کمپین های «هند بیرون» در بنگلادش در بحبوحه پیامدهای انتخاباتی داغ شده است
داکا، بنگلادش – در بحبوحه ادعاهای دخالت هند در انتخابات ملی، فراخوانی برای تحریم وجود دارد کالاهای هندی در بنگلادش.
هفته گذشته، تامین‌کننده غول کالاهای مصرفی هندی Marico با استقبال سردی در منطقه Panthapath داکا مواجه شد. خواربارفروشی‌ها که معمولاً مشتاق بودند قفسه‌هایشان را با روغن مو، روغن آشپزی، لوسیون بدن و سایر محصولات آن ذخیره کنند، از تحویل گرفتن جدید خودداری کردند.
امان الله، مغازه دار محلی، گفت: «فروش روغن پاراشوت، یکی از پرفروش ترین های ماریکو، در هفته های اخیر تقریباً به صفر رسیده است. «محصولات هندی حرکت نمی کنند. ما در انبارهای فروخته نشده گیر کرده ایم و دوباره ذخیره نخواهیم کرد.”
یکی دیگر از صاحب مغازه‌ای که خواست نامش فاش نشود دلیل عمیق‌تری را فاش کرد: “من دیگر نمی‌خواهم محصولات هندی را بفروشم.” او به ویدیوهای یوتیوب استناد کرد که از تحریم کالاهای هندی حمایت می‌کردند، که از صمیم قلب از آن حمایت کرد.
احساسات ضد هندی در بنگلادش در دهه گذشته به جوش آمده است و در نمایش‌های عمومی مانند جشن‌هایی در داکا سال گذشته پس از شکست هند در فینال جام جهانی کریکت به اوج خود رسید.
اما پس از انتخابات ماه گذشته در بنگلادش، که در آن شیخ حسینه، نخست وزیر، چهارمین دوره ریاست جمهوری را به دست آورد در حالی که مخالفان انتخابات را تحریم کردند، یک کمپین گسترده “هند بیرون” راه اندازی شد که مدعی دخالت هند در سیاست بنگلادش بود.
مهاجران بنگلادشی و گروه های مخالف به این جنبش ضد هندی دامن زده اند و از تحریم محصولات هندی حمایت کرده اند. این جنبش منعکس کننده کمپین های مشابه در مالدیو است، جایی که محمد مویزو با سرمایه گذاری بر احساسات ضد هند برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری.
در داکا، این کمپین در برابر پس‌زمینه روابط قوی سنتی هند با دولت حسینا و روابط تیره‌آمیز آن با مخالفان راه‌اندازی شد، که باعث شد بسیاری بر این باورند که هند طرفدار وضعیت موجود است.
پیناکی باتاچاریا، پزشک تبعیدی بنگلادشی، که در سال ۲۰۱۸ از آزار و اذیت های دولتی گریخت، به عنوان چهره کلیدی در این جنبش در حال رشد رسانه های اجتماعی ظاهر شد که هند را به مداخله در انتخابات اخیر بنگلادش برای نگه داشتن حسینه در قدرت متهم می کند.
بهاتاچاریا از طریق بیش از دو میلیون دنبال‌کننده‌اش در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، کمپین #بایکوت هند را در اواسط ژانویه راه‌اندازی کرد و از آنها خواست به «این تلاش عظیم» بپیوندند. فراخوان او با تاکید بر عشق به میهن و عزم راسخ برای رهایی از قید و بندهای در نظر گرفته شده، با هزاران نفر طنین انداز شد.
جنبش ضد هند به صورت آنلاین افزایش یافته است، با محتوای تولید شده توسط کاربران تقویت شده است. عکس‌هایی از محصولات هندی خط خورده مانند کره آمول و عسل دابور در کنار نکات شناسایی بارکد برای تحریم این کالاها در گردش است. یک پست تکی که پیشوند ۸۹۰ مورد استفاده در بارکد محصولات هندی را برجسته می کرد، بیش از ۱۰۰۰ اشتراک را به خود اختصاص داد که نشان دهنده دسترسی آنلاین جنبش است.
چرا کمپین مورد توجه قرار گرفت؟
کمیسیون عالی هند در داکا درخواست الجزیره برای اظهار نظر در مورد این کمپین ضد هندی را رد کرد.
در نشست بمبئی در ۳۰ ژانویه با وزیر امور خارجه هند، اس جایشانکار، شرکت کنندگان در بحبوحه تغییرات محسوس در پویایی های منطقه ای، به ویژه کشش فزاینده رقیب اصلی چین از کشورهای همسایه مانند بنگلادش و مالدیو، نگرانی های خود را در مورد سیاست خارجی هند مطرح کردند. /p>
جایشانکار نگرانی ها در مورد کاستی های سیاست خارجی را کم اهمیت جلوه داد اما واقعیت رقابتی را پذیرفت. وی خاطرنشان کرد که نزدیکی جغرافیایی چین به طور طبیعی بر کشورهای همسایه مانند مالدیو، سریلانکا و بنگلادش تأثیر می گذارد.
