آیا غرب می تواند بر بقیه جهان پیروز شود؟

تاو GROUP OF SEVEN (G7) پس از اولین شوک نفتی دهه ۱۹۷۰ شروع به جمع آوری کرد. در دهه‌های بعد، باشگاه بزرگ‌ترین دموکراسی‌های ثروتمند جهان، راه را برای سیاست‌های اقتصادی جهانی رهبری کردند. اما ارتباط آن با کاهش سهم آن از اقتصاد جهانی کمرنگ شد. در سال ۲۰۰۹ باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا، اعلام کرد که G20، گروه وسیع تری که شامل چین و سایر کشورهای بزرگ در حال توسعه می شود، به مجمع برجسته تبدیل خواهد شد. دونالد ترامپ، جانشین او، فراتر رفت و G7 را “منسوخ” خواند. با این حال، در سال گذشته، G7 در بحبوحه بحران دیگری، هدف جدیدی پیدا کرد و به عنوان انجمنی برای هماهنگی کمک به اوکراین و تحریم‌ها علیه روسیه ظاهر شد.

این وظایف در اجلاس بعدی رهبران که در ۱۹ تا ۲۱ مه در هیروشیما، زادگاه نخست وزیر ژاپن، کیشیدا فومیو، برگزار می شود، در راس دستور کار قرار خواهند گرفت. مبارزه با تحریم‌های روسیه در اولویت است. ژاپن که قوانینش از ارائه کمک های نظامی کشنده منع می کند، همچنین با استفاده از تجربه خود در بازسازی پس از بلایای طبیعی، ردای بازسازی پس از جنگ در اوکراین را بر عهده خواهد گرفت. سرگی کورسونسکی، سفیر اوکراین در ژاپن می گوید، در شهری که نماد وحشت تخریب اتمی است، اوکراین مایل است ببیند که G7 “پیام روشنی درباره تهدیدات هسته ای” به روسیه ارسال کند. «نه گفتن و ترسیم یک خط مشخص برای افراد بزرگ مهم است.»

اما حمایت G7 از اوکراین نیز نشان دهنده فاصله بین کشورهای ثروتمند و در حال توسعه در جنگ است. حتی اگر از تهاجم ولادیمیر پوتین ناراحت شده باشند، بسیاری از کشورهای فقیرتر در محکوم کردن آن به شدت تردید دارند و عمدتاً از تأثیر آن بر بازارهای مواد غذایی و انرژی گلایه می کنند. این ناهماهنگی ژاپن، رئیس G7 (و تنها عضو آسیایی) را نگران می کند.

بنابراین مقامات ژاپنی پیش از گردهمایی در هیروشیما در یک تور استماع حضور داشتند. در دو ماه گذشته، آقای کیشیدا از مصر، غنا، هند ، کنیا، موزامبیک و سنگاپور؛ هایاشی یوشیماسا، وزیر امور خارجه وی، به آمریکای لاتین سفر کرد. آقای کیشیدا در مصاحبه ای با می گوید: “در بحبوحه تهاجم روسیه به اوکراین، برخی از کشورهای جهانی-جنوبی با مشکلات بزرگی روبرو هستند… همچنین جنبشی وجود دارد که سعی می کند جهان را با استفاده از چنین موقعیت هایی تقسیم کند.” اقتصاددانو سایر رسانه ها، با استفاده از زبان مشخصاً دقیق.

در خصوصی، مقامات و دیپلمات‌های ژاپنی صراحتاً رفتار می‌کنند: غرب در برابر چین شکست می‌خورد. به جنوب جهانی می رسد. قدرت اقتصادی نسبی G7 رو به کاهش بوده است، و به همراه آن کشش نظم بین المللی که آن را نمایندگی می کند: سهم اعضای باشگاه از GDP جهانی در شرایط اسمی به اوج خود رسید. در اواخر دهه ۱۹۸۰ تقریباً ۷۰٪ بود، اما در سال ۲۰۲۱ به زیر ۴۵٪ کاهش یافت. از نظر برابری قدرت خرید، گروه BRICS شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی پیشی گرفته است. سهم G7 (به نمودار مراجعه کنید). فرستادگان ژاپنی بر این باورند که غرب در متقاعد کردن بسیاری از کشورهای فقیرتر از مزایای نظم کنونی ناکام است. آنها گزارش می دهند که از رهبران جاهای دیگر شکایات زیادی درباره آمریکا شنیده اند: در مورد آشوب در سیاست داخلی آمریکا. فقدان پیشنهادات اقتصادی در سیاست های تجاری آمریکا؛ عدم احترام در دیپلماسی آمریکا آنها نگرانند که نخبگان حاکم در بسیاری از کشورهای در حال توسعه ترجیح می دهند با چین معامله کنند، چینی که ثبات بیشتر، جاده ها و پل های بیشتر و سخنرانی های کمتری ارائه می دهد. در برآورد ژاپن، موعظه آمریکا در مورد دموکراسی به ویژه بی اثر بوده است. یکی از مقامات ژاپنی می‌گوید: «لیبرال دموکراسی یک فریاد تجمع ضعیف را نشان داده است.

