شب‌های بی‌خواب، نامه‌ای به نصار: آخرین روزهای اپشتاین فاش شد
دو هفته قبل از پایان زندگی، جفری اپستین در گوشه ای از سلول زندان منهتن نشسته بود و دستانش را روی گوش هایش قرار داده بود. ناامید برای خفه کردن صدای توالتی که از حرکت باز نمی ایستد.
طبق سوابقی که به تازگی توسط آسوشیتدپرس (AP) به دست آمده است، مقامات زندان مشاهده کردند که اپستین آشفته بود و نمی توانست بخوابد. او خود را “بزدل” نامید و شکایت کرد که به دنبال اتهامات دستگیری ژوئیه ۲۰۱۹ به اتهام قاچاق جنسی فدرال و توطئه – زندگی لوکس او به قفس سیمانی و فولادی تبدیل شد.
این سرمایه‌دار آبروریز در آن زمان برای اقدام به خودکشی چند روز قبل تحت نظر روانی قرار داشت که باعث کبودی و خراشیدن گردنش شد. با این حال، حتی پس از ۳۱ ساعت مراقبت از خودکشی، اپستین اصرار داشت که قصد خودکشی ندارد و به روانشناس زندان گفت که “زندگی شگفت انگیزی” دارد و “دیوانه خواهد بود” اگر به آن پایان دهد.
در ۱۰ آگوست ۲۰۱۹، اپستاین مرده بود.
نزدیک به چهار سال بعد، AP بیش از ۴۰۰۰ صفحه از اسناد مربوط به مرگ اپستین را از اداره فدرال زندان ها تحت قانون آزادی اطلاعات به دست آورده است. آنها شامل بازسازی روانشناختی دقیق وقایع منجر به خودکشی اپستین، و همچنین سابقه سلامتی او، گزارش‌های آژانس داخلی، ایمیل‌ها، یادداشت‌ها و سایر سوابق است.
در مجموع، اسنادی که AP در روز پنجشنبه به دست آورد، کامل‌ترین گزارشی را تا به امروز از بازداشت و مرگ اپستین و پیامدهای آشفته آن ارائه می‌کند. این سوابق به از بین بردن بسیاری از تئوری‌های توطئه پیرامون خودکشی اپستین کمک می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه شکست‌های اساسی در اداره زندانها – از جمله کمبود شدید کارکنان و کاهش کارمندان – در مرگ اپستین نقش داشته است.
آنها پس از اینکه اپستین در سلول خود در مرکز اصلاح و تربیت متروپولیتن در شهر نیویورک که اکنون بسته شده بود، بی‌اعتنا به پاسخ‌های درهم‌آمیز سازمان زندان فدرال می‌افزایند.
در یک ایمیل، یک دادستان درگیر در پرونده جنایی اپستین از کمبود اطلاعات از سوی اداره زندان ها در ساعات حساس پس از مرگ او شکایت کرد و نوشت که “صراحتاً غیرقابل باور” است که آژانس در حال انتشار بیانیه های مطبوعاتی عمومی است. قبل از اینکه اطلاعات اولیه را به ما بگوید تا بتوانیم آن را به وکلای او که می توانند آن را به خانواده او منتقل کنند.
در ایمیل دیگری، یکی از مقامات بلندپایه اداره زندانها پیشنهادی جعلی به مدیر آژانس ارائه کرد مبنی بر اینکه خبرنگاران اخبار باید برای اطلاعات در مورد مرگ اپستین به کارکنان زندان پول می دادند، زیرا آنها جزئیات نارسایی های آژانس را گزارش می کردند – اخلاقیات را زیر سوال می بردند. از روزنامه نگاران و کارگران خود آژانس.
این اسناد همچنین دریچه ای تازه به رفتار اپستین در طول ۳۶ روز زندان ارائه می دهد، از جمله تلاش قبلی گزارش نشده او برای برقراری ارتباط از طریق نامه با یک کودک پرمخاطب دیگر: لری ناسار، پزشک تیم ژیمناستیک ایالات متحده که به جرم آزار جنسی چندین نفر محکوم شد. ورزشکاران.
نامه اپستین به نصار هفته‌ها پس از مرگ اپستین در اتاق پست زندان به فرستنده بازگردانده شد.
