تجاوزات مرزی چین، هند را به سمت این کشور سوق داده است غرب

تاو محتمل ترین نقاط اشتعال در آسیا عموماً تنگه تایوان، دریای چین جنوبی و شبه جزیره کره هستند. با این حال، این هفته توجه به هیمالیا و مرز ۳۴۴۰ کیلومتری (۲۱۵۰ مایلی) معطوف شد که بیشتر آن مورد مناقشه بین پرجمعیت ترین قدرت های جهان است. خبر یک نزاع در ارتفاع بالا در ۹ دسامبر از کوه ها سرازیر شد.

اختلافات مرزی قدمت آن به اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد، زمانی که بریتانیا حوزه‌های نفوذ را بین هند بریتانیا و تبت تعیین کرد (نه در آن روزگاران که تحت انقیاد چین نبود). در انتهای غربی مرز، هند مدعی آکسای چین، منطقه ای تحت کنترل چین در منطقه سین کیانگ است. در بخش شرقی، چین مدعی است که کل ایالت آروناچال پرادش هند به عنوان بخشی تاریخی از تبت است: دالایی لاما قبلی در صومعه تاوانگ آن متولد شد. شصت سال پیش، هند و چین بر سر خط مورد مناقشه با یکدیگر جنگیدند. با تحقیر هند توسط ارتش آزادیبخش خلق (pla) پایان یافت.

در دهه‌های پس از آن، اغلب درگیری‌ها رخ داده است. اما به لطف پروتکل های توافق شده بین دو کشور – از جمله ممنوعیت استفاده از سلاح گرم در هنگام درگیری گشت زنی ها – بیشتر آنها نشانه ای بوده است. تا همین اواخر، هر دو طرف به طور ضمنی مسیرهای گشت زنی طرف مقابل را در امتداد خط کنترل واقعی مورد مناقشه (lac) تصدیق می کردند. هنگامی که گشت های رقیب ملاقات کردند، بنرهای هشدار دهنده بلند شد و کلمات تند رد و بدل شد، اما کمی بدتر.

این در سال ۲۰۲۰ زمانی که دره دورافتاده گالوان، در لاداخ در بخش غربی، شاهد بود، تغییر کرد. یک تلفات وحشتناک که باعث کشته شدن ۲۰ سرباز هندی و چهار سرباز چینی شد. آنها اولین تلفات در امتداد مرز از سال ۱۹۷۵ بودند. آخرین حادثه در بخش شرقی در نزدیکی تاوانگ بود که منجر به مرگ نشد. با این حال به نظر می رسد که شبیه به یکی در Galwan بوده است. گفته می‌شود که چند صد سرباز pla – که چند برابر اندازه گشت‌زنی معمولی است – به طرف هندی یک “منطقه مورد مناقشه توافق شده” در اصطلاح مرزی حمله کرده‌اند. آنها تیزرها و چماق‌های میخ‌دار حمل می‌کردند و «مشت‌های میمون»، توپ‌های فولادی را روی طناب‌ها تاب می‌دادند. هند مدعی است که سربازان هندی که به خوبی آماده شده بودند، آنها را عقب راندند، اما از هر دو طرف مجروح شدند. چین می‌گوید هندی‌ها «به‌طور غیرقانونی» از lac عبور کردند و به دنبال جلوگیری از گشت‌زنی چینی بودند. این اولین درگیری در بخش شرقی در سال‌های اخیر بود.

اگرچه جزئیات چنین حوادثی همیشه مورد بحث است و گزارش هیچ یک از طرفین قابل اعتماد نیست، به نظر می‌رسد که تقابل‌های گالوان نشان‌دهنده یک موضوع است. چالش مستقیم چین با وضعیت موجود این اتفاق پس از آن رخ داد که چین جاده‌های جدیدی در امتداد مرز ایجاد کرد و آن را با نیروها و تجهیزات تقویت کرد. اکنون در بخش شرقی تقریباً همین کار را انجام می دهد و هند، مانند همیشه، در تلاش است تا به این روند ادامه دهد. سوشانت سینگ از مرکز تحقیقات سیاست در دهلی می نویسد: «غیرقابل پیش بینی بودن» در امتداد مرز، «ساختاری شده است».

برای مدیریت تنش هایی که بسیار انجام داده است. افزایش، چین ممکن است به خوبی پیشنهاد ایجاد مناطق حائل در شرق را بدهد، درست همانطور که دو طرف در غرب انجام داده اند. با توجه به اینکه چنین مناطقی اغلب به معنای بسته شدن هند از مناطقی است که قبلاً گشت زنی کرده بود، آنها مساوی با عقب نشینی هندی ها هستند. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، به شدت تمایلی به تسلیم شدن به این موضوع ندارد. اپوزیسیون سیاسی هند احساس می کند که او در این موضوع آسیب پذیر است.

آقای مودی یک بار رئیس جمهور شی جین پینگ را برای جشن تولد نخست وزیر هند به ایالت خود دعوت کرد. مدتهاست که چنین دلسوزی از بین رفته است. چین می گوید که مناقشه مرزی باید از روابط گسترده تر دو کشور جدا شود. تانوی مدان از موسسه بروکینگز، یک اتاق فکر در واشنگتن، می گوید، اما هند یک مرز صلح آمیز را پیش شرط روابط عادی می داند. از زمان Galwan، هند بسیاری از سرمایه گذاری های چینی را مسدود کرده و برنامه های چینی را ممنوع کرده است. بازدیدهای رسمی محدود شده است. دو رهبر در سه سال گذشته یک تبادل کوتاه داشته اند، در نشستG20 در بالی.

به سختی می توان دید که چگونه این امر منافع چین را ارتقا می دهد. به طور کلی. سیاستگذاران هندی قبلاً از این که هند به عنوان بخشی از یک بلوک ضد چین تلقی شود، بیزار بودند. اکنون، خانم مدن استدلال می کند، چین هند را «از دست داده است». جایی که زمانی مخالف معاملات تجاری بود که ممکن بود به شرکت‌ها، کشاورزان یا کارگران هندی آسیب برساند، هند به دنبال معامله با استرالیا، eu و سایرین است. این کشور که عمیقاً در برابر تهدید چین زنده است، در دفاع با آمریکا و دوستانش بسیار بیشتر همکاری می کند. ماه گذشته نیروهای مسلح هند و آمریکا حتی یک رزمایش دو هفته ای را در اوتاراکند، ایالتی هم مرز با چین برگزار کردند. هند هنوز در اردوگاه غرب نیست. اما هر چه هیمالیا با مشکلات بیشتری مواجه شود، بیشتر به سمت آن متمایل می شود.■

ادامه مطلب از بانیان، ستون نویس ما در آسیا:
کدام نسخه از انور ابراهیم بر مالزی حکومت خواهد کرد؟ (۸ دسامبر)
نارندرا مودی در شرف تحقق وعده اصلی به هندوها است (اول دسامبر)
استرالیا از خانه سگ چین بیرون آمد (۲۴ نوامبر)