «آن روز احساس کردم در خانه هستم. دانستن اینکه ما آن را داریم، شگفت‌انگیز بزرگ بود.»

اما در ماه‌های پس از آن، بر جامعه هائیتی شهر لنگ انداخته است. مرگ یک کودک تنش‌ها را بین تازه واردان و ساکنان قدیمی اسپرینگفیلد برانگیخته است و برخی از هائیتی‌ها را متعجب کرده است که آیا اصلاً از آنها در شهر استقبال می‌شود.

شهری در حال افول

اسپرینگفیلد که در منطقه‌ای صنعتی در غرب میانه ایالات متحده معروف به کمربند زنگی قرار دارد، زمانی مرکز تولید پیشرو بود و شرکت‌های بزرگ چاپ و ماشین‌آلات را در خود جای داده بود.

اما وقتی کارخانه ها شروع به تعطیلی کردند، شهر کوچک شد. یک سوم جمعیت اسپرینگفیلد از دهه ۱۹۸۰ دور شده اند.

بنابراین وقتی صدها – سپس هزاران – هائیتی شروع به جابجایی اسپرینگفیلد کردند، این شهر ۶۰۰۰۰ نفری جمعیتی را که برای آن فریاد می زد افزایش یافت.

به گفته مقامات کمیسیون شهر اسپرینگفیلد، تخمین زده می شود که در سال های اخیر بین ۴۰۰۰ تا ۷۰۰۰ هائیتی وارد شده اند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۲۲، تعداد ساکنان هائیتی‌تبار در ایالات متحده به ۷۳۰۷۸۰ نفر رسیده است. .

بسیاری از فقر و خشونت فرار کردند. هائیتی فقیرترین کشور در نیمکره غربی است و تکثیر باندها، به ویژه در منطقه پورتو پرنس، مجبور شده است هزاران نفر برای فرار. برخی از مسیرهای مهاجرت مانند برنامه وضعیت حفاظت شده موقت (TPS) برای سفر به ایالات متحده استفاده کرده اند.

در ابتدا، اسپرینگفیلد از تازه واردان استقبال کرد. در سال ۲۰۱۴، شهر یک کمپین خوش آمدید به اسپرینگفیلد را راه اندازی کرد که برای جذب ساکنان خارجی متولد شده و تقویت اقتصاد محلی طراحی شده بود.

هائیتی‌ها شروع به پر کردن کمبود نیروی کار در مزارع و مشاغل محلی مانند Dole Fresh Vegetables، یکی از بزرگترین شرکت‌های تولیدکننده در جهان کردند. کافه‌های کارائیب در میدان‌های خرید که سوپرمارکت‌ها بسته بودند باز شدند. و خانواده های هائیتی شروع به جمع آوری رویدادهایی مانند نمایشگاه سالانه شهرستان کلارک کردند و فضا را با صداهای کریول هائیتی پر کردند.

اما تغییرات جمعیتی در اسپرینگفیلد با واکنش‌های منفی مواجه شد – واکنشی که در اواخر اوت به اوج خود رسید.

مرگ یک کودک

ساعت ۸:۱۵ صبح روز سه‌شنبه بود که هرمانیو جوزف، یک شهروند ۳۵ ساله هائیتی، با یک مینی‌ون هوندا اودیسه مدل ۲۰۱۰ وارد ترافیک مقابل شد.

یک اتوبوس مدرسه در جهت مخالف حرکت کرد و ده‌ها کودک سوار بر آن به سمت اولین روز کلاس خود در سال تحصیلی حرکت کردند. یکی هرگز نمی رسد.

آیدن کلارک یازده ساله هنگام خروج اتوبوس از جاده پرت شد و واژگون شد. او در صحنه درگذشت. بیست و سه کودک دیگر مجروح شدند که حال یکی از آنها وخیم است. جوزف در نهایت به دو جنایت متهم شد: قتل غیرعمد و قتل با وسیله نقلیه.

اسپرینگفیلد از خبر حادثه غمگین شد. برخی از ساکنان خشم خود را به سمت کل جامعه هائیتی هدایت کردند.

این خشم در جلسه کمیسیون شهر در ۲۹ اوت، جایی که شهردار وارن کوپلند برای حفظ نظم تلاش کرد. “فقط ساکت باش، باشه؟” او در طول یک طغیان عکس گرفت.

نزدیک به دو ساعت، ساکنان برای سخنرانی به منبر آمدند. برخی در مورد تهاجم هائیتی ها و جنایتی که گفته می شود انجام خواهند داد، هشدار دادند. شخص دیگری از برافراشته شدن پرچم هائیتی در تالار شهر به عنوان بخشی از جشن روز پرچم عصبانی شد. افسران پلیس مستقر در اطراف اتاق با ناراحتی از پا به پا دیگر جابجا شدند.