بازپرسی که نامه را پیدا کرد به یکی از مقامات زندان از طریق ایمیل گفت: «به نظر می‌رسد که او آن را پست کرده و به او بازگردانده شده است. “من مطمئن نیستم که آیا باید آن را باز کنم یا باید آن را به کسی تحویل دهیم؟”
خود نامه در میان اسناد تحویل داده شده به AP گنجانده نشده است.
شب قبل از مرگ اپستین، او خود را از ملاقات با وکلایش برای برقراری تماس تلفنی با خانواده اش معذور کرد. طبق یادداشتی از یکی از مدیران واحد، اپستین به یک کارمند زندان گفت که با مادرش تماس می‌گیرد که ۱۵ سال در آن زمان مرده بود.
مرگ اپستین بر اداره زندانها نظارت بیشتری را برانگیخت و باعث شد این آژانس در سال ۲۰۲۱ مرکز اصلاح و تربیت متروپولیتن را ببندد. این امر تحقیقات AP را برانگیخت که مشکلات عمیق و گزارش‌نشده‌ای را در داخل آژانس، بزرگترین وزارت دادگستری کشف کرد. با بیش از ۳۰۰۰۰ کارمند، ۱۵۸۰۰۰ زندانی و بودجه سالانه ۸ میلیارد دلار.
یک یادداشت داخلی، بدون تاریخ، اما پس از مرگ اپستین ارسال شد، مشکلات موجود در زندان را به “کاهش جدی سطح کارکنان، آموزش نامناسب یا فقدان آموزش و پیگیری و نظارت” نسبت داد.
این یادداشت همچنین جزئیات اقدامات اداره زندانها را برای رفع نقص‌هایی که خودکشی اپشتین فاش کرده بود، انجام داده است، از جمله اینکه ناظران را ملزم می‌کند که ویدیوی نظارت را بررسی کنند تا مطمئن شوند که مأموران بررسی‌های سلولی لازم را انجام داده‌اند.
مارتین واینبرگ، وکیل اپستین، گفت که افراد بازداشت شده در این مرکز “شرایط قرون وسطایی حبس را تحمل کردند که هیچ متهم آمریکایی نباید تحت آن قرار می گرفت”.
واینبرگ روز پنجشنبه در یک مصاحبه تلفنی گفت: “این غم انگیز است، غم انگیز است که این نوع رویداد طول کشید تا سرانجام اداره زندان ها این موسسه تاسف بار را تعطیل کند.”
کارگرانی که وظیفه محافظت از اپستین در شبی که او خود را کشت، تووا نوئل و مایکل توماس، متهم به دروغ گفتن در سوابق زندان شدند تا اینطور به نظر برسد که آنها قبل از اینکه اپشتین بی‌جان پیدا شود، بررسی‌های لازم را انجام داده‌اند. هم سلولی اپستین پس از جلسه دادگاه روز قبل برنگشت و مسئولان زندان نتوانستند زندانی دیگری را با او جفت کنند و او را تنها گذاشتند.
دادستان‌ها ادعا کردند که در فاصله ۱۵ فوتی (۴.۶ متری) از سلول اپشتین پشت میز خود نشسته‌اند، مبلمان و موتورسیکلت را به‌صورت آنلاین خرید می‌کنند و به جای اینکه هر ۳۰ دقیقه یک بار دور مورد نیاز واحد را دور بزنند، در محوطه مشترک واحد قدم می‌زدند.
طبق کیفرخواست خود، در طول یک دوره دو ساعته، هر دو به نظر می‌رسیدند که خواب بوده‌اند. نوئل و توماس اعتراف کردند که ثبت‌های ثبت شده را جعل کرده‌اند، اما طبق توافق با دادستان‌های فدرال از زندان خودداری کردند. کپی‌هایی از برخی از آن سیاهه‌ها در میان اسناد منتشر شده در روز پنجشنبه گنجانده شد و امضای نگهبانان حذف شد.
تحقیق دیگری توسط بازرس کل وزارت دادگستری همچنان ادامه دارد.
