چرا چین از استارلینک می ترسد؟

Beware ارتش آزادیبخش خلق (PLA) می گوید از Starlink. ابر صورت فلکی ماهواره ها، طراحی شده برای دسترسی به اینترنت با پهنای باند بالا خارج از شبکه، توسط SpaceX، یک شرکت خصوصی آمریکایی اداره می شود. ارتش آزادی روزانه هشدار می دهد که مقامات واشنگتن مطمئناً از آن سوء استفاده می کنند. وقتی استارلینک سال گذشته در اختیار اوکراین قرار گرفت، پس از تهاجم روسیه به این کشور، روزنامه ارتش آن را “همدست” “امریکا شیفته هژمونی” خواند. نگران نباشید که این اوکراین بود که از SpaceX درخواست کمک کرد.

استارلینک برای تلاش های جنگی اوکراین حیاتی بوده است. پیوندهای ماهواره ای به سربازان این امکان را می دهد که با هم ارتباط برقرار کنند، اهداف را شناسایی کنند و ویدیوهایی را برای دیدن جهان آپلود کنند. سیستم به سختی گیر می کند. از دیدگاه چین، این امر نه تنها دوستش روسیه را در مضیقه قرار می دهد، بلکه نگرانی هایی را در مورد تایوان، جزیره خودگردانی که چین مدعی آن است، افزایش می دهد. اگر تایوان به استارلینک دسترسی داشته باشد، تهاجم چین بسیار دشوارتر خواهد شد.

اما نگرانی های چین فراتر از این است. می ترسد که آمریکا از طریق استارلینک سرزمینی را در مدار پایین زمین غرق کند. چین نیز می خواهد در این حوزه قدرتی باشد. و قابلیت های ارائه شده توسط سیستم هایی مانند Starlink را می خواهد. بنابراین در حال کار بر روی نسخه ای از خود است.

قطع کردن بند ناف

وقتی صحبت از تایوان می شود، تحلیلگران فکر می کنند که چین اگر قصد حمله به آن را داشت، ممکن است با قطع ۱۴ کابل اینترنت زیر دریا که جزیره را به دنیا متصل می کند، شروع شود. تایوان در حال افزودن کابل ها و برنامه ریزی برای دفاع از نقاط فرود خود است. اما همچنین در حال آزمایش آنتن ها در ۷۰۰ مکان، از جمله برخی در خارج از تایوان است. اینها می‌توانند سیگنال‌ها را از طریق ماهواره‌هایی که در مدار پایین قرار دارند، مانند ماهواره‌هایی که Starlink استفاده می‌کند، ارسال و دریافت کنند. Tzeng Yisuo از موسسه تحقیقات دفاع و امنیت ملی، یک اتاق فکر در تایوان، می‌گوید هدف این است که آنتن‌ها را «تا حد امکان متحرک» کنیم تا از حمله جان سالم به در ببرند.

چین توانایی ساقط کردن ماهواره ها را دارد. اما Starlink از بیش از ۴۰۰۰ نفر از آنها تشکیل شده است و در نهایت قصد دارد ده ها هزار مورد داشته باشد. چین ممکن است با تکیه بر بنیانگذار SpaceX، ایلان ماسک، موفقیت بیشتری کسب کند تا از دسترسی تایوان به Starlink جلوگیری کند. شرکت بزرگ دیگر آقای ماسک، تسلا، یک کارخانه بزرگ در شانگهای دارد. او سال گذشته به چین پیشنهاد داد تا کنترلی بر تایوان به چین داده شود تا اختلاف آنها حل شود. (SpaceX تایوان را به‌عنوان مکانی فهرست می‌کند که Starlink به زودی در آن قرار می‌گیرد، اما این شرکت درخواستی برای فعالیت در آنجا به صورت تجاری نکرده است.)

جاه طلبی های چین در مدار پایین بسیار بزرگتر است. در سال ۲۰۲۰، دولت اسنادی را برای یک صورت فلکی ۱۲۹۹۲ ماهواره ای به اتحادیه بین المللی مخابرات، یک نهاد UN ارسال کرد. یک سال بعد، دولت China Satellite Networks Group Limited را تأسیس کرد و آن را موظف به توسعه اینترنت ماهواره‌ای کرد. حداقل هفت شرکت دولتی و خصوصی چینی در حال ساخت کارخانه های ماهواره ای هستند، با این انتظار که به زودی قادر به تولید چند صد ماهواره کوچک ارتباطی در سال باشند.

مقامات پکن ذهنیت مسابقه فضایی را توسعه داده اند. ارتش آزادیبخش روزانه در سال ۲۰۲۲ هشدار داد مدارهای خاص و فرکانس های رادیویی “منابع استراتژیک کمیاب” هستند که استارلینک می خواهد آنها را “انحصار” کند. سال گذشته وو یانشنگ، رئیس پیمانکار اصلی فضایی چین، گفت که کشورش برای تبدیل شدن به یک “قدرت فضایی” باید سریعتر حرکت کرد. در آوریل، نخست وزیر، لی کیانگ، از سه استارتاپ بازدید کرد تا اهمیت صنایع آنها را برجسته کند. یکی گلکسی اسپیس، سازنده ماهواره بود که شش تای آن سال گذشته به مدار پایین پرتاب شد.

بسیاری از فعالیت های اخیر ناشی از تمایل شی جین پینگ، رهبر چین است. رهبر، برای مدرن کردن PLA. ژنرال‌های او مدت‌هاست مطالعه کرده‌اند که چگونه آمریکا از ابزارهای ارتباطی و اطلاعاتی برای حرکت سریع‌تر و دیدن واضح‌تر در میدان جنگ استفاده می‌کند. آقای شی می‌خواهد یک نیروی بسیار “اطلاعاتی” ایجاد کند، نیرویی که بتواند از فناوری اطلاعات برای انجام عملیات‌های مشترک در زمین، هوا و دریا استفاده کند – بدون در نظر گرفتن فضا و فضای سایبری.

آسمان شلوغ< /h2>

چین همسایگان زیادی در مدار پایین فراتر از فضاX خواهد داشت. دولت بریتانیا دارای سهامی در OneWeb است که در شرف تکمیل مجموعه ای شامل ۶۵۰ ماهواره است. کویپر، یک صورت فلکی برنامه ریزی شده توسط جف بزوس، بنیانگذار آمازون، قرار است به زودی اولین ماهواره های آزمایشی خود را به فضا پرتاب کند. اتحادیه اروپا در حال برنامه ریزی سیستم خود است، مانند روسیه. برای قدرت‌های جهان، اینترنت ماهواره‌ای ممکن است به عنوان یک قابلیت استراتژیک مانند ناوبری ماهواره‌ای در نظر گرفته شود که به سطحی از کنترل مستقل نیاز دارد.

SpaceX یک مزیت مهم دارد. ماهواره ها در مدار پایین دوام زیادی ندارند، بنابراین شرکت آنها را به طور منظم جایگزین می کند. این مستلزم تعداد زیادی پرتاب موشک است (یکی از آنها در اینجا نشان داده شده است). SpaceX بهترین سیستم جهان را برای آن دارد، موشک فالکون ۹ که تا حدی قابل استفاده مجدد است. اکنون روی یک فضاپیمای بسیار بزرگتر و کاملاً قابل استفاده مجدد به نام استارشیپ کار می کند که می تواند صدها ماهواره را همزمان به فضا پرتاب کند. به نظر می رسد که برخی از شرکت های چینی در تلاش هستند تا به نتیجه برسند.

همه فعالیت ها چین را نگران می کند. لیبراسیون ارتش روزانه شکایت می کند که تنها برای ۵۰۰۰۰ ماهواره در مدار پایین زمین جا وجود دارد و ممکن است استارلینک در نهایت بیش از ۸۰ درصد از این فضا را اشغال کند. جولیانا سوس از موسسه Royal United Services، یک اندیشکده در بریتانیا، می‌گوید که محاسبه آنقدرها هم ساده نیست. او می گوید، مدار پایین را به عنوان یک بزرگراه تصور کنید. چیزی که باید محاسبه شود این است که چه تعداد خودروی متحرک در آن بزرگراه می تواند با خیال راحت در خود جای دهد. خیلی به اندازه ماهواره ها و مسیر حرکت آنها بستگی دارد.

در سال ۲۰۲۱ دو ماهواره از Starlink در مسیر برخورد با یک ایستگاه فضایی چینی قرار گرفتند و آن را مجبور به حرکت کردند. حداقل چین چنین می گوید. آمریکا این اتهام را رد می کند. بنجامین سیلورستاین از بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، یک اتاق فکر در آمریکا، می‌گوید که ممکن است دو قدرت از روش‌های متفاوتی برای محاسبه مدارها استفاده کنند. آنها همچنین ممکن است نظرات متفاوتی در مورد چیزی که برای راحتی خیلی نزدیک است داشته باشند. آنچه واضح است این است که فقدان ارتباطات مشکل را تشدید می‌کند، همانطور که فقدان هنجارهای مربوط به ترافیک در مدار پایین. آمریکا و چین قبلاً در مورد این چیزها صحبت می کردند، اما از سال ۲۰۱۷ چنین ملاقات هایی وجود نداشته است. این خطرناک است. با شلوغ شدن مدار پایین، احتمال یک برخورد بد بیشتر می شود. ■

مشترکین می توانند در ثبت نام کنند Drum Tower ، خبرنامه هفتگی جدید ما، برای درک آنچه جهان از چین می سازد—و چین از جهان چه می سازد.