«می‌خواهم بدانم: چه کسی آنها را با اتوبوس می‌برد؟ چه کسی مسئول آن است و چه کسی می تواند جلوی آمدن آنها را بگیرد؟» یکی از ساکنان این سوال را مطرح کرد و شایعاتی را تکرار کرد که مهاجران هائیتی به طور دسته جمعی با اتوبوس وارد شده اند.

یکی از زنی که برای سخنرانی برخاست گفت که اسپرینگفیلد به یک “شهر پناهگاه” تبدیل شده است، اصطلاحی که برای توصیف شهرداری هایی استفاده می شود که با اجرای قانون مهاجرت فدرال همکاری نمی کنند. مقامات شهر به او اطمینان دادند که اینطور نیست.

“افرادی هستند که اینجا هستند که اهل اسپرینگفیلد نیستند.” او پاسخ داد، “دقیقا.”

برخی از جامعه درخواست کردند که مدارا کنند. راب رو – یک کمیسر شهری که اخیراً به عنوان شهردار جانشین کوپلند انتخاب شد – به جمعیت یادآوری کرد: “رانندگی بی احتیاطی فقط در جامعه مهاجران نیست.”

رو به حضار غرغرو گفت: «افراد جدید زیادی در جامعه ما هستند. “گرفتم. این یک نگرانی است. زیرا فرهنگ‌ها با هم برخورد می‌کنند.»

حتی والدین کودک ۱۱ ساله ای که در تصادف کشته شد، در بیانیه ای عمومی در ماه اکتبر خواستار پایان دادن به خشم شدند.

دانیل و ناتان کلارک نوشتند: «ما نمی‌خواهیم نام پسرمان با نفرتی که در این جلسات منتشر می‌شود مرتبط شود. آیدن فرهنگ‌های مختلف را پذیرفت و اصرار داشت که شما هم همین کار را انجام دهید.

هنوز، جامعه هائیتی اسپرینگفیلد همچنان در خطر است، زیرا همسایگان همچنان مخالفت خود را با مهاجرت در این منطقه ابراز می کنند.

تصادف اتوبوس مدرسه یکی از چندین حادثه جاده‌ای بود که در ماه‌های اخیر واردان هائیتی شد. چند روز پس از واژگونی اتوبوس مدرسه، مرد دیگری از هائیتی با خودرویی که برای یادگیری رانندگی در یک کلیسای اسپرینگفیلد استفاده می‌کرد تصادف کرد و در سرتاسر منطقه خبرساز شد.

آن حادثه نیز باعث اعتراض شد. و کسب‌وکارهای محلی با تطبیق با هجوم ورودی‌ها، فشار را گزارش کرده‌اند.

مثلاً، ناحیه مدرسه اسپرینگفیلد مجبور است با استخدام دستیاران دوزبانه بیشتر، دو برابر تعداد دانش‌آموزانی را که به کمک زبان انگلیسی نیاز دارند، در خود جای دهد.

پاملا شای، مدیر برنامه‌های فدرال ناحیه مدرسه، سال گذشته به نشریه محلی The Hub گفت: «چهار سال پیش، ما جمعیت هائیتی نداشتیم.

در همین حال، مرکز بهداشت جامعه اسب گهواره ای، شاهد بوده است که تعداد بیماران اطفال نیازمند خدمات کریول فرانسوی یا هائیتی از ۳۸ نفر در سال ۲۰۲۰ به ۴۱۶ نفر در سال گذشته افزایش یافته است.

تنها از ژانویه تا آگوست باید ۳۴۴۰۰۰ دلار برای خدمات ترجمه خرج می‌کرد — در مقایسه با مجموع ۴۰۰۰ دلار در سال ۲۰۱۸.

دکتر یامینی تیگالا، افسر ارشد پزشکی مرکز، توضیح داد که پزشکان Rocking Horse تلفن‌های متعددی را در جیب خود حمل می‌کنند که همیشه به مترجمان کریول اسپانیایی و هائیتی متصل است.

او به الجزیره گفت: «هزینه ترجمه غیرقابل تصور است. “ما در حال مبارزه هستیم.”

فشار فزاینده در جامعه منجر به گزارش هایی از حملات علیه ساکنان هائیتی شده است. یک روز در آغاز سال شاهد دو خشونت متوالی بودیم.

یک مرد هائیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و کارت خودپرداز، تلفن همراه و ۳۰۰ دلاری که قصد داشت برای مادرش بفرستد، دزدیدند. در عرض چند ساعت، یک فرد هائیتی دیگر در خارج از نانوایی فرندلیز، یک بازار هائیتی و محل اجتماعات مورد حمله قرار گرفت. او از وسیله نقلیه خود بیرون کشیده شد و با مشت زد و ضارب در نهایت خودروی او را دزدید.