جفری اپستین قبل از مرگش در زندان در سال ۲۰۱۹ با اتهامات قاچاق جنسی فدرال و توطئه روبرو بود [با احترام: وزارت اجرای قانون فلوریدا]اپستاین در ۶ ژوئیه ۲۰۱۹ وارد مرکز اصلاح و تربیت متروپولیتن شد. او ۲۲ ساعت را در جمعیت عمومی زندان گذراند تا اینکه مقامات او را به واحد مسکونی ویژه منتقل کردند «به دلیل افزایش قابل توجه پوشش رسانه‌ای و آگاهی از بدنامی او در میان زندانیان جمعیت زندانی»، با توجه به بازسازی روانی مرگ وی.
اپستین بعداً گفت که از پوشیدن لباس نارنجی رنگی که برای زندانیان در واحد مسکونی ویژه تهیه شده بود ناراحت است و از اینکه با وجود رفتار خوب در پشت میله‌های زندان با او مانند یک “آدم بد” رفتار می‌شود شکایت کرد. او برای ملاقات‌های تقریباً روزانه‌اش با وکلایش یک یونیفرم قهوه‌ای درخواست کرد.
در طول غربالگری اولیه سلامت، این مرد ۶۶ ساله گفت که در پنج سال گذشته بیش از ۱۰ شریک جنسی زن داشته است. سوابق پزشکی نشان داد که او از آپنه خواب، یبوست، فشار خون بالا، کمردرد و پیش دیابت رنج می برد و قبلاً برای کلامیدیا تحت درمان قرار گرفته بود.
سوابق نشان می‌دهد که اپستین تلاش‌هایی برای انطباق با محیط زندان خود انجام داده است. او برای یک وعده غذایی کوشر ثبت نام کرد و از طریق وکیلش به مسئولان زندان گفت که اجازه می‌خواهد تا در بیرون ورزش کند. اپستین دو روز قبل از اینکه جسدش پیدا شود، اقلامی به ارزش ۷۳.۸۵ دلار از کمیساریای زندان خرید، از جمله یک رادیو AM/FM و هدفون. هنگام مرگ او ۵۶۶ دلار در حسابش باقی مانده بود.
دیدگاه اپستین زمانی بدتر شد که قاضی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۹ وثیقه او را رد کرد – و این احتمال را ایجاد کرد که او تا زمان محاکمه و احتمالاً بیشتر در حبس بماند. اگر مجرم شناخته می شد، تا ۴۵ سال زندان محکوم می شد. چهار روز بعد، اپستین را در کف سلولش با نواری از ملحفه دور گردنش پیدا کردند.
اپستاین زنده ماند. جراحات او نیازی به رفتن به بیمارستان نداشت. او تحت مراقبت خودکشی قرار گرفت و بعداً تحت نظر روانپزشکی قرار گرفت. افسران زندان در سیاهه‌های کاری یادداشت کردند که او را مشاهده کردند، «در لبه تخت نشسته، غرق در فکر» و نشسته «سرش به دیوار».
اپستاین از سر و صدای زندان و کم خوابی خود ابراز ناراحتی کرد. اپستین در چند هفته اول حضور در مرکز اصلاح و تربیت متروپولیتن، دستگاه تنفسی آپنه خواب خود را که از آن استفاده می‌کرد، نداشت. سپس توالت در سلول او شروع به کار کرد.
روانشناس ارشد زندان روز بعد در ایمیلی نوشت: “او هنوز در همان سلول با توالت شکسته مانده بود.” “لطفاً وقتی از محل قانونی برگشت او را به سلول همسایه منتقل کنید، زیرا توالت هنوز کار نمی کند.”
یک روز قبل از پایان دادن به زندگی اپستین، یک قاضی فدرال حدود ۲۰۰۰ صفحه از اسناد را در یک شکایت سوء استفاده جنسی علیه او باز کرد. مقامات زندان مشاهده کردند که این پیشرفت وضعیت عالی قبلی اپستین را بیشتر از بین برد.
مقامات نوشتند که این، همراه با فقدان ارتباطات بین فردی قابل توجه و “ایده گذراندن بالقوه زندگی خود در زندان، عواملی بودند که احتمالاً در خودکشی آقای اپستین نقش داشتند.”
اگر شما یا شخصی که می‌شناسید در معرض خطر خودکشی است، این سازمان‌ها ممکن است بتوانند برای کمک به.