PPI ، افزایش تورم CPI در پشت سر هم

بر اساس آخرین گزارش بانک مرکزی، میانگین شاخص بهای تولیدکننده در ۱۲ ماه منتهی به ۳۱ خرداد ماه امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۶.۵ درصد افزایش داشته است.

CBI تورم PPI ماه قبل را ۵.۹% اعلام کرد.

شاخص مذکور نسبت به ماه مشابه سال قبل ۸.۷ درصد افزایش داشته است. شاخص PPI (از سال ایران منتهی به مارس ۲۰۱۲) در خرداد به ۲۳۷.۲ رسید که نشان دهنده افزایش ۴ درصدی نسبت به ماه قبل است.

اهمیت PPI در محتوای پیش بینی آن برای الگوی آینده شاخص قیمت مصرف کننده نهفته است. تغییرات در PPI معمولاً در مدت زمان کوتاهی در CPI منعکس می شود.

PPI نوسانات قیمت کالاها و خدمات را برای تولیدکننده اندازه گیری می کند در حالی که CPI تغییرات سطح قیمت سبدی از کالاها و خدمات مصرفی خریداری شده توسط خانوارها را اندازه گیری می کند.

به عبارت دیگر، PPI شاخصی از قیمت ها است که در سطح عمده فروشی یا تولید کننده اندازه گیری می شود. این روندها را در بازارهای عمده فروشی (که زمانی شاخص قیمت عمده فروشی نامیده می شد)، صنایع تولیدی و صنایع تولیدی و بازارهای کالا را از دیدگاه فروشنده نشان می دهد.

به گفته Investopedia، PPI می تواند نقش های متعددی را در بهبود تصمیم گیری های سرمایه گذاری ایفا کند، زیرا می تواند به عنوان یک شاخص شاخص CPI عمل کند.

هنگامی که تولیدکنندگان با تورم ورودی مواجه می شوند، این هزینه های فزاینده به خرده فروشان و در نهایت به مصرف کننده منتقل می شود.

علاوه بر این، PPI تصویر تورم را از منظری متفاوت از CPI ارائه می دهد. اگرچه تغییرات در قیمت‌های مصرف‌کننده برای مصرف‌کنندگان مهم است، ردیابی PPI به فرد اجازه می‌دهد تا علت تغییرات در CPI را تعیین کند.

برای مثال، اگر CPI با نرخ بسیار سریع‌تری نسبت به PPI افزایش یابد، چنین وضعیتی می‌تواند نشان دهد که عواملی غیر از تورم ممکن است باعث شود خرده‌فروشان قیمت‌های خود را افزایش دهند.

با این حال، اگر CPI و PPI پشت سر هم افزایش پیدا کنند، خرده فروشان ممکن است به سادگی سعی کنند حاشیه عملیاتی خود را حفظ کنند.

در مجموع، کاهش PPI یکی از نشانه های کاهش احتمالی CPI در ماه های آینده است. تقریباً یک همبستگی کامل بین CPI و PPI وجود دارد.

آخرین داده‌های بانک مرکزی از CPI نشان می‌دهد که CPI کالاها و خدمات برای مناطق شهری در ۱۲ ماهه منتهی به ۲۱ ژوئن ۱۰.۲ درصد در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته افزایش یافته است و ماه‌های رشد میانگین تک رقمی CPI به پایان رسیده است.

این نرخ تورم ایران بالاترین نرخ ۱۳ ماهه است. این نرخ برای اولین بار پس از حدود یک ربع قرن در ژوئن ۲۰۱۶ به زیر ۱۰ درصد رسید. سپس روند نزولی را دنبال کرد تا اینکه در اواسط پاییز به ۸.۶ درصد رسید.

پس از اینکه دولت سیاست‌های اقتصادی خود را برای تحریک تقاضای داخلی برای جلوگیری از رکود صنایع و نوسانات شدید در بازار ارز تنظیم کرد، تورم روند صعودی را نشان داد.

اگرچه وزارت امور اقتصادی و دارایی افزایش نرخ تورم در خرداد را به بالای ۱۰ درصد پیش‌بینی کرده بود، اما اعلام کرد این رقم همچنان تحت کنترل خواهد بود.

حسین میرشجاعیان، معاون وزیر اقتصاد اواخر اردیبهشت گفت: پیش‌بینی می‌شود نرخ تورم کل در سال جاری منتهی به ۲۹ اسفند ۹۷ زیر ۱۰ درصد باقی بماند.

دولت در حال برنامه‌ریزی برای تقویت تولید و ایجاد اشتغال در سال جاری است، اما به هیچ وجه نمی‌خواهد باعث تورم بی‌سابقه شود. تخمین ما این است که مهار تورم محکم خواهد بود.

افزایش تقاضا در تعطیلات سال نوی ایران در اواخر اسفند و رای‌گیری ریاست‌جمهوری در ۱۹ مه – که در آن حسن روحانی، رئیس‌جمهور برای دومین بار بر رقیب اصلی‌اش ابراهیم رئیسی پیروز شد – در افزایش نرخ تورم در گذشته بسیار تاثیرگذار بوده است. چند ماه.

به گفته میرشجاعیان، انتخابات اردیبهشت ماه، قیمت‌ها را به هم زد که پدیده‌ای رایج در همه انتخابات در سراسر جهان است.

وی افزایش تورمی مورد انتظار در ابتدای تابستان را به دو دلیل نسبت داد، یکی بخش مسکن که هر ساله در این بازه زمانی اوج فروش/اجاره را پشت سر می گذارد و دیگری افزایش تقاضای مواد غذایی در ماه مبارک رمضان که در ۲۵ ژوئن به پایان رسید.

میرشجاعیان گفت: به دنبال این تکانه ها، پیش بینی می شود قیمت ها تا پایان تابستان ثابت بماند. “نرخ تورم در حال حاضر منطقی به نظر می رسد، زیرا به ما امکان می دهد تولید را افزایش دهیم و شغل ایجاد کنیم، که یک تقاضای عمومی است.”