شورشیان مائوئیست فیلیپین که زمانی مغرور بودند، خارج شده اند مهمات

LaST MONTH رهبران چریکی ارتش خلق جدید (NPA) به واحدهای خود در سرتاسر فیلیپین دستور دادند که با ۲۱ تفنگ به دو قهرمان کشته شده سلام کنند. با این حال، این نمایش رزمی با دستوری برای ادای سلام بی سر و صدا کاهش یافت، یا به این دلیل که ارتش از گلوله خارج شده است یا از ترس اینکه هواپیمای جنگنده به پلیس هشدار دهد. چند صد مبارزی که به درستی صف آرایی کردند (و احتمالاً “بنگ” را زمزمه کردند) تمام آن چیزی است که از یک شورش مائوئیستی زمانی مهیب باقی مانده است. NPA ۵۴ سال پیش برای سرنگونی رئیس جمهور مورد حمایت آمریکا، فردیناند مارکوس، راه اندازی شد. اکنون در آستانه تسلیم شدن به پسر و جانشین او، فردیناند “بونگ بونگ” مارکوس است.

چریک‌ها یادگاری از هر نوع سیاست احمقانه هستند. در قوی‌ترین حالت، NPA، شاخه مسلح حزب کمونیست در سایه فیلیپین (CPP)، حدود ۲۵۰۰۰ جنگجو داشت. نیروهای آمریکایی مستقر در فیلیپین را در طول جنگ سرد تهدید کرد. مارکوس برای توجیه حکومت طولانی و ظالمانه فزاینده خود به آن اشاره کرد. با این حال، پس از سرنگونی او توسط یک خیزش مردمی در سال ۱۹۸۶، که در آن چریک ها هیچ نقشی نداشتند، احیای دموکراسی و رشد سریع اقتصادی باعث شد که انقلاب مسلحانه برای جوانان فیلیپینی جذابیت کمتری داشته باشد. با کاهش رتبه‌های NPA، رهبران آن به طور فزاینده‌ای در بحث‌های ایدئولوژیک محرمانه گم شدند (که منجر به تجدید نظرهای مهمی شد، مانند “دومین جنبش بزرگ اصلاحی” در دهه ۱۹۹۰). در همین حال، مبارزان آنها به اخاذی “مالیات انقلابی” از شرکت های محلی روی آوردند.

علیرغم عدم جدیت آشکار این گروه، آمریکا در سال ۲۰۰۲ تمجید دیگری از آن کرد. در جستجوی دشمنانی برای جنگ جهانی خود. در مورد ترور، حزب کمونیست، چریکهای اخاذی آنها و گروه های جهادی فیلیپینی و جدایی طلبان اسلام گرا را تروریست معرفی کرد. NPA به شدت علیه اهداف آمریکایی تهدید به تلافی جویانه کرد. اما این آخرین نفس بدنامی باعث انحطاط مائوئیست ها نشد.

به دنبال شکست جهادی ها و پایان مذاکره به جنبش جدایی طلب اسلام گرا، NPA < /small> اکنون آخرین تهدید امنیتی داخلی فیلیپین در نظر گرفته می شود. اما بونگ بونگ مارکوس نباید بیش از حد نگران باشد. تخمین زده می شود که این گروه حدود ۲۰۰۰ جنگجو داشته باشد و هیچ رهبر ملی باقی مانده باشد. جوما سیسون، مؤسس سالخورده CPP، دسامبر گذشته در تبعید درگذشت. دیگر رهبران برجسته حزب، بنیتو تیامزون و همسرش ویلما اتریش، موضوع ادای احترام در سکوت ماه گذشته بودند. دولت می گوید که آنها در دریا کشته شدند که قایق آنها در جریان تعقیب و گریز با نیروهای مسلح منفجر شد. چریک ها ادعا می کنند که دولت آنها را به قتل رسانده و اجساد آنها را منفجر کرده است. در هر صورت، انقلاب به نتیجه نرسید. ■