< figcaption id="caption-attachment-2682247" class="wp-caption-text">فیلم‌نگار جنبش‌های آنلاینی که از تحریم محصولات هندی حمایت می‌کنند از فیسبوکوزیر اطلاعات و صدا و سیما و قانونگذار از حزب حاکم عوامی لیگ محمد عرفات نیز نگرانی‌ها را رد کرد و گفت که بنگلادش به دلیل واقعیت بی‌سابقه دوره چهارم برای دولت حاکم مورد توجه جهانی قرار گرفته است.
“اگر بخواهم در مورد علاقه کشور های دیگر به سیاست های محلی خود صحبت کنم، اولین نامی که ذکر می کنم ایالات متحده است که حتی سیاست محدودیت ویزا را بر اساس انتخابات بنگلادش اعلام کرد. از سوی دیگر، هند از همان ابتدا رسماً اعلام کرد که انتخابات بنگلادش موضوع داخلی آن است و در آن حرفی ندارد.
عبیدالکوادر، دبیر کل عوامی لیگ به الجزیره گفت که کمپین “هند خارج” توسط احزاب مخالف اداره می شود که به جای شرکت در انتخابات “هند را به خاطر بدبختی خود” مقصر می دانند.
کوادر گفت: «آنها [احزاب مخالف] این برگ برنده را دارند که در صورت مخالفت با آنها، به هند ضربه بزنند.» «فکر نمی‌کنم مردم عادی بنگلادش از این کمپین حمایت کنند. آنها می دانند که لیگ عوامی هرگز بر خلاف منافع مردم کار نخواهد کرد.»
در همین حین، کمپین رو به رشد ضد هند در حال یافتن در چشم انداز سیاسی داخلی بنگلادش است و نگرانی هایی را در مورد بی ثبات کردن بالقوه اقتصاد بنگلادش و تأثیرگذاری بر روابط منطقه ای ایجاد می کند.
گونو اودیکار پریشاد، یک نیروی سیاسی در حال ظهور که با اپوزیسیون به رهبری حزب ناسیونالیست بنگلادش (BNP) همسو شده است، جنبش بایکوت را ترویج می کند. نورالحاق نور، رهبر حزب، در تظاهرات اخیر در داکا اعلام کرد که “همه ما باید یک کمپین “هند بیرون” را آغاز کنیم” در حالی که مداخله هند در انتخابات اخیر را مدعی شد.
رومین فرحانه، دبیر امور بین‌الملل BNP، به الجزیره گفت که مردم بنگلادش هرگز مداخله هند در سیاست بنگلادش را دوست نداشتند. او مدعی شد: «اکنون کاملاً واضح است که هند از سال ۲۰۱۴ هر کاری که ممکن بود برای حفظ رژیم در قدرت انجام داده است.
نارضایتی علیه هند در بنگلادش به نقطه اوج خود رسید، پس از آن که حزب عوامی لیگ حسینا در انتخابات ۷ ژانویه به پیروزی چشمگیری دست یافت و ۲۲۳ کرسی از ۳۰۰ کرسی پارلمان را به دست آورد. منتقدان ادعا کردند که این روند به دلیل تحریم مخالفان و حضور نامزدهای مستقل متعدد مورد حمایت لیگ عوامی فاقد مشروعیت است و این امر باعث ایجاد سؤالاتی در مورد عادلانه بودن رأی می شود.
نارندرا مودی، نخست وزیر هند، به حسنا و “مردم بنگلادش به دلیل برگزاری موفقیت آمیز انتخابات” تبریک گفت و نتیجه را تایید کرد. در مقابل، دولت‌های غربی با تأکید بر تحریم و عدم حضور قوی مخالفان، محفوظات خود را ابراز کردند.
< figcaption id="caption-attachment-2682261" class="wp-caption-text">فیس‌بوک از فراخوان‌ها برای تحریم محصولات هندی به نفع محصولات بنگلادشی استفرحانه گفت که احساسات عمومی ضد هند در بنگلادش فراتر از سیاست است. او گفت: «کشتار مرزی، اشتراک آب حل نشده ۵۳ رودخانه از جمله تیستا، کسری تجاری همه در این امر نقش دارند.
طبق گزارش سازمان حقوق بشر اودیکار، از سال ۲۰۱۰ تاکنون حدود ۱۲۷۶ بنگلادشی توسط نیروهای مرزی هند کشته و ۱۱۸۳ نفر زخمی شده اند. پس از آن، توافق‌نامه‌های چند دهه حل‌نشده تقسیم آب برای ۵۳ رودخانه فرامرزی، علاوه بر کسری تجاری عظیم بنگلادش با هند، وجود دارد که همگی نگرانی‌هایی را در مورد حاکمیت و استقلال اقتصادی بنگلادش ایجاد کرده است.