این هفته، یک مرد محلی به اتهام جرایم ناشی از نفرت فدرال در رابطه با آن دو حادثه، به علاوه حمله به شش هائیتی دیگر به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

در جلسه کمیسیون شهر، Rue — شهردار- انتخاب – همچنین ادعا کرد که صاحبخانه‌هایی را کشف کرده است که از ورودی‌های هائیتی سوءاستفاده می‌کنند و در اتاق‌های مشترک نرخ‌هایی بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ دلار برای هر تخت دریافت می‌کنند.

آرام جونیور آنتوان در سال ۲۰۲۰ به اسپرینگفیلد آمد و امروز در یک شرکت قطعات خودرو کار می کند. در هفته‌های بعد از تصادف اتوبوس مدرسه، او گفت که احساس امنیت می‌کند که در مکان‌های عمومی بیرون برود، تنها به این دلیل که ماشینی برای رانندگی دارد.

چه قبل و چه بعد از سقوط، او از هدف قرار گرفتن دوستان هائیتی و سازمان های اجتماعی شنید. او با اشاره به اولین کلیسای انجیلی هائیتی اسپرینگفیلد گفت: «کلیسای ما دو بار در یک ماه آسیب دید و شکسته شد، و آن بعد از تصادف [اتوبوس] بود.

“دیگران ماشین هایشان را شکستند. من فکر می‌کنم افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند کسانی هستند که ماشین ندارند و مجبورند از فروشگاه با کیسه‌های مواد غذایی پیاده روی کنند.”

جستجوی راه حل

برای رسیدگی به نگرانی‌ها در مورد مهاجرت رو به رشد هائیتی به اسپرینگفیلد، کمیسیون شهر اخیراً یک تیم پاسخگویی پاسخگویی مهاجرت راه‌اندازی کرده است. همچنین در تلاش برای جلوگیری از افزایش قیمت مسکن، یک دفتر ثبت املاک اجاره ایجاد کرد.

اما مدافعان معتقدند که باید اقدامات بیشتری برای کاهش تنش‌ها و کمک به مهاجران هائیتی برای یافتن پذیرش و حمایت انجام شود.

“به‌عنوان یک جامعه، آیا به جای اینکه فکر کنیم این وضعیت از بین می‌رود، به پیشرفت [هائیتی‌ها] کمک می‌کنیم؟” Teegala، افسر ارشد پزشکی در Rocking Horse، پرسید. «آنها در تلاش هستند که به وظیفه خود عمل کنند. ما باید مال خود را امتحان کنیم.”

در یک دفتر پشتی در داخل Friendly’s Market، مارجری کوولسکی و دخترش به عنوان داوطلب در جامعه هائیتی کار می کنند. آنها روزانه از ده ها نفر از مردم هائیتی که انگلیسی صحبت نمی کنند استقبال می کنند و به آنها خدمات ترجمه و کمک در امور اداری ارائه می دهند.

کوولسکی، که به زبان کریول صحبت می‌کند و ریشه‌های خانوادگی در هائیتی دارد، از اینکه تصادفات اخیر خودرو رانندگان هائیتی را درگیر می‌کردند که طبق گزارش‌ها گواهینامه معتبری نداشتند، چندان تعجب نکرد.

او گفت: “بیشتر این افراد هیچ ایده ای از الزامات مورد نیاز برای گرفتن گواهینامه رانندگی ندارند.”

حتی هنگامی که تازه واردان شرایط درخواست مجوز را درک کنند، زبان و مدارک ممکن است مانعی برای آنها باشد.

سخنگوی دپارتمان ایمنی عمومی اوهایو تأیید کرد که بخش رایانه‌ای آزمون رانندگی به زبان کریول هائیتی ارائه نمی‌شود، اگرچه شرکت‌کنندگان در آزمون می‌توانند فردی را برای کمک به ترجمه بیاورند.

به گفته کتی کرش، یک وکیل مهاجرت که به مدت چهار سال وکالت مشتریان هائیتی در اسپرینگفیلد را بر عهده داشته است،

یک مانع دیگر اتصال مهاجران جدید با کار ایمن و ثابت است.

“مجوزهای کاری ماه ها و ماه ها طول می کشد [بررسی]، گاهی بیش از یک سال. مردم تا زمانی که اینجا هستند نمی توانند کار کنند، پس چه کار می کنند؟» کرش پرسید.

کرش توضیح داد که برای مثال، در موارد پناهندگی، معمولاً ۱۸۰ روز طول می کشد تا متقاضیان واجد شرایط مجوز کار شوند. اما وقتی یک پناهجو به ایالت دیگری نقل مکان می کند یا حوزه قضایی درخواست پناهندگی خود را تغییر می دهد، این روند تا زمان برگزاری جلسه بعدی او متوقف می شود.
کرش گفت: «این امر واجد شرایط بودن برای مجوز کار را غیرممکن می‌کند. “اکثر [پناهجویان] این را نمی دانند.”