ژاپن امیدوار است صحبت‌ها (مورد علاقه رئیس جمهور جو بایدن) در مورد نبرد بین دموکراسی و دموکراسی را خنثی کند. خودکامگی به نفع حمایت قوی G7 از حاکمیت قانون. مقامات ژاپنی بر این باورند که ایستادگی برای تخطی از مرزها، به جای ارزش های مبهم تر، برای طیف وسیع تری از شرکای بالقوه جذاب خواهد بود و مزایای یک سیستم بین المللی مبتنی بر قوانین به جای قدرت خام را آشکارتر می کند. یکی دیگر از مقامات ژاپنی می‌گوید: «ما از ایجاد بلوک‌های جدید حمایت نمی‌کنیم». تفکر در ماه مارس در هند، که امسال ریاست G20 را بر عهده دارد و خود را رهبر جنوب جهانی می داند. هند یکی از هشت مهمان دعوت شده برای مشاهده اجلاس هیروشیما، همراه با اندونزی، صندلی آسه آن است. کومور، رئیس اتحادیه آفریقا؛ جزایر کوک، صندلی انجمن جزایر اقیانوس آرام؛ و استرالیا، برزیل، کره جنوبی و ویتنام. رام امانوئل، سفیر آمریکا در ژاپن می‌گوید که ژاپن در تلاش است تا «با چه کسانی صحبت می‌کنیم و چگونه با آنها صحبت می‌کنیم». “ایالات متحده ۱۰۰٪ از آن در حمایت از آن حمایت می کند.”

ژاپن همچنین امیدوار است از اجلاس امسال برای مرتبط ساختن نگرانی های امنیتی منطقه عمدتاً یورو-آتلانتیک استفاده کند G7 و منطقه هند و اقیانوسیه. آقای امانوئل می‌گوید این نشست «هم پاسخی به جنگ و هم یادآوری چگونگی جلوگیری از جنگ آینده است». آقای کیشیدا جنگ در اوکراین را به تهدیدات چین علیه تایوان مرتبط دانسته است. استفاده از زور برای تغییر وضعیت موجود را نباید در هیچ منطقه ای اعم از اروپا یا آسیا تحمل کرد. هنگامی که وزرای خارجه G7 در ماه گذشته با یکدیگر دیدار کردند، در پی سفر امانوئل مکرون به پکن، به دنبال حمایت یکپارچه از تایوان بودند، سفری که مقامات ژاپنی را ناامید کرد. نشست رهبران در هیروشیما ممکن است بیانیه ای در مورد رویکرد مشترک «اجبار اقتصادی» یا رویه چین در استفاده از تجارت و امور مالی برای تنبیه دیگران به دلیل سرپیچی ژئوپلیتیکی ارائه دهد.

بنابراین این اجلاس منعکس کننده نقش دیپلماتیک – اجماع ساز و استراتژیک – که ژاپن خود را در دنیایی در حال تغییر بازی می بیند. جیمبو کن از دانشگاه کیو در توکیو می گوید: «ژاپن نیاز به پل زدن دارد. دیپلماسی ژاپن به ویژه در هند و اقیانوس آرام برای آن مناسب است. بیهاری کاوسیکان، یک دیپلمات ارشد سابق سنگاپور، می گوید که ژاپن منطقه را «بسیار بهتر از هر عضوG7 دیگری درک می کند. این می‌تواند با “نقص پروازهای وحشیانه” سایر اعضای G7 غربی کمک کند.

اما رویکرد سنجیده ژاپن دارای نکات منفی است. ساهاشی ریو از دانشگاه توکیو خاطرنشان می کند که مقامات آن در مورد حاکمیت قانون “در سطح بین المللی اما نه داخلی” صحبت می کنند. ساکت ماندن در مورد نقض حقوق یا عقب‌نشینی دموکراتیک به خاطر ائتلاف‌سازی، این خطر را به وجود می‌آورد که مشکلات آینده را تشدید کند. همانطور که آقای پوتین نشان داده است، دیکتاتورهایی که با کنترل و تعادل های مزاحم در داخل محدود نمی شوند، حملات غیرقانونی به همسایگان خود را آسان تر می کنند. و همانطور که اوکراینی‌ها نشان داده‌اند، ایستادگی در برابر این حملات زمانی آسان‌تر است که ارزش‌های مشخص و ارزشمند و همچنین سرزمینی وجود داشته باشد که باید برای آن مبارزه کرد. ■