علی ریاض، استاد برجسته سیاست و دولت در دانشگاه ایالتی ایلینویز، به الجزیره گفت که حمایت بی‌قید و شرط هند از لیگ عوامی و حسینه در طول انتخابات سال ۲۰۲۴، سؤالاتی را در میان بسیاری از شهروندان در مورد “آیا به خطر انداختن حاکمیت کشور” برانگیخته است. .
با این حال، سررادا داتا، استاد دانشکده روابط بین‌الملل جیندال در سونپات، هند، ادعاهای مربوط به “حمایت غیرقابل صلاحیت” هند را رد کرد و گفت که لیگ عوامی “خلاقانه در پشت سر گذاشتن نظرسنجی‌ها حتی اگر هند [داشته بود] بود] موافق نیستم[d] که انتخابات را به رسمیت بشناسد.
“چین و بسیاری دیگر بلافاصله پس از انتخابات به نخست‌وزیر حسینا تبریک گفتند، آیا اگر هند از آن حمایت نکند، تفاوتی ایجاد می‌کند؟” او پرسید.
عوارض اقتصادی
در همین حال، تحلیلگران خاطرنشان کردند که تحریم کالاهای هندی می تواند عواقب عمده ای بر روابط اقتصادی بین دو کشور داشته باشد.
هند با تجارت سالانه بیش از ۱۲ میلیارد دلار، صادرکننده اصلی به بنگلادش است. بعلاوه، بنگلادش برای کالاهای اساسی به شدت به هند متکی است و دو دولت در حال حاضر در حال مذاکره در مورد سهمیه واردات سالانه محصولات کشاورزی هند هستند.
منشی فیض احمد، رئیس سابق مؤسسه مطالعات بین‌المللی و استراتژیک بنگلادش، یک اندیشکده با بودجه دولتی، با نامیدن این کمپین ضد هند یک “شلیک سیاسی”، به الجزیره گفت که پیامدهای اقتصادی تحریم محصولات هندی باعث خواهد شد. برای بنگلادش شدیدتر باشد.
«فکر نمی‌کنم هیچ بنگلادشی منطقی شرکت در این کمپین را انتخاب کند. هند کشور همسایه ما است و ما برای ملزومات روزمره خود مانند برنج و پیاز به شدت به آنها وابسته هستیم. ما وابسته هستیم زیرا به دلیل نزدیکی جغرافیایی، آن محصولات را با ارزان ترین قیمت دریافت می کنیم،» احمد گفت که تامین این محصولات از جای دیگر هزینه بسیار بیشتری دارد.
جیوتی رحمان، یک اقتصاددان مستقر در استرالیا به الجزیره گفت که جنبش “هند خارج” ممکن است از نظر سیاسی مهم باشد تا جایی که “پیامی قوی برای سیاستگذاران هندی ارسال می کند” در مورد نارضایتی فزاینده در بنگلادش اما “اثرات اقتصادی” واضح تر هستند.
رحمان اشاره کرد که علیرغم اینکه بنگلادش چهارمین مقصد صادراتی هند است، هنوز حدود ۳.۵ درصد از بازار صادرات هند را در اختیار دارد. رحمان گفت: «حتی اگر تمام صادرات به بنگلادش متوقف شود، احتمالاً تأثیر قابل‌توجهی بر اقتصاد هند نخواهد داشت، زیرا این محصولات در جای دیگری بازار پیدا می‌کنند».
از سوی دیگر، او گفت که یک پنجم واردات بنگلادش از هند انجام می شود، از جمله اقلام ضروری مانند پنبه برای بخش تولید پوشاک، غلات و محصولاتی مانند پیاز. رحمان گفت: «[نگاه به] سایر منابع وارداتی برای این محصولات می‌تواند تورم را بیشتر تحریک کند.
با این حال، او بر اثربخشی سیاسی بالقوه تحریم اقلام غیرضروری مانند گردشگری، واردات فرهنگی مانند فیلم‌های بالیوود و محصولات مصرفی تاکید کرد که به گفته او می‌تواند برای صنایع داخلی مفید باشد.
ریاض گفت:
وابستگی شدید بنگلادش به هند همچنین به این معنی است که “در صورت جلب توجه و حمایت، کسب و کارهای هندی آسیب پذیر هستند.”
او گفت که حتی اگر تأثیرات اقتصادی محدود باشد یا فوری نباشد، تحریم ها به گفتمان عمومی در مورد نقش هند در سیاست بنگلادش کمک می کند و روابط نابرابر را برجسته می کند. “این کمتر مهم نیست.”
گزارش تکمیلی توسط ابو جاکر