گوستاوو پترو، رئیس جمهور چپگرای کلمبیا است دست و پا زدن

Gustavo Petroاغلب دیر است. اولین رئیس‌جمهور چپ‌گرای کلمبیا در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته به تأخیر افتاد (او شناسنامه خود را در خانه گذاشت). در ۲۴ اکتبر او این سنت را با فرود در چین هشت ماه پس از اعلام سفر قریب الوقوع ادامه داد. انتظار می‌رفت که آقای پترو برای طرح کمربند و جاده (BRI)، هجوم زیرساخت‌های لکه دار پکن، ثبت نام کند. با این حال، او موفق شد یک هفته پس از پایان اجلاس BRI وارد شود و در عوض با ده ها معامله و چندین “گروه کاری” برای بهبود تجارت بین دو کشور، آنجا را ترک کرد. یک سال پس از دوره ریاست جمهوری خود آقای پترو در حال مبارزه است، و نه فقط خلاف ساعت.

آقای پترو عمیقاً محبوب نیست. محبوبیت او از نزدیک به ۶۰ درصد در آگوست ۲۰۲۲ به نصف آن در اکتبر سال جاری سقوط کرده است. این امر برای روسای جمهور کلمبیا که در اکثر دوره های ریاست جمهوری خود تمایل دارند کمتر از ۵۰ درصد رای دهند، غیر معمول نیست. آندرس مژیا ورگنو، مشاور سیاسی، می‌گوید: «نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که سقوط چقدر سریع و شدید بود.

رئیس‌جمهور پیاده شد. برای شروع خوب، تشکیل یک دولت ائتلافی میانه رو پر از وزرای کارکشته. آنها اصلاحات مالیاتی را در زمان بی سابقه ای انجام دادند. آنها با دامداران برای توزیع مجدد زمین به فقرای روستایی مذاکره کردند و یک طرح صلح برای پایان دادن به مناقشه داخلی که برای چندین دهه کشور را تحت فشار قرار داده است، ایجاد کردند. متفقین، اگرچه نسبت به لوایح رادیکال تر او محتاط بودند، اما موافقت کردند که از نسخه های معتدل تر حمایت کنند.

اما این برای آقای پترو کافی نبود. در آوریل، زمانی که وزرای میانه‌رو با اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی مخالفت کردند، که کنترل بودجه مراقبت‌های بهداشتی را از سوی ارائه‌دهندگان خصوصی به دولت واگذار می‌کرد، او ائتلاف را منحل کرد و یک سوم کابینه خود را برکنار کرد. او سپس دگماتیک شد و کابینه جدید را با جناح چپ پر کرد. او سعی کرده است با فرمان اضطراری حکم کند، اما دادگاه قانون اساسی می تواند اعمال او را لغو کند. در نتیجه دستور کار قانونی دولت رو به زوال است. دوازده اصلاحات بلندپروازانه در کنگره گیر کرده و آقای پترو را خشمگین کرده است. او به سازماندهی راهپیمایی‌های توده‌ای روی آورده است، جایی که آنچه را که «کودتای نرم» علیه خود می‌خواند، محکوم می‌کند.

تعداد کمی آن را می‌خرند، به ویژه پس از آن. یک سری رسوایی این در ماه مه زمانی آغاز شد که لورا سارابیا، رئیس دفتر آقای پترو، پرستار بچه‌هایش را به سرقت پول متهم کرد، او را مجبور به انجام تست پلی‌گراف کرد و به‌طور غیرقانونی تلفنش توسط آژانس اطلاعاتی کلمبیا شنود شد. این نگاه بدی برای دولتی بود که برای کمک به فقرا انتخاب شده بود. خانم سارابیا یکی دیگر از متحدان آقای پترو، آرماندو بندتی، که در آن زمان سفیر ونزوئلا بود، به دلیل افشای این داستان سرزنش کرد. با وجود اینکه خانم سارابیا منکر هرگونه ناروایی بود، هم او و هم آقای بندیتی مجبور به استعفا شدند. آقای بندیتی سپس مدعی شد که شواهدی در مورد بودجه کمپین ریاست جمهوری آقای پترو در اختیار دارد. آقای پترو همه اتهامات را رد می‌کند.

سپس نیکلاس پترو، پسر رئیس‌جمهور و معاون منطقه‌ای، به اتهام دریافت پول مواد مخدر دستگیر شد. تبادل لطف سیاسی آقای پترو جونیور به درخواست رشوه برای کمپین ریاست جمهوری پدرش اعتراف کرد، اما گفت که پدرش نمی دانسته و او این پول را نگه داشته است. آقای پترو هرگونه دخالت را رد کرد. این پرونده ها هنوز در جریان است.

رویکرد بدخواهانه آقای پترو در سیاست خارجی کمکی به مسائل نمی کند. چین را بگیرید. این کشور می‌تواند بنادر کلمبیا را گسترش دهد، بزرگراه‌هایی را در داخل کشور بسازد و برای انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کند. در عوض، قبل از دیدار با شی جین پینگ، رهبر چین، آقای پترو اشاره کرد که اولویت او صحبت در مورد مترو در بوگوتا، پایتخت است که توسط یک کنسرسیوم چینی ساخته می‌شود و او دیدگاه‌های قوی درباره آن دارد. به نظر می رسد کوچک است. در واقع دیپلمات های چینی توصیه کردند که رئیس جمهور نباید آن را مطرح کند. پارسیفال دسولا از بنیاد آندرس بلو، یک گروه تحقیقاتی، می‌گوید: «اساساً هیچ سیاست عمومی در مورد چین وجود ندارد.

اوایل این ماه. آقای پترو سیاست کلمبیا در مورد اسرائیل و فلسطین را نیز در هم شکست. پس از اینکه اسرائیل با بمباران غزه علیه حماس تلافی کرد، رئیس جمهور در شبکه های اجتماعی افشاگری کرد. او دولت اسرائیل را به “نازیزم” متهم کرد و سرزمین فلسطین را با آشویتس مقایسه کرد. زمانی که اسرائیل با توقف صادرات تسلیحات و سیستم های دفاع هوایی به کلمبیا مقابله به مثل کرد، آقای پترو تهدید به قطع روابط دیپلماتیک کرد. او تحت فشار مقامات آمریکایی در ۱۹ اکتبر با سفیران اسرائیل و فلسطین ملاقات کرد. ساعاتی بعد او توییت کرد که کلمبیا سفارت خود را در کرانه باختری باز خواهد کرد.

در ۲۹ اکتبر احتمالاً متحدان رئیس جمهور با کوبیدن مواجه خواهند شد. انتخابات محلی پیش بینی می شود نامزدهای حزب او شهرهای بزرگ از جمله بوگوتا را از دست بدهند. این یک تحقیر برای آقای پترو خواهد بود که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ شهردار پایتخت بود. دولت در حال حاضر کمک های مالی به برخی شهرها را به تعویق می اندازد، مجوز پروژه های آنها را لغو می کند و به هر طریقی که می تواند دخالت می کند. آقای مجیا می گوید: «اگر او مایل به سازش و تعدیل بود، تعدادی از نیروهای سیاسی مایل به همکاری با او بودند. بعید به نظر می رسد. ■