کرش از طریق کار خود همچنین مشاهده کرده است که بسیاری از هائیتی‌ها برای یافتن شغل به شرکت‌های پرسنل متکی هستند.

او گفت: «آژانس‌های موقت برای هیچ کارگری شکل ایده‌آل شغلی بلندمدت نیستند. “این به این دلیل است که آژانس های موقت تقریباً هرگز مزایایی از جمله مزایای بهداشتی و مرخصی با حقوق را برای کارگران خود ارائه نمی دهند.”

او افزود که این منجر به شرایط “ناعادلانه” برای هائیتی‌ها در اسپرینگفیلد می‌شود که به آن سازمان‌ها متکی هستند.

کرش گفت: «اهالی هائیتی، مانند سایر کارگران، بچه دارند، به مراقبت های بهداشتی نیاز دارند، و باید بتوانند برای بازنشستگی سرمایه گذاری کنند و مزایای دیگری دریافت کنند.

تقویت اقتصاد

اما باید دید آیا اراده سیاسی در سطح ایالتی و ملی برای کمک به مهاجران هائیتی برای ادغام بهتر در جامعه وجود دارد یا خیر.

تا همین اواخر، اوهایو به‌عنوان پیشروی برای کل ایالات متحده در نظر گرفته می‌شد که فضای کوچکی را برای روندهای سیاسی گسترده‌تر ارائه می‌کرد. اما با تغییر دولت به سمت راست سیاسی، این تغییر کرده است.

در رقابت‌های ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰، دونالد ترامپ جمهوری‌خواه به پیروزی قاطعی در اوهایو دست یافت، اگرچه در نهایت در انتخابات کلی شکست خورد. دو سال بعد، نامزد مورد حمایت ترامپ جی دی ونس رقیب دموکرات خود را برای یک کرسی در سنای ایالات متحده به نمایندگی از اوهایو شکست داد.

هم ترامپ و هم ونس سیاست های سختگیرانه مهاجرت طراحی شده برای کاهش چشمگیر تعداد تازه واردان به کشور.< /p>

با این وجود، اوهایو شاهد افزایش درآمد ناشی از افزایش مهاجرت خود بوده است. در بخش شمال شرقی ایالت، مهاجران ۱.۵ میلیارد دلار مالیات و ۳.۹ میلیارد دلار در قدرت مصرف در سال ۲۰۱۹ طبق گفته شورای مهاجرت آمریکا، یک سازمان غیرانتفاعی مدافع.

با این وجود، جمعیت متولدین خارج از کشور اوهایو نسبتاً کم است. در حالی که ۱۴ درصد از جمعیت ایالات متحده در خارج از کشور متولد شده اند، این رقم به کمتر از ۵ درصد کاهش می یابد. در اوهایو.

در خود اسپرینگفیلد، ساکنان خارج از کشور تنها ۲.۵ درصد را تشکیل می دهند. جمعیت، اگرچه این آمار ممکن است رشد اخیر در جامعه هائیتی را به حساب نیاورد.

آگوست، مرد هائیتی که در سال ۲۰۲۰ به اسپرینگفیلد نقل مکان کرد، معتقد است که هزینه پایین زندگی و بازار کار این منطقه همچنان برای تازه واردان جذاب خواهد بود.

او خود پس از زندگی در ایالت همسایه پنسیلوانیا جذب اسپرینگفیلد شد. آگوست، کارگر سابق کشتی کروز که به سه زبان صحبت می‌کند، گفت که متقاعد شده است که به دلیل ستایش و ستایش یکی از دوستانش از شهر، جابه‌جا شود.

او به زودی در یک انبار کار پیدا کرد. سال گذشته، او کارفرمای خود را تغییر داد و به عنوان حامی بیمار به مرکز بهداشت اجتماعی Rocking Horse ملحق شد.

«احساس می‌کردم اینجا مکانی آرام است. آگوست گفت: نرخ‌های پرداخت بهتری [نسبت به جاهای دیگر] وجود دارد و هیچ مشکلی با ترافیک یا پارکینگ وجود ندارد. “من فکر کردم، “من می توانم این کار را انجام دهم. جای من اینجاست.”

هر جمعه، او اتوبوسی را هدایت می کند که از طریق اسپرینگفیلد حرکت می کند تا خدمات مراقبت های بهداشتی را برای ساکنان، از جمله در جامعه هائیتی، ارائه دهد. او گفت که شرکت های دیگر به او مشاغلی با درآمد بالاتر پیشنهاد داده اند، اما او قصد ترک اسپرینگفیلد را ندارد. او اخیراً اولین خانه خود را اینجا خریده است.

او گفت: “من اینجا احساس مفید بودن می کنم.” “بخشی از کمک به مردمم، این چیزی است که برای من مهم است.”