جدیدترین خط قطار لندن اکنون شلوغ ترین خط قطار آن نیز است

جohn Betjeman ناامید می شد. شاعر پیشنهاد بمباران اسلاو را داد. شهر حاوی «بارهای ساختگی تودور»، «غذاخانه‌های با تهویه مطبوع و روشن» و (آخرین وحشت) مردمی بود که «اغلب به میدن‌هد می‌روند». در عوض، رسیدن به آنجا آسانتر شده است. خط الیزابت ، خط قطاری که در مسیر لندن در مسیر اسکس به Reading، توقف در Slough در راه، یک سال پیش در این ماه افتتاح شد. بریتانیایی‌ها به تعداد زیادی در آن سفر می‌کنند: طبق داده‌های اداره راه‌آهن و جاده، تقریباً از هر شش سفر ریلی، یک نفر در این خط انجام می‌شود. گفته می‌شود برخی از مردم حتی در Maidenhead پیاده می‌شوند.

جدیدترین خط راه‌آهن لندن ممکن است شاعرانه نباشد – ایستگاه‌های دیگر آن شامل وولویچ کمتر غنایی است – اما حماسی است ساخت آن چیزی بود که در مهندسی به عنوان “مگا پروژه” شناخته می شود و این عنوان شایسته آن است. دارای ۴۲ کیلومتر تونل ریلی جدید و ۱۳.۵ کیلومتر تونل پیاده روی است. ساخت آن شامل حفاری زمین کافی برای ساختن یک ذخیره‌گاه طبیعی در تیمز، ۳ متر مکعب بتن و استقرار مکرر واحد بین‌المللی بی‌کران، یعنی استخر شنای المپیک بود. آن بزرگ است.

این هم لازمه چون لندن هم بزرگه. هنگامی که بادکنک‌بازان ویکتوریایی برای اولین بار به آسمان رفتند و به شهرهای اروپایی زیر خود نگاه کردند، از اینکه مراکز زیبای پاریس یا لندن بخش کوچکی از کل را تشکیل می‌دهند، شوکه شدند. کاخ‌ها، گالری‌ها و پارک‌های معروف جزایری صرف از دوران باستان در دریاهای پراکندگی شهری و صنعت بودند. دو قرن بعد دریاها تبدیل به اقیانوس شدند. از یک سر خط الیزابت تا سر دیگر، نقشه تیوب پایتخت اکنون مسافت ۱۰۰ کیلومتری را پوشش می دهد.

خط تقریباً اتفاق نیفتاد. همانطور که قطارها و لوله‌های لندن از ازدحام رنج می‌برند، پروژه‌های مهندسی که آنها را ایجاد می‌کنند نیز آسیب می‌بینند. در دهه ۱۹۸۰ واضح بود که لندن به ظرفیت راه آهن شرق-غرب بیشتری نیاز دارد، اما روشن نبود که چگونه می توان آن را محقق کرد. کراس ریل (همانطور که در آن زمان نامیده می شد) خود را در صف با پروژه های دیگر، از جمله خط قطار جدید از چلسی به هاکنی، در شرق شهر یافت. هاکنی آن را نجات داد. هنگامی که کارمندان دولتی به مارگارت تاچر پیشنهاد کردند، او بسیار وحشت زده شد. “آیا می دانید چه نوع مردمی در هاکنی زندگی می کنند؟ آنها رای دهندگان محافظه کار نیستند.» کراس ریل یک حرکت بود.

در سالهای بعد، Cross-rail خط فاصله خود را از دست داد. ۱۸.۹ میلیارد پوند (۲۳.۸ میلیارد دلار) از مخارج جذب کرد. و به لطف بوریس جانسون، نام جدیدی پیدا کرد. “خط الیزابت” توسط ملکه وقت، سه سال و نیم دیرتر از حد انتظار، در ۲۴ مه ۲۰۲۲ افتتاح شد. تاخیر قابل درک بود. حفر یک تونل بزرگ سخت است. حفر آن در زیر شهر سخت تر است. مهندسان کمتر خاک بکر را می‌شکنند تا مسیرهای متزلزل را از طریق زیرساخت‌های موجود ببافند: در جاده تاتنهام کورت، ماشین‌های حفاری ۶۰ سانتی‌متر از یک تونل شمالی لاین عبور کردند.

و خط جدید چیزهای پیچیده ای در خود داشت. بتجمن ممکن است به تهویه مطبوع تمسخر کرده باشد، اما خط الیزابت آن را در همه جا دارد. برای اطمینان از کارآمدی آن، مهندسان باید چیزهای بزرگی را در نظر می گرفتند، مانند جریان هوا در تونل ها (قطارهای ۲۰۵ متری، هر کدام به اندازه ای طول می کشند که صندلی های عقب رفته آنها مانند تمرین یک هنرمند در پرسپکتیو به نظر می رسد، مانند پیستون عمل می کند) و موارد کوچک، مانند به عنوان افرادی که روی آنها هستند (هر مسافر در هنگام نشستن حدود ۱۰۰ وات و در حالت ایستاده ۱۲۰ وات برق تولید می کند). فیل کلیتون، مهندس ارشد آن، می گوید بدون تهویه مطبوع، همه چیز “بسیار گرم می شود”.

ارزش زحمت را داشت. در راه‌آهن‌های زیرزمینی لندن سفر کنید و نه تنها در فضا بلکه در زمان سفر می‌کنید. یک باستان شناسی مهندسی در زیر خیابان های شهر وجود دارد، هر خط یک راه آهن و یادگاری در حالی که برخی از آن‌ها نشان‌دهنده آشفتگی ویکتوریایی هستند، خط الیزابت شیک قرن بیست‌ویکمی است، با بتن برجسته و زیبا و منحنی ارگانیک. این مانند یک روده بزرگ است که به خوبی روشن شده است.

این مگاپروژه اکنون خانه نکات جزئی زندگی است. در اسلاو و میدنهد، مردم برای قرص‌های یائسگی و درمان‌های ریزش مو سوار آگهی‌های خیلی صمیمی می‌شوند و می‌نشینند. با آنها صحبت کنید، و آنها می گویند که آن را دوست دارند: تمیزی، سرعت و – مهمتر از همه – تهویه هوا. Betjeman می تواند به دار آویخته شود. ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.