کارگر در مرکز کشور دستاوردهای چشمگیری کسب می کند برگزیت

Ramsgate بندر زمانی یک ناوگان ماهیگیری شلوغ داشت. امروزه تنها نشانه حیات، روی چهار برش اسکله ای از نیروی مرزی است که وظیفه آنها رهگیری مهاجران از قایق ها در کانال انگلیسی و آوردن آنها به ساحل است. با رسیدن نفر پنجم، یک ماهیگیر مسن به دیوار بندر تکیه می دهد. او دم می زند و به دریا اشاره می کند: «برگرد بیرون، و کمی کار کن!»

خاکستری، بدبین به اروپا و خارش دادن به وست مینستر، رای دهندگان خشمگین در شهرهای غمگین در امتداد سواحل شرقی انگلستان به قدری شرح داده شده اند که یک کلیشه سیاسی هستند. خشم از مهاجرت و ریاضت اقتصادی آنها را ابتدا به آغوش حزب استقلال بریتانیا نایجل فاراژ (UKIP)، سپس جانشین آن، حزب برگزیت، و سپس مقلد آن در بوریس سوق داد. محافظه کاران جانسون در طول راه، آنها بریتانیا را از اتحادیه اروپا بیرون راندند.

رامسگیت، در شرق کنت، هنوز هم غمگین است. مردم محلی هنوز عصبانی هستند. اما انتخابات محلی که در ۴ مه در بسیاری از انگلستان برگزار شد، این حالت را ایجاد کرد. قیام در جهتی جدید شگفت انگیز حزب کارگر کنترل چندین شورا را در مناطق حامی برگزیت، از جمله برخی در کنت، به دست گرفت. رابرت فورد از دانشگاه منچستر، که یکی از اولین کسانی بود که یک دهه پیش پتانسیل UKIP را در این منطقه شناسایی کرد، می‌گوید که صف آرایی طولانی مدت رای‌دهندگان بدبین به اروپا تا حدی رو به کاهش است.

حدود یک چهارم رای دهندگان ترک اکنون از حزب کارگر حمایت می کنند که این رقم در انتخابات ۲۰۱۹ ۱۴ درصد بود. مناطقی که به شدت طرفدار برگزیت بودند در انتخابات محلی بیشترین تأثیر را به حزب کارگر داشتند. حزب در سنگرهای Remain عقب نشینی کرد (نمودار را ببینید). این باعث می شود که حمایت آن برای پیروزی در انتخابات عمومی به طور موثرتری توزیع شود. رای دهندگان ترک نیز به طور فزاینده ای با محافظه ها دشمنی می کنند. آقای فاراژ می‌گوید: «من در یک مهمانی خیابانی تاجگذاری در کنت بودم و با مردم طبقه کارگر ملاقات می‌کردم که می‌گفتند «نیگه، تو باید نخست‌وزیر ما می‌بودی». اما همه آنها هفته گذشته به حزب کارگر رای می دادند.

پیروزی حزب کارگر در شورای Thanet، ناحیه ای که Ramsgate در آن وجود دارد، به ویژه چشمگیر بود. آقای فاراژ در سال ۲۰۰۵ و بار دیگر در سال ۲۰۱۵ نامزد پارلمان شد و دوم شد. در سال ۲۰۱۵ UKIP کنترل این شورا را به دست گرفت، اولین و آخرین شورایی که اداره می شد. مایکل کریک، زندگی‌نامه‌نویس آقای فاراژ، خاطرنشان می‌کند که این منطقه دو بال از حمایت UKIP را گرد هم آورد: “سرهنگ‌های بازنشسته در کت‌های بلیزر، از G&T لذت می‌برند. پس از یک دور گلف» در شهرهایی مانند ساندویچ، و طبقه کارگر سفیدپوست ساکن در املاک شورای اطراف Ramsgate. کریگ مکینلی، نماینده حزب محافظه کار نماینده مجلس، از بزرگان سابق UKIP است.

«مساله برگزیت کم رنگ شده است. ریک اوریت، رهبر محلی حزب کارگر، می‌گوید: «این دیگر در دستور کار آنها نیست. زندگی مردم تحت سلطه هزینه های زندگی و خدمات بهداشتی است و آنها به دنبال کسی هستند که بتواند به بهترین وجه به این سوالات پاسخ دهد. نرخ تورم بریتانیا در سال منتهی به مارس ۱۰.۱ درصد بود و لیست انتظار بیمارستان ها هنوز کاهش نیافته است. ریشی سوناک “قایق ها را متوقف کنید” را یکی از وعده های اصلی خود قرار داده است، اما حتی در اینجا نیز پاداش انتخاباتی کمی برای او به همراه دارد.

تصمیم سر کیر استارمر، رهبر حزب کارگر، برای اینکه هدف اصلی خود را بازگرداندن محافظه‌کاران اجتماعی مسن‌تر قرار دهد، به ثمر نشسته است. این به معنای انکار جرمی کوربین، سلف او، کنار گذاشتن یوروفیلیا و اتخاذ موضعی سخت در مورد عدالت کیفری بود. یکی از مقامات حزب می‌گوید: «شما باید دائماً این واقعیت را تصحیح کنید که همه کسانی که در هر جلسه حزب کارگر دور میز می‌نشینند، از شهرستان‌ها، تحصیل‌کرده‌های دانشگاهی و متمایل به ماندن هستند.»

حامیان UKIP معمولاً دشمنی با مهاجرت را با اقتصاد چپ ترکیب می‌کردند و فکر می‌کردند که شرکت‌ها و ثروتمندان این کار را بسیار آسان می‌کنند. دکتر فورد اشاره می کند. اگر اقتصاد بر دستور کار آنها مسلط باشد، “پتانسیل این رای دهندگان برای بازگشت مستقیم به حزب کارگر همیشه وجود داشته است.” سر کیر برنامه مداخله دولت خود را به‌عنوان پاسخ صادقانه‌تر به همه‌پرسی برگزیت نسبت به محافظه‌کاران توصیف کرده است. ‘ دستور جلسه. در Ramsgate، ورود مهاجران طبقه متوسط ​​از لندن در دوران همه گیر شدن از لندن، به حزب کارگر کمک شده است.

در داستان یورو شکاکیت بریتانیا، انتخابات محلی نقطه عطف دیگری را ارائه داد: UKIP تمام اعضای شورا را از دست داد، نقطه پایانی برای عقب نشینی طولانی از نفوذ سیاسی. اصلاحات بریتانیا، همانطور که حزب برکسیت تغییر نام داد، نیز نتوانست پیشرفت کند و تنها شش عضو شورا را به دست آورد و به طور میانگین تنها ۶ درصد از آرا را در بخش های مورد رقابت به دست آورد. این نشانه موفقیت محافظه‌کاران است: یک راهپیمایی طولانی به سمت راست در اروپا فضای UKIP را اشغال کرده است. اما این نیز یک مشکل بزرگ است. در انتخابات عمومی قبلی، محافظه‌کاران با جلب نظر رأی دهندگانی که در جریان انتخابات محلی به احزاب راست افراطی روی آورده بودند، پیروزی را تضمین کردند. آن استخر در حال حاضر بسیار کوچکتر است. شهرهایی که انقلاب برگزیت آغاز شد، اولین نشانه‌هایی را نشان می‌دهند که ممکن است به پایان برسد